Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Όταν η Θεία Αγάπη αγγίζει την ψυχή…

Αποτέλεσμα εικόνας για Οταν η Θεία Αγάπη αγγίζει την ψυχή…
Γέροντος Σωφρονίου
Ναι, προσεύχομαι, ώστε το Πνεύμα το Άγιο να μην παύσει ποτέ να ενισχύει την πίστη σου, να βαθαίνει την αγάπη σου προς τον Χριστό, ο οποίος είναι το κύριο θεμέλιο όλης της ζωής του κόσμου αυτού.
Οι άφρονες σοφοί του αιώνα μας, που θεωρούν τον εαυτό τους «σοφό», νομίζοντας ότι γνωρίζουν τα πάντα και κατά κάποιον τρόπο θα φέρουν τη μακαριότητα στους ανθρώπους πάνω στη γη, στην πραγματικότητα «ηγάπησαν μάλλον το σκότος ή το φως».
Μη βλέποντας κάποιος τον περιορισμό του, την αυτοκαταδίκη του σε θάνατο, μοιάζει με κτήνος.
Μη αναγνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος δεν περιορίζεται στα όρια της πρόσκαιρης ζωής επάνω στη γη, μόνο στην ορατή και αισθητή διάστασή του, μη συνειδητοποιώντας την επικείμενη έξοδο στη θαυμαστή αιωνιότητα που μας αποκαλύπτεται με τον Χριστό, βρίσκεται κατ’ ουσίαν σε βαθύ σκοτάδι άγνοιας για το τί είναι ο Άνθρωπος.
Από την άποψη αυτή η εποχή μας βρίσκεται σε τέτοια οπισθοδρομική κατάπτωση, σε χιλιετίες παγανισμού και λατρείας της σάρκας και των παθών, πράγμα στο οποίο είναι φρικτό να σταθεί η ψυχή. Βλέποντας τους ανθρώπους στο καταχθόνιο αυτό σκοτάδι, ο Γέροντας επί δεκαετίες προσευχόταν γι’ αυτούς με ασυγκράτητη ορμή αγάπης προς τον άνθρωπο.
Όταν η Θεία Αγάπη αγγίζει την ψυχή, τότε αυτή θεωρεί με ανέκφραστο τρόμο την Αγιότητα του Θεού, του Χριστού, και φλέγεται από τον πόθο να δει τους πάντες μέσα στο φως αυτής της Αγάπης. Της είναι βέβαια φοβερό να σκεφθεί ότι η ενότητα αυτή με τον Θεό μπορεί κάποτε να διασπασθεί, και εξαιτίας του φόβου αυτού για τον εαυτό της η ψυχή φοβάται και για τους άλλους.
Ο ιερός φόβος της ψυχής έγκειται στο ότι γνωρίζει τα όριά της στην επίγεια εμπειρία, και έτσι, όταν η αιωνιότητα ανοίγεται μπροστά της με τέτοια δύναμη, η ψυχή αποκάμνει από την απειρότητα του Θεού, από κάποια «έκπληξη» η οποία δεν περιγράφεται με τίποτε, και από την ανικανότητα να πιστεύσει ότι αυτό είναι αληθινή πραγματικότητα.
Έτσι και οι Απόστολοι στο όρος των Ελαιών «ιδόντες Αυτόν προσεκύνησαν Αυτώ, οι δε εδίστασαν». Ο δισταγμός σε τέτοιες στιγμές είναι φυσικός για τον φτωχό, μικρό άνθρωπο.
Να γιατί όλοι, όσοι πιστεύουν στον Χριστό, πρέπει να βρουν στον εαυτό τους εκείνη την ιερή «μωρία», χωρίς την οποία είναι αδύνατο να αποφασίσουν να υπερπηδήσουν την άβυσσο που μας χωρίζει από την αιωνιότητα.
Γέροντος Σωφρονίου «Γράμματα στη Ρωσία»
https://simeiakairwn.wordpress.com/2018/06/25/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE/#more-29223

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ: "Το αδιάκριτο γέλιο και η πολυλογία διασκορπίζουν όλα τα καλά που μαζεύτηκαν στην ψυχή".


























 


«Το αδιακριτο γέλιο είναι γνώρισμα φιλήδονης καρδιάς, φανέρωση ψυχής δειλής και απόδειξη πνευματικής ανανδρίας»


Μην παρασύρεσαι σε άκαιρο και αδιάκριτο γέλιο και σε αργολογία, για να μη σκορπίσεις ό,τι μάζεψες με κόπο και δάκρυ. Το αδιάκριτο γέλιο διασκορπίζει όλα τα καλά που μαζεύτηκαν στην ψυχή. 

Απομακρύνει τη χάρη του Κυρίου, φονεύει τη μνήμη του θανάτου, φέρνει τη λησμοσύνη της φοβερής κρίσεως, ψυχραίνει τον αγωνιστικό ζήλο, σκοτίζει τη συνείδηση, θλίβει τους αγγέλους, χαροποιεί τους δαίμονες. Το γέλιο είναι αίτιο της αυθάδειας, παραγωγός της αμαρτίας, χειραγωγός στην ασωτία, πρόδρομος κάθε πτώσεως. Το γέλιο είναι γνώρισμα φιλήδονης καρδιάς, φανέρωση ψυχής δειλής και απόδειξη πνευματικής ανανδρίας.

Φυλάξου από το άκαιρο γέλιο, για να μη σου κλέψει τα δάκρυα, που προξενούν κάθε πνευματικό καλό. Φυλάξου από το γέλιο, για να μην αδειάσει η ψυχή σου από την αρετή, για να μη σε κυριεύσει πνευματική αδιαφορία, για να μην πέσεις στα δίχτυα του διαβόλου. Ο Χριστός μακαρίζει όχι αυτούς που γελούν, αλλά αυτούς που με επίγνωση κλαίνε και πενθούν: «Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται» (Ματθ. 5:4). «Μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ότι γελάσετε» (Λουκ. 6:21). Μακάριοι είναι όσοι κλαίνε σ’ αυτή τη ζωή για τις αμαρτίες τους και τις παιδαγωγικές δοκιμασίες του Θεού, που με ευγνωμοσύνη και υπομονή αποδέχονται. Αυτοί θα γελάσουν και θα χαρούν στη μέλλουσα ζωή.

Φυλάξου όμως και από την πολυλογία και αργολογία. Αν δεν είναι ανάγκη να μιλήσεις, μη λες τίποτα, έστω κι αν θες να πεις κάτι καλό. Γιατί από τα περίσσια λόγια συνήθως προέρχονται πολλά κακά. «Το περισσόν εκ του πονηρού». Συχνά αρχίζοντας από θεάρεστους λόγους καταλήγουμε σε αισχρολογίες, όρκους, συκοφαντίες, ψεύδη και κάθε πονηρό. Η πολυλογία τρέφει την κενοδοξία, όπως το λάδι τη φωτιά. Η πολυλογία καλλιεργεί τη λήθη του Θεού και των αμαρτιών μας και σκορπίζει την κατάνυξη. Η πολυλογία ψυχραίνει την πνευματική θέρμη και γεννά την πνευματική οκνηρία και την ακηδία. Η πολυλογία χαλαρώνει την προσοχή και αδυνατίζει την προσευχή.

Πρόσεξε λοιπόν να μη γίνεις εχθρός του εαυτού σου, γιατί «θάνατος και ζωή εν χειρί γλώσσης, οι δε κρατούντες αυτής έδονται τους καρπούς αυτής» (Παροιμ. 18:21).

Η σιωπή είναι η αρχή της καθάρσεως της ψυχής από τα πάθη. Άκοπα διδάσκει όλες τις εντολές. Ο απόστολος Ιάκωβος λέει: «Η γλώσσα μικρόν μέλος εστί και μεγαλαυχεί… ακατάσχετον κακόν, μεστή ιού θανατηφόρου. Εν αυτή ευλογούμεν τον Θεόν και Πατέρα, και εν αυτή καταρώμεθα τους ανθρώπους τους καθ’ ομοίωσιν Θεού γεγονότας… Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ, δυνατός χαλιναγωγήσαι και όλον το σώμα» (Ιακ. 3:5,8-9,2).

Ο λόγος θέλει πολλή προσοχή. Πρέπει να σκεφθείς σε ποιο χώρο και χρόνο μιλάς, για ποιο σκοπό, σε ποιους απευθύνεσαι, ποιο είναι το κίνητρο και ποια τα αποτελέσματα του λόγου σου. Πριν μιλήσεις να τα σκέπτεσαι όλα αυτά. Ο σιωπηλός τα σκέφθηκε. Και γι’ αυτό σιώπησε.

Την ημέρα της Κρίσεως θα δώσεις λόγο έστω και για έναν ασήμαντο άσκοπο λόγο. Μας διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Κύριος γι’ αυτό: «Λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως» (Ματθ. 12:36). Γι’ αυτό, ήδη πολλούς αιώνες πριν, ο προφήτης Δαβίδ παρακαλούσε τον Θεό: «Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους πονηρίας» (Ψαλμ. 140:3-4). Και αλλού: «Φυλάξω τας οδούς μου του μη αμαρτάνειν με εν γλώσση μου· εθέμην τω στόματί μου φυλακήν εν τω συστήναι τον αμαρτωλόν εναντίον μου. Εκωφώθην και εταπεινώθην και εσίγησα» (Ψαλμ. 38:2-3).

«Επί των ποταμών Βαβυλώνος εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν εν τω μνησθήναι ημάς την Σιών… Πώς άσωμεν την ωδήν Κυρίου επί γης αλλοτρίας;» (Ψαλμ. 136:1,4). Όπως οι Εβραίοι στη Βαβυλώνα, έτσι κι εμείς είμαστε αιχμάλωτοι, πάροικοι και παρεπίδημοι σ’ αυτή τη γη. Πατρίδα μας δεν είναι η πρόσκαιρη γη, αλλά η αιώνια νέα Σιών του ουρανού. Τώρα ζούμε στην κοιλάδα του κλαυθμώνος· αύριο ελπίζουμε να βρεθούμε στη χώρα της αιώνιας παρηγοριάς και της χαράς. Τώρα ζούμε στην εξορία· αύριο θα είμαστε στην αληθινή μας πατρίδα. «Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ. 13:14).

Πώς λοιπόν γελάς ενώ είσαι αιχμάλωτος και εξόριστος «επί γης αλλοτρίας»; Κλάψε και θρήνησε που είσαι μακριά από την αιώνια πατρίδα σου και ζήτησε με δάκρυα από τον Κύριο να μη σου τη στερήσει όταν θα έρθει η μεγάλη ώρα της επιστροφής…

«Ταλαιπωρήσατε και πενθήσατε και κλαύσατε· ο γέλως υμών εις πένθος μεταστραφήτω και η χαρά εις κατήφειαν» (Ιακ. 4:9). Έχε βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς σου, πένθησε, κλάψε. Το γέλιο σου κάνε το πένθος μετανοίας. Τη χαρά σου κάνε την θλίψη συντριβής. Δύο είναι οι πηγές, αλλά και οι θυγατέρες, του γέλιου και της ευτραπελίας: η υπερηφάνεια και η φιληδονία, τα δυο πιο θανάσιμα πάθη. Φυλάξου λοιπόν απ’ αυτά, για να μη διαπιστώσεις την πνευματική σου φτώχεια κατά την έξοδο της ψυχής σου. Τότε που θα είναι πολύ αργά πια για να βοηθήσεις τον εαυτό σου.

Από το βιβλίο: Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 46.


https://paraklisi.blogspot.com/2018/06/blog-post_318.html

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Η προσευχή για τους απελπισμένους στον Άγιο Ιούδα Θαδδαίο


Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος, ένα παρεξηγημένο όνομα… 
Τά τελευταία κυρίως χρόνια παρατηρείται μία στροφή και μία «ανακάλυψη» θα λέγαμε, χρήσης του ονόματος του Αγίου Αποστόλου Ιούδα του Θαδδαίου μέσω μιάς ειδικής προσευχής προς αυτόν.
Και συμβαίνει αυτό για τα πολλά θαύματα πού κάνει σε όσους επικαλούνται την βοήθειά του… 


Η προσευχή αυτή πού κυκλοφορεί ευρέως στον κόσμο έχει σχέση και με κάποια ημερήσια ανάγνωσή της «τόσες και τόσες φορές», πράγμα πού κατά την Ορθόδοξη Παράδοση δεν είναι κατανοητό ούτε και αποδεκτό! 

Τό, «τόσες φορές για να μ΄ ακούσει ο Άγιος» και το «τόσα ευχέλαια και Αγιασμούς για να μ΄ ακούσει  ο Θεός…», έ…, αυτά ανήκουν  σε μια θρησκοληψία πού κάποιοι πιστοί έχουν, όχι όμως και η Ορθόδοξη Παράδοση τών Αγίων Πατέρων και Αποστόλων. Ουδείς Απόστολος δίδαξε «τόσες φορές για εκείνη την Παράκληση, και άλλες τόσες για την άλλη…»
Ακόμη, ο Ιούδας ο Θαδδαίος, ουδεμία σχέση έχει με τον Ιούδα τον Ισκαριώτη που πρόδωσε τον Χριστό.  
Κατά την Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ο Κύριος μας , θέλοντας να αποκαταστήσει το δυσφημισμένο όνομα "Ιούδας», του Προδότη Ισκαριώτη, έδωσε στον Ιούδα τον Θαδδαίο, μια ξεχωριστή ευλογία. 
Μια χάρη, στην οποία, ότι θα ζητάει ο Θαδδαίος από τον Χριστό για εμάς, αυτό θα γίνεται…
Ακόμη, η προσευχή που ακολουθεί είναι μια δέηση για μεσιτεία στον Δεσπότη των απάντων καί μιά προσευχή που βοήθησε κάποιους που συνάντησαν ανυπέρβλητα εμπόδια, όταν φαινόταν να μην υπάρχει καμιά βοήθεια και είχαν σχεδόν απελπιστεί…
Το οτι έχει σχετιστεί απο κάποιους αδελφούς μας η συγκεκριμένη προσευχή με μιά παράδοση  7  επαναλήψεων επί  9  ημέρες ( όπως παραπάνω σχολιάσαμε ), είναι κάτι με συμβολική μεν απόχρωση, που θα πρέπει όμως σίγουρα να αξιολογείται με μεγάλη προσοχή και την πάντα απαραίτητη διάκριση… 
Επ΄ ουδενί λόγο βέβαια δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται αυτή (αλλά και οποιαδήποτε άλλη προσευχή) με μια θρησκόληπτη διάθεση ή κάτι σαν μαγικό φάρμακο τόσες και τόσες φορές για «να πιάσει…» ….
Μια τέτοια αντιμετώπιση της προσευχής προσιδιάζει στην πλάνη και σίγουρα δεν αναπαύει κανέναν….
Και ούτε θα πρέπει κανείς να απογοητεύεται αν αυτή, ή οιαδήποτε άλλη παράκληση προς τον Τριαδικό Θεό μας , δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα πού εμείς θέλουμε ( αλλά πού δεν ξέρουμε αν είναι και προς το συμφέρον μας…).
Κατ΄ αρχάς κάθε προσευχή πού γίνεται «Πρωτοκολλείται» από τον Θεό μπαίνοντας σε μικρή, ή μεγάλη αναμονή !
Γιατί λοιπόν ενώ προσευχόμαστε δεν «παίρνουμε τίποτα;» 
Γιατί πολλές φορές μόλις πάρουμε αυτό που ζητήσαμε από το Θεό χαλαρώνουμε τον ζήλο μας για προσευχή. Άλλοτε πάλι γιατί ζητούμε αγαθά που δεν συμφέρουν την ψυχή μας, και άλλοτε γιατί δείχνουμε αδιαφορία « και λέμε για να λέμε…» την προσευχή τυπικά και αδιάφορα χωρίς θέρμη ψυχής επάνω μας  και χωρίς να πιστεύουμε ότι έχει την πρακτική δύναμη να μας βοηθήσει ο Άγιος…
Έτσι λοιπόν καθυστερώντας ο Θεός να μας δώσει εκείνα που του ζητούμε, μας δοκιμάζει και αν όντως ενδιαφερόμαστε γι΄ αυτό αυξάνεται και ο ζήλος μας και η επιμονή μας. 
Άν όχι, ξεφουσκώνει ο ψεύτικος και επιφανειακός «ζήλος» μας και σταματάμε από μόνοι μας, είτε λέγοντας «αρκετά πιά…», ή ακόμη θυμωμένοι με τον Θεό και τον Άγιο πού δεν ακουστήκαμε αμέσως… Γιατί συμβαίνουν δυστυχώς κι΄ αυτά ! 
Διαβάζοντας μάλιστα θαύματα πού έχουν γίνει σε διάφορους ανθρώπους παρατηρούμε ότι πολλά από αυτά έγιναν κατόπιν προσευχής  πού άς είναι προσευχή και των 5΄ λεπτών πού λέει ο λόγος, αλλά θερμής  προσευχής με πόνο ειπωμένης αλλά και πολλών δακρύων. 
Όταν έλθουν δάκρυα πόνου (πραγματικά βέβαια, όχι τίποτα ψευτοδάκρυα πού κάνουμε μερικές φορές εμείς, όχι τέτοια…), έ…, τότε ακριβώς έχουμε ανοίξει  δίαυλο  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ  και τηλέφωνο με τον Θεό και ακούγεται η προσευχή μας! 
Ο Κύριος θέλει να μας διδάξει τν συνεχή καταφυγή μας σ΄ Αυτόν, αναβάλλει, επειδή θέλει να εισπράξουμε τον μισθό της υπομονής και επειδή γνωρίζει και την κατάλληλη στιγμή που μας συμφέρει να επιτύχουμε αυτά που επιδιώκουμε.
Είτε λάβουμε όμως, είτε δεν λάβουμε όσα ζητήσαμε από το Θεό, οφείλουμε να Τον ευχαριστούμε γιατί ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από μας το συμφέρον μας, μια και πίσω από την στροφές τους δρόμου της ζωής μας εμείς δεν γνωρίζουμε τι θα συναντήσουμε. 
Ο Θεός όμως βλέπει και ξέρει, και εφ΄ όσον τον παρακαλούμε «οφείλει» να μας προφυλάξει έστω και δια της αρνήσεως να μας δώσει εκείνο πού εμείς θέλουμε…
Η προσευχή στον Άγιο Ιούδα Θαδδαίο

« Αγιώτατε Απόστολε, Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, πιστέ υπηρέτα και φίλε του Ιησού Χριστού, η Ορθοδοξία, σ΄ όλον τον κόσμο σε τιμά και σε επικαλείται ως Προστάτη των απελπισμένων υποθέσεων, αυτών για τις οποίες έχει χαθεί κάθε ελπίδα… Προσευχήσου για μένα. Είμαι τόσο απελπισμένος και  μόνος. 
Σε ικετεύω, κάνε χρήση αυτής της ιδιαίτερης Χάρης πού σού έχει δοθεί, να φέρνεις ορατή και γρήγορη βοήθεια, εκεί όπου δεν υπάρχει καμία σχεδόν ελπίδα βοηθείας… Βοήθησέ με τούτη την ώρα τής ανάγκης μου, για να μπορέσω να λάβω την παρηγοριά και την βοήθεια της Αγίας Τριάδος, σ΄  όλες μου τις ανάγκες, δοκιμασίες, και βάσανα ( …εδώ λέμε αιτήματα ) και να μπορώ να υμνώ τον Χριστό μαζί με σένα και με όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. 
Υπόσχομαι, ω ευλογημένε Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, να ενθυμούμαι πάντοτε αυτή την μεγάλη Χάρη Σου. Να σε τιμώ πάντοτε, ιδιαίτερα ως τον πιο δυνατό προστάτη μου, και μ΄ ευγνωμοσύνη να ενθαρρύνω την ευλάβεια προς εσένα, ΑΜΗΝ. 
Είθε το όνομα της Αγίας Τριάδος να λατρεύεται και να υμνείται απ΄ όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, στους αιώνες των αιώνων, ΑΜΗΝ.
Είθε το όνομα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, να υμνείται και να δοξάζεται τώρα και παντοτινά, ΑΜΗΝ.
Άγιε Ιούδα Θαδδαίε δεήσου για μας και άκουσε τις προσευχές μας, ΑΜΗΝ. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Ιησού Χριστού.
Ας είναι ευλογημένο το όνομα της Υπεραγίας και Αειπαρθένου Μαρίας. Ας είναι ευλογημένος ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος. Σ΄ όλο τον κόσμο και σ΄ όλους τους αιώνες, ΑΜΗΝ.
Πάτερ Ημών ο εν τοις ουρανοίς…( όλη την προσευχή ) ΑΜΗΝ 

Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Σύ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ο Ιησούς Χριστός.

Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών, νυν και αεί και την ώρα τού θανάτου  ημών, ΑΜΗΝ».
Το βρήκαμε εδώ: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΚΑVESHNIKOVA (1904-1996)



Θα έρθουν οι καιροί, που όλα θα δηλητηριαστούν. Αλλά εάν πορεύεστε με πίστη, θα ζήσετε. Και ο άλλος που θα πιει ή θα φάει το ίδιο πράγμα, χωρίς να έχει πίστη – θα πεθάνει.
«Ρωτήστε τον Παντοδύναμο, μην τον ξεχνάτε μέρα και νύχτα. Eίναι καλύτερο να προσεύχεστε νωρίς το πρωί και τη νύχτα. Η πιο ήσυχη ώρα. Ξυπνήστε, σηκωθείτε, πλυθείτε και μιλήστε με το Θεό, πείτε Του τα πάντα.
Ο Κύριος αγαπάει να του μιλάμε. Και θα βρει τρόπους, θα σας σώσει και θα σας βοηθήσει. Αν ο Κύριος δίνει πόνο, δίνει υπομονή και ενισχύσεις από το Άγιο Πνεύμα.

– Από τα μεσάνυχτα μέχρι τις τρεις το πρωί ο ουρανός είναι ανοιχτός. Είναι πολύ πολύτιμη η προσευχή κατά τη διάρκεια αυτών των ωρών. Μετά τα μεσάνυχτα, είναι καλό να βάλουμε τρεις μεγάλες μετάνοιες με προσευχή στον Σωτήρα, τη Θεοτόκο και τον Άγγελο τον Άγγελο φύλακα μας..
Η γερόντισσα Αντωνία ευλόγησε τα πνευματικά της παιδιά να διδάξουν στη μνήμη τούς τις προσευχές: «ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ «, «ΘΕΟΤΟΚΕ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΕ», «Το Σύμβολο της Πίστης», 50ος και 90ος Ψαλμό
Με συμβούλεψε να διαβάζουμε τον κανόνα σύντομης προσευχής στον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και τη προσευχή: «Κύριε, διαφώτισε το μυαλό μου, ηρέμησε την καρδιά μου, βοήθησε με στη ζωή, γλίτωσε με από το κακό» …
– Εάν τα παιδιά είναι άρρωστα, πρέπει να διαβάσετε τον 90ο Ψαλμό και το «Πάτερ ημών » επτά φορές. Εάν είναι κάτι σοβαρό, πρέπει να το διαβάσετε δώδεκα φορές … Εάν δυστυχία συνέβη σε ένα άτομο, θα πρέπει να διαβάσετε τον Ψαλμό 90 …

Όταν υπάρχουν ακάθαρτες σκέψεις, απελπισία, μελαγχολία – πολλές φορές διαβάστε την προσευχή «ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ». Ο Κύριος θα δώσει ειρήνη στην ψυχή για τις προσευχές στην Μητέρα του Θεού …
«Απλά πρέπει πριν φάτε φαγητό να κάνετε τον σταυρό σας». Θα έρθουν οι καιροί, που όλα θα δηλητηριαστούν. Αλλά εάν πορεύεστε με πίστη, θα ζήσετε. Και ο άλλος που θα πιει ή θα φάει το ίδιο πράγμα, χωρίς να έχει πίστη – θα πεθάνει.
«Κλείστε το στόμα σας καλύτερα, με τις επτά κλειδαριές, όπως λένε οι άγιοι πατέρες.
Δημιουργήστε μια προσευχή του Ιησού, διότι φέρνει πολύ καλό στη ζωή». Η σιωπή είναι μια αγγελική προσευχή. Δεν μπορεί να συγκριθεί με την ανθρώπινη προσευχή μας. Μείνετε ήσυχοι και ακούστε περισσότερο, γιατί από αυτήν (αγγελική προσευχή) θα βοηθηθείτε σε όλα!

Η γλώσσα μου είναι εχθρός μου, έτσι είναι. Πόσο κακό και απογοήτευση φέρνει στη ζωή …
Αν καταδικάσουμε τον γείτονα για κάποια αμαρτία, τότε ζει ακόμα σε μας η αμαρτία. Εάν ένα άτομο μετανοήσει, τότε αυτή η αμαρτία δεν τον αφορά. Όταν η ψυχή είναι καθαρή, δεν θα καταδικαστεί ποτέ. Γιατί «Μην κρίνετε, ώστε να μην κριθείτε» (Ματθαίος 7: 1). »
– Η Γερόντισσα ΑΝΤΩΝΙΑ συμβουλεύει καθημερινά να διαβάζουμε το 17 κάθισμα των ψαλμών. Είπε: «Στις δυσκολίες το 17 κάθισμα θα είναι ήδη άμυνα για σας».
Η γερόντισσα πίστευε ότι τα κεριά του Πάσχα δίνουν μια ιδιαίτερη χάρη και συγκεκριμένα είπε: «Όταν επισκέπτεστε ένα άρρωστο άτομο, διαβάστε μια προσευχή για τους πόνους και ανάψτε κεράκι από το Πάσχα (κόκκινο)».
Ο Λόγος του Θεού είναι τροφή για την ψυχή και το σώμα. Το καθήκον ενός χριστιανού είναι ότι δεν θα πάει να κοιμηθεί αν δεν διαβάσει ένα κεφάλαιο του Ευαγγελίου δύο κεφάλαια των Επιστολών, ξεκινώντας από τις Πράξεις των Αποστόλων και τελειώνοντας με την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, μερικούς Ψαλμούς από το ψαλτήρι. Και έτσι θα διαβάσουμε σταδιακά ολόκληρη τη Καινή Διαθήκη και το ψαλτήρι, που είναι αυτό που χρειαζόμαστε.… Πρέπει να φτιάξουμε τρεις σελιδοδείκτες και να διαβάσουμε στη σειρά και όταν διαβάσουμε όλα πάλι από την αρχή σε όλη την διάρκεια τη ζωής μας.
– Πολλοί από εκείνους που ήρθαν στη μητέρα του συμβούλευε: «Ότι σε κάθε σπίτι να υπάρχουν εικόνες της Μητέρας του Θεού»! Στο σπίτι πρέπει να υπάρχει μια άγια γωνία: για ιερές εικόνες, αγιασμό, αντίδωρο, καντήλι ευχέλαιο. Μπορεί να υπάρχει ναός χωρίς βωμό ή σπίτι χωρίς στέγη; – Έτσι, η οικογένεια δεν πρέπει να ζει χωρίς μια άγια γωνία. Κατά τη διάρκεια της προσευχής ή στις αργίες, το κανδήλι πρέπει να καίει και είναι καλό να ανάβουμε ένα κερί. Στο σπίτι, όπου αυτό συμβαίνει η χάρη του Θεού πέφτει στο σπίτι αυτό".
– «Να είστε σε πίστη, δώστε όλες τις αμαρτίες σας στον Θεό. Όλες οι ασθένειες, όλες οι θλίψεις, όλες οι φροντίδες να τις αναθέτετε στον Θεό. Και να είναι εύκολο, να ελευθερώσετε τον εαυτό σας. Ο Θεός ξέρει για σένα. Κάθε πρόσωπο έρχεται στη ζωή να εκτελέσει ένα ρόλο: θα το εκτελέσει – και θα πάει στην αιώνια ζωή  Δεν είμαστε εδώ για πάντα, είμαστε εδώ για μια επίσκεψη. Και θα πάμε σπίτι εγκαίρως, όλοι θα πάμε σπίτι. Ο Κύριος στη γη δεν θα αφήσει κανένα, θα πάρει τον καθένα μας. Η ψυχή δεν πεθαίνει. Το σώμα είναι κοστούμι, είναι ναός της ψυχής. »
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΚΑVESHNIKOVA (1904-1996)

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/11/veshnikova.html

Γερόντισσα Μακρίνα: «Άμα ο άνθρωπος βρίσκεται συνέχεια στην προσευχή βλέπει ένα φώς μέσα στην ψυχή του ...»



 Άμα ο άνθρωπος βρίσκεται συνέχεια στην προσευχή 

βλέπει ένα φως μέσα στην ψυχή του, 

βλέπει μία λάμψη, ένα μεγαλείο, 

του έρχονται άφθονα δάκρυα, γλυκά και νόστιμα, 

αισθάνεται ένα χορτασμό, που δεν μπορεί να τον συλλάβει ο νους του.

Γερόντισσα Μακρίνα


Πηγή https://paraklisi.blogspot.com/2018/05/blog-post_502.html

Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2018/06/blog-post_556.html

Πηγή: synaxipalaiochoriou.blogspot.com

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018

Καλαβρύτων Αμβρόσιος: Αδελφοί μου Έλληνες ξυπνάτε! Η φιλτάτη μας Πατρίδα ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ! ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ! ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΖΕΤΑΙ!

















http://mkka.blogspot.com/2018/06/blog-post_92.html

Ανακοινώθηκε, δυστυχώς, η «συμφωνία» για την ονομασία των Σκοπίων με την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία»! Το γεγονός αυτό πλημμυρίζει με οργή και αγανάκτηση την ψυχή μας, φαντάζομαι δε, ότι το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή κάθε γνήσιου Έλληνα! Μόνο οργή καιαγανάκτηση μπορούν να κυριαρχήσουν στην ψυχή μας!

Αργά χθες το βράδυ, Τρίτη 12 Ιουνίου, ανακοινώθηκε η συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων για το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής μας χώρας. Της χαρίζουμε το όνομα «Severna Makenonija» (δηλ. Βόρεια Μακεδονία), πράγμα το οποίον επιβεβαίωσε μέσω διαγγέλματός του στον ελληνικό λαό και ο Έλληνας Πρωθυπουργός και μη υπέρμαχος των Ιερών και των Οσίων της Φυλής μας κ. Αλέξιος Τσίπρας!

Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μην εκφράσουμε την αγανάκτηση και την οργή μας για αυτή την αρνητική για τη χώρα μας και τον απανταχού Ελληνισμό, εξέλιξη. Αδυνατούμε να δεχθούμε να χαρίζουν οι Έλληνες κυβερνώντες το όνομα της Μακεδονίας μας σε κάποιο άλλο κράτος. Οι Έλληνες σε διαδηλώσεις, που πραγματοποίησαν μόλις προ πέντε ημερών σε τριάντα (30) περίπου πόλεις της Μακεδονίας μας, γενικώς της Βορείου Ελλάδος, βροντοφώναξαν: ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ! Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ! Αδυνατούμε, λοιπόν, να δεχθούμε να βαφτίζουν τα Σκόπια Μακεδονικό Έθνος! Να βαφτίζουν επίσης τη γλώσσα τους «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ!». Αδυνατούμε να αποδεχθούμε αυτό το εθνικό μας ξεπούλημα, δηλ. αυτοί από εδώ και πέρα να ονομάζονται Βόρειοι Μακεδόνες! Με άλλα λόγια απ’ εδώ και εμπρός εμείς δεν θα είμεθα οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ, οι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΙ, οι ΓΝΗΣΙΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ! Ξεπουλάμε την μοναδικότητά μας, ξεπουλάμε την ιστορία μας, ξεπουλάμε τον Μέγα Αλέξανδρο, το καμάρι της Φυλής μας, και εφεξής κάποιοι θα μας θεωρούν ως πολίτες της ΝΟΤΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ! Δέχεσθε, λοιπόν, αυτή, να είναι εφεξής η ΒΛΑΣΦΗΜΗ και ΜΕΙΩΤΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ μας; Θα δεχθούμε, λοιπόν, αυτή την εθνική ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ;

Και όμως, η λαϊκή εντολή, όπως αυτή εκφράσθηκε στα τόσα συλλαλητήρια που έγιναν, είναι αντίθετη σε όλα αυτά! Η λαϊκή εντολή, που εκφράσθηκε από τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας και των άλλων πόλεων προσφάτως υπήρξε ξεκάθαρη! Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ! Δεν είναι, λοιπόν, ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑΝΗ!

Τα εκατομμύρια των Ελλήνων, με πρωτοστατούντες τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες κάθε περιοχής, τα οποία ξεχύθηκαν στους δρόμους, βροντοφώναξαν την αντίθεσή τους στο προδοτικό ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας μας. Στην εθνική αυτή εξέγερση ήμασταν από τους πρώτους που ξεσηκώθηκαν εδώ στο Αίγιο, στην ιστορική Βοστίτσα μας! Ακόμη και το Ιερό Λάβαρο της Αγίας Λαύρας είχαμε μεταφέρει στην πλατεία Συντάγματος, στη μεγαλειώδη Σύναξη των Αθηνών!

Σταθερά, λοιπόν, και χωρίς μετεωρισμούς και αμφιβολίες, ο ελληνικός λαός με έργα και λόγια τραγούδησε όσο πιο δυνατά μπορούσε το τραγούδι μας «Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η Χώρα…», ώστε να το ακούσουν οι πολιτικοί μας και να μη προβούν στην προδοσία της Πατρίδος μας!

Δυστυχώς, όμως, η ελληνική Κυβέρνηση είχε διαφορετική άποψη. Συνέχισε και ολοκλήρωσε τις προδοτικές κινήσεις της, αφήνοντας έτσι τους Έλληνες απροστάτευτους από τις ξενικές επεμβάσεις και επιρροές! Το γεγονός αυτό και μόνο συνιστά ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Καθώς αποδείχθηκε πλέον, ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Κοτζιάς, ενεργώντας κάτω από τις μυστικές οδηγίες και εντολές του Πρωθυπουργού, ξεπούλησε την Μακεδονία μας, αγνοώντας προκλητικά τις θυσίες των προγόνων μας.

Πρέπει, επιτέλους, ο κ. Τσίπρας και η παρέα του να καταλάβουν, έστω και τώρα, την ύστατη ώρα, τα εξής:

Πρώτον: Η Ελλάδα είναι μία και ενωμένη και θα παραμείνει πάντα ακέραιη και αδιάσπαστη χώρα!

Δεύτερον: Η Μακεδονία είναι μία, είναι ελληνική και αδιαπραγμάτευτη!

Τρίτον: Όταν εκατομμύρια Ελλήνων μιλούν με ένα στόμα και μια φωνή, οι υπηρετούντες τον λαό πρέπει όχι μόνο ν’ ακούν αλλά και να υπακούουν στα κελεύσματά του. Αλλιώς γίνονται προδότες!

Πεποίθησή μας είναι πως οι Έλληνες πρέπει να δείξουμε σ’ όλο τον κόσμο ότι στις μάχες, όταν αυτές αφορούν την Πατρίδα μας, είμαστε ενωμένοι σαν μία γροθιά! Σε αυτή την προσπάθεια κανείς δεν περισσεύει!

Εξ ονόματος, λοιπόν, όλων αυτών των Ελλήνων, των γνήσιων πατριωτών, που αντιδρούν στις αδικίες, την ξένη κηδεμονία και την ξένη εκμετάλλευση, αποφασίσαμε, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, από σήμερα Τετάρτη, 13 Ιουνίου, οι καμπάνες των Ιερών Ναών της πόλεως του Αιγίου να χτυπούν πένθιμα, μόνο και μόνο για να εκφράσουμε δημοσίως ότι η ψυχή μας πενθεί για την συντελούμενη ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Οι καμπάνες θα κτυπούν κάθε πρωί από τις 11π.μ. έως τις 11.15π.μ. μέχρι και το προσεχές Σάββατο 16 Ιουνίου!

Αδελφοί μου Έλληνες ξυπνάτε! Η φιλτάτη μας Πατρίδα ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ! ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ! ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΖΕΤΑΙ!

Σκεφθείτε: Μήπως άραγε οι ΜΕΓΑΛΟΙ της ΓΗΣ, οι οποίοι οικονομικώς πλέον μας έχουν ήδη αιχμαλωτίσει, αλλά και με τα κύματα των μεταναστών συνεχώς μας εκτοπίζουν, μήπως, λέγω θέλουν να μας διαλύσουν; Μήπως θέλουν να περιορίσουν τα σύνορα της Ελλάδος από τον Ισθμό της Κορίνθου και κάτω, όπως λέγεται; Στοχασθείτε!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
https://paraklisi.blogspot.com/2018/06/blog-post_70.html

Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Θαύματα Αγίου Ονουφρίου


Ιερός Ναός Αγίου Ονουφρίου στο χωρίό Κάθηκας στην Πάφο της Κύπρου


1. Εις Τούρκον Δασοφύλακα

Αυτή η διήγησις μου εξιστορήθη παρά του γέροντος Χριστοδούλου, ότε εύρισκόμην εις το εν Βουνώ αγροκήπιον[1], βοηθών συνάμα τον κηπουρόν αδελφόν Ιερόθεον, κατά την 12ην του μηνός Ιουνίου του 1944.
Ο Γέρων Χριοτόδουλος αναμνησθείς τι γεγονός, επισυμβάν επί τουρκοκρατίας, κατά το 1910 περίπου, μου το διηγήθη εις δόξαν και τιμήν του Αγίου Ονουφρίου, ως εξής:
«Εγώ, μας λέγει, κατ΄ εκείνην την εποχήν νεώτερος ων, κατά την επιστασίαν του δάσους της Μονής και μίαν ήμέραν γυρίζοντας επάνω εις την Παναγίαν, ανταμωθήκαμεν με ένα Τούρκον, δασοφύλακα, δηλαδή κυβερνητικόν και, αφού επί ώρας εγυρίσαμεν και του έδειξα τα σύνορα της Μονής, εν τέλει κατεβήκαμεν εδώ να ξεκουρασθώμεν και να γευματίσωμεν. Με την περιοδείαν την οποίαν είχομεν ο Τούρκος εκουράσθη, ήταν και λίγο σωματώδης και, αφού κερασθήκαμεν· επήγαμεν εις την βρύσιν και ο Τούρκος ευχαριστηθείς και ευφρανθείς με το κρύο νερό της πηγής, έπιε και πάλιν, έπιε και εγώ δεν ξέρω πόσον. Μου έλεγε: α! μασιαλά! μασιαλά! κρύο αυτό, καλό! και δός του πάλιν έπιεν. Δεν επέρασε πολλή ώρα και τον πιάνει ένας πόνος και φούσκωσε η κοιλιά και το φούσκωμα ανέβαινε προς το στήθος και άρχισε να φωνάζη και να κλαίη, ζητών βοήθειαν. Αλλά τι να τον κάμωμεν και ημείς δεν ηξέραμεν. «Ωχ, φώναζε, θα σκάσω, Θα σκάσω». Ω, πειρασμός πού μας συνέβη! Λέγω στον γέρο Ιωακείμ τον Κρητικόν, βέβαια τον θυμάσαι:
—Γέρο Ιωακείμ, θα πεθάνη και θα βρούμε τον μπελά μας.
—Έε, μου λέγει, λυπάσαι τον Τούρκο; Ας πεθάνη.
—Μα δεν είναι έτσι. Θα μας ενοχοποιήσουν θα μας κουβαλούν στη Σαλονίκη, και ποιος ξέρει τί έξοδα θα γίνουν στη Μονή.
—Έε! καλά μου λέγει· εδώ στο βουνό πού είμαστε, τί γιατρικά να του κάμωμεν; Ότι ξέρεις κάμε το. Εγώ δεν ανακατεύομαι, γιατί να πιή τόσο νερό; Για να σκάση;
Τέλος εν τη απελπισία μου, ενθυμήθηκα τον Άγιον Ονούφριον. Αυτός μόνον, λέγω, αν θελήση, θα τον σώση.
Ο Τούρκος ξαπλωμένος βογγά, κλαίει, τσιρίζει, ζητά βοήθειαν. Πηγαίνω εις την εικόνα του Αγίου και βάζω τρεις μετάνοιες: «Άγιε Ονούφριε, παρακαλώ σε, βοήθησέ μας, να μή βρούμε τον μπελά μας».
Παίρνω το σκεύος με τον Αγιασμόν, το βάζω εμπρός εις την εικόνα, ετράβηξα και ένα κομποσχοίνι με πίστη στον Άγιον, παρακαλώντας τον να μας συνδράμη. Παίρνω τον Τούρκον, τον πηγαίνω εις την εκκλησίαν και του δείχνω την εικόνα του Αγίου Ονουφρίου, προστάτου του αγροκηπίου και του λέγω: «Αυτός ο Άγιος είναι ο νοικοκύρης του σπιτιού. Μόνον αυτόν, αν τον παρακάλεσης με την καρδιά σου μπορεί να σε σώση να μή αποθάνης. Βάλε τρεις μετάνοιες και φίλησε του τους πόδας και να πιής απ΄ αυτό το νερό για να γίνης καλά».
Θέλοντας και μή υπό της ανάγκης βιαζόμενος και εκ του φόβου να μή αποθάνη έκαμε με όλη την ψυχή και την καρδίαν του τις μετάνοιες, του φίλησε τα πόδια, έπιε από τον Αγιασμόν και ύστερα του λέγω: «Μή φοβάσαι, ο Άγιος θα σε γιατρέψη· κάμε μία βόλτα έως την στέρνα να ξαλαφρώσης». Αυτός με άκουε με προσοχήν και με τελείαν πίστιν και, ω του θαύματος αδελφοί μου! αφού έκαμε την βόλτα του όπως του είπα, εντός 10-15 λεπτών της ώρας γυρίζει χαρούμενος, τελείως υγιής, ο προ μικρού μισοπεθαμένος και με μεγάλην φωνήν και με πολλάς εδαφιαίας μετανοίας ευχαριστησε τον Άγιον διά την θεραπείαν και γιατρειάν, πού του έκαμεν».
Αυτά μας εδιηγήθη ο γέρων Χριστόδουλος και εθαυμάσαμεν το συμπαθές του Αγίου, πού και εις απίστους ενεργεί θαυμάσιά του, όταν μετά πίστεως τον επικαλεσθούν. Διά τούτο και αυτό το έκρινα άξιον σημειώσεως, προς τιμήν και μνήμην του οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου του Αιγυπτίου.

2. Διήγησις του Μονάχου Θεοδούλου περί θαύματος του Όοίον πατρός ημών ‘Ονουφρίου.

Ο αδελφός Θεόδουλος διηγήσατό μοι μίαν αξιόλογον θαυματουργίαν του Αγίου Ονουφρίου, γενομένην προ διετίας· ήτοι κατά μήνα Αύγουστον του 1956. Αύτη έχει ως εξής.
«Ήλθον, αδελφέ Λάζαρε, μαζί με τον εργάτην της Μονής Αναστάσιον Αύγέρου εκ Συκιάς Χαλκιδικής εις το εν τω αγρόκτημά μας, αφιερωμένον εις τον Άγιον Ονούφριον και εκεί εβγάζαμε κρεμμύδια εις το κάτω τελευταίον σκαλί. Όταν ήλθεν η ώρα διά να φύγωμεν, εφορτώσαμε δύο σάκκους μεγάλους κρεμμύδια, και εξεκινήσαμε. Εγώ προαισθάνθηκα ότι κάτι κακό θα πάθουμε εις τον δι΄ αυτό είπα εις τον εργάτην να πάρη εις τα χέρια καπίστρι και πορευόμενος εμπρός να καθοδηγη το ζώο έως  ότου φθάσωμεν εις την Μονήν, διότι όλος σχεδόν ο δρόμος είναι ανώμαλος και στενός. Αυτός δεν έδωσε προσοχή εις τα λεγόμενά μου, ειπών δη ότι το ζώον γνωρίζει τον δρόμο και δεν είναι ανάγκη να το οδηγώμεν ημείς. Αφού, λοιπόν, επεράσαμεν τα δύο πεζούλια και προχωρούσαμε διά το τρίτον, τα σακκιά ήταν πολύ βαρεία και εις μίαν καμπύλην του δρομίσκου, όπου είναι μία πέτρα μεγάλη και το δρομάκι στενό, κτυπά το σακκί επάνω εις την πέτραν και σπρώχνει το μουλάρι και πέφτει, ως ήτο φορτωμένον, εις το κάτωθεν μικρό πεζούλι. Εις την προσπάθειάν του να σηκωθή το μουλάρι, δεν το κατόρθωσε λόγω του βαρέως φορτίου, και ξαναδίνει μία ακόμη τούμπα και πέφτει το ταλαίπωρον καθώς ήτο φορτωμένον, κάτω εις το βάραθρον! Επήγε εις το βάθος του πόταμου, ένα βάθος περί τα 30 ή και 40 μέτρα. Ω, της δυστυχίας μου! Αμέσως υπέθεσα ότι το μουλάρι θα σκοτώθηκε. Τί απολογία να δώσω τώρα εις το Μοναστήρι;
Τότε ενθυμήθηκα τον νοικοκύρην του αγροκτήματος και από βάθους ψυχής και καρδίας είπα: «Άγιε Ονούφριε, σε παρακαλώ, βοήθησέ με, δείξε την αγάπην σου και το θαύμα σου και σώσε το ζώον να μή σκοτωθή. Τοιαύτα συνεχώς μονολόγων και υπό πολλής θλίψεως και λύπης συνεχόμενος, μετά πολλού κόπου κατωρθώσαμεν να καταβώμεν εις την χαράδραν. Και τί βλέπω; Ω των ανέλπιστων πραγμάτων και θαυμάτών Σου, Κύριε! Η πρεσβεία και ευχή του Αγίου Ονουφρίου έφθασε εις τα ώτα του Κυρίου Παντοκράτορος και Θεού μας και δεν επέτρεψε να πάθη τίποτε το ζώον. Πράγματι λοιπόν ευρήκαμεν το ζώον να στέκη εις τα πόδια του υγιέστατον, ενώ το σαμάρι με τα σακκιά κείμενα κάτω εις την γήν.
Τούτο το παράδοξον θαυματούργημα ιδών, από μέσης καρδίας ευχαρίστησα τον προστάτην του κτήματος, Άγιον Ονούφριον, τον ποιούντα θαυμαστά και εξαίσια εις τους μετ΄ αγάπης και ευλαβείας επικαλούμενους αυτόν, διά των πρεσβειών του οποίου, είθε να τύχωμεν και ημείς της αιωνίου ζωής και μακαριότητος εις την βασιλείαν των ουρανών. Αμήν».
Εις ένδειξιν ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης εποίησα εν προσόμοιον εις τον Άγιον Ονούφριον, Προστάτην του αγροκτήματος, καθότι και εις εμέ εγένετο βοηθός και θεράπων, ότε, εις το αυτό αγρόκτημα, εκ δαιμονικής συνεργείας, εκτύπησα το πόδι μου και εντός τριών ήμερων έγινα τελείως καλά, καίτοι τούτο είχε μελανιάσει και πρισθή.
Ότε εκ του ξύλου. Ήχος Β’
Ότε επινεύσει Θεϊκή, ένδον της ερήμου εισήλθες, ίνα ευφράνης Θεόν, Πάτερ δι΄ ασκήσεως, σοφέ Ονούφριε· και σαρκός έξω γέγονας, πάντα σου τον πόθον, της ψυχής επτέρωσας προς τα ουράνια· τότε και τροφήν δι΄ αγγέλου έλαβες προς ρώσιν σαρκίου, εν τη κατά μόνας ησυχία σου.

Σημειώσεις:

1. Εννοείται το αυτό κάθισμα «Άγιος Ονούφριος» με ομώνυμο παρεκκλήσιον.
Πηγή: Λαζάρου Μοναχού Διονυσιάτου, Διονυσιάτικες Διηγήσεις, Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους, Β’έκδοση, 1988
Το βρήκαμε  εδώ
Σημ. Ιστολογίου: Για τη χάρη του αγίου Ονουφρίου και προς δόξαν Θεού και μόνο θα αναφέρουμε για μία και μοναδική φορά κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει, πως το άρθρο αυτό δηλαδή, για ένα χρόνο από τώρα παραμένει το πρώτο και το πιο δημοφιλές στους αναγνώστες του ιστολογίου ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ενώ έχει συμπληρώσει τις 27.498 αναγνώσεις και εμφανίσεις. Δόξα σοι ο Θεός και να δώσει ο Αγιος με τη χάρη του να μην έλθει σε κανέναν πειρασμός ή δοκιμασία πειρασμική.  

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018

Να πιστεύεις...





Αν τη θλίψη την κάνεις προσευχή!


Οι Άγιοι του Θεού είναι ικανοί για τα πάντα....



Να μη φοβόμαστε τίποτε....




Ανώτερη από όλες είναι η βυζαντινή μουσική!


http://www.porphyrios.net/%CE%B5%E1%BC%B6%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%E1%BD%B8-%CE%BD%E1%BD%B0-%E1%BC%80%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE/








Θαυμαστή θεραπεία καρκίνου με φράουλες!



http://www.porphyrios.net/%E1%BC%A1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B8%E1%BD%B4%CF%82-%CF%80%CE%BF%E1%BD%BA-%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%87%CF%89%CF%81/

Τρίτη 5 Ιουνίου 2018

Κανένας πάνω στη γη δεν μπορεί να μας χαρίσει ακύμαντη εσωτερική ειρήνη....


Από μόνοι μας δεν διαθέτουμε καμία δύναμη. Όμως ο Θεός έχει δύναμη. Σ΄αυτόν πρέπει να στραφούμε βαθιά στην καρδιά μας κι Εκείνος θα μας επιδαψιλεύσει τη δύναμη να υπερβούμε όλες μας τις δυσκολίες διότι είναι πολύ σημαντικό να αρθούμε πάνω από κείνα τα μικρά πράγματα που μας κλέβουν την εσωτερική μας ειρήνη. Σπάνια δίνουμε προσοχή σε αυτό κι έτσι επιτρέπουμε στην αδικία που μας βρίσκει από παντού στη ζωή μας να θρυμματίζει την εσωτερική μας ειρήνη. 
   Συχνά είμαστε εμείς που αδικούμε τους άλλους. Ίσως μας φαίνεται προς στιγμήν πώς κάνουμε το σωστό αλλά αργότερα αποδεικνύεται ότι είχαμε κάνει μεγάλο λάθος. Πρέπει να μάθουμε να ξεπερνάμε όλα αυτά τα μικρά πράγματα με ειρήνη ενωμένοι με τον Κύριο, έτσι ώστε να μην εισέρχεται μέσα μας η εξωτερική ανησυχία και να διατηρούμε πάντοτε την εσώτερή μας ειρήνη.
   Ο Θεός είναι στο κέντρο της ζωής του καθενός. Βρίσκεται στην καρδιά μας είτε τον αποδεχόμαστε είτε όχι. Δεν διαχωρίζει ποτέ τον εαυτό του από μας. Αυτός είναι ο Ζωοδότης που χάρισε τη ζωή σε κάθε κτιστή ύπαρξη. Εμείς με τις επίγειες φροντίδες και μέριμνές μας που καταστρέφουν την εσώτερή μας ειρήνη. την έχουμε θάψει μέσα μας και γι΄αυτό δεν βρίσκουμε ειρήνη και ανάπαυση. 
   Κανένας πάνω στη γη δεν μπορεί να μας χαρίσει ακύμαντη εσωτερική ειρήνη. Τα χρήματα δεν μπορούν να μασ δώσουν ειρήνη ούτε η φήμη, η τιμή, τα υψηλά αξιώματα ή οι κοντινότεροι φίλοι και συγγενείς.  Ο μόνος Ζωοδότης και Ειρηνοδότης είναι ο Κύριος. Παρέχει ειρήνη ηρεμία και χαρά στους Αγγέλους, στους Αγίους σε εμάς και σε κάθε κτίσμα. Γι΄αυτό και πρέπει να μετανοήσουμε και να στραφούμε στον Κύριο.

Από το βιβλίο ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, 
του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, σελ. 226-227