Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Πώς έσωσε τον υποτακτικό του ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.

Σινά Θεοβάδιστο Όρος_monastery of the God-trodden Mount Sinai_Гора Синай_ΣΙΝΑ mt sinai icon

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ο Σιναΐτης (606 η 649 μ.Χ.)
Εορτάζει στις 30 Μαρτίου και την Δ’ Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Κατά τη μαρτυρία του Δανιήλ του Ραϊθηνού, κάποιος μοναχός ονομαζόμενος Μωυσής, ένοιωσε στην καρδιά του να ανάβη αγάπη προς τον μονήρη βίο. Γι’ αυτό παρακάλεσε πολύ μία ημέρα τον θεοφόρο  Πατέρα Ιωάννη της Κλίμακος να τον κρατήσει κοντά του, για να διδαχθή από αυτόν την αληθινή φιλοσοφία. 
Ο άγιος βέβαια στην αρχή δεν ήθελε να τον κρατή­σει κοντά του, εκείνος όμως επέμενε, χρησιμοποιώντας για μεσίτες πολλούς από τους πατέρες, με τις παρακλήσεις εκείνων, τον έκαμψε τον μακάριο, ώστε να τον κρατήσει κοντά του ως υποτακτικό.
Ιωάννης της Κλίμακος_St. John Climacus of the Ladder_ Св Иоа́нн Ле́ствичник_Εμμ. Τζάνες
Ο άγιος έστειλε μία ημέρα τον υποτακτικό του αυτόν να μεταφέρει λίγο χώμα εκλεκτό για τις λαχανίδες του κήπου τους. Ο Μωυσής πράγματι έφθασε στον τόπο που του υπέδειξε και πρόθυμα υπάκουσε. Παρά την προθυμία όμως, με την ο­ποία άρχισε την εργασία εκείνη, όταν έφθασε το μεσημέρι, κουράσθηκε, γιατί ήταν ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού και η ζέστη πάρα πολύ μεγάλη.
Έτσι κάθησε να ξεκουρασθεί στη σκιά κάποιου πελώριου βράχου, που ήταν εκεί κοντά, χωρίς να προσέξει, ότι ήταν έτοιμος να καταπέ­σει. Καθώς μάλιστα ξεκουραζόταν αμέριμνος, α­ποκοιμήθηκε. 
Την ώρα ακριβώς εκείνη ο άγιος βρισκόταν στο κελλί του και προσευχόταν, χω­ρίς όμως να ξεχνά βέβαια και το νεαρό υποτακτι­κό του. Σε κάποια στιγμή όμως καταλήφθηκε και αυτός από έναν ύπνο λεπτότατο, εξαιτίας προφα­νώς της μεγάλης ζέστης του καλοκαιριού. Στον ύπνο του ακριβώς αυτόν ένιωσε κάποια στιγμή να τον σκουντά ένας άνδρας ιεροπρεπής και επι­τιμητικά να του λέγει: 
-«Πώς αμερίμνως υπνείς, ο δε Μωυσής εν κινδύνω διατελεί;». Πώς μπο­ρείς, δηλαδή, να κοιμάσαι, Ιωάννη, τη στιγμή που ο υποτακτικός σου Μωυσής βρίσκεται σε με­γάλο κίνδυνο;

Στο άκουσμα των λόγων εκείνων ο άγιος ανα­πήδησε και επιδόθηκε πάραυτα με όλη τη θέρμη και τον ζήλο της καρδιάς του σε μία απεγνωσμένη προσευχή για τη σωτηρία του μαθητού. Η προσευχή αυτή έκανε τότε το θαύμα της, γιατί ο Μωυσής άκουσε μέσα στο βαθύ ύπνο του τον γέρο­ντά του να τον φωνάζει και, ξυπνώντας, έσπευσε παρευθύς προς το μέρος του. 
Μόλις έκανε όμως κάποια βήματα, ο τεράστιος λίθος, κάτω από τον οποίο ήταν ξαπλωμένος, κατέπεσε, αφήνοντας εμβρόντητο το Μωυσή, που έσπευσε να διηγηθεί στο γέροντά του τα όσα διέτρεξαν. Στο άκουσμα των πιο πάνω ο «ταπεινόνους» γέροντας δόξαζε τότε «κρυφίαις βοαίς και βίαις αγάπης» τον πα­ντοδύναμο Κύριο, που άκουσε την προσευχή του και έσωσε το νεαρό εκείνο και υπάκουο υποτα­κτικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια :