Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ἀπό νοσοκόμα τοῦ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ « Πῶς ἔσωσε ὁ ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ τήν Μονή Πετράκη ἀπό τρομοκρατικό κτύπημα»

Να πάμε στην μαρτυρία αμέσως της Νοσοκόμας
« απόγευμα Λαμπροδευτέρας είχα βάρδια στην πτέρυγα …»
« όλη αυτή η κατάσταση με την επιδημία μας έχει εξουθενώσει»
« πολλές φορές το άκουσμα της καμπάνας και του σήμαντρου( αν και δεν ακούγεται πολλές φορές ) από τις Ακολουθίες που γίνονται στην διπλανή μας Ιερά Μονή Πετράκη για εμάς αλλά και για τους ασθενείς είναι μια παρηγοριά»
« φέτος τίποτε , νέκρα»
« την Λαμπροδευτέρα νέκρα επικρατούσε και στον θάλαμο που είχα υπηρεσία»
« εκείνη την ώρα δεν ακουγόταν τίποτε»
« βγήκα στον διάδρομο για να πάω στο γραφείο της Προισταμένης»
« στο βάθος του διαδρόμου φάνηκε η φιγούρα ενός κληρικού»
« όσο πλησίαζε έβλεπα καλύτερα τα χαρακτηριστικά του»
« ήταν ψηλός με φαρδιές πλάτες»
« ήταν πολύ αυστηρός και σαν να έψαχνε κάτι»
« Τον ρώτησα: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ πάτερ αλλά γιατί δεν φοράτε μάσκα ;»
« και αυτός μου είπε μονολεκτικά: δεν την χρειάζομαι»
« Μα πάτερ δεν μπορείτε να είστε έτσι , του απάντησα»
« τότε είδα το πρόσωπο του να χαμογελάει και να μου λέει:»
- Κόρη μου , καλά κάνεις και θέλεις να προστατεύσεις τους ασθενείς σου, αλλά και εγώ τους προστατεύω καλύτερα για αυτό βρίσκομαι εδώ.
« είδα το ιλαρό πρόσωπο του κληρικού και έσκυψα από ντροπή»
« πάτερ μου του είπα , δεν θέλω να σας φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά αυτό λέει το πρωτόκολλο»
« πάτερ μου, πως σας λένε, τον ρώτησα»
« ΡΑΦΑΗΛ, μου είπε»
« αχ πάτερ μου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για αύριο που γιορτάζεται»
«ο κληρικός μου ζήτησε το συγκεκριμένο πρόσωπο ενός ασθενή που νοσηλεύαμε για να του διαβάσει ΕΥΧΗ»
« πάλι όμως εγώ επέμενα ¨ πάτερ να φορέσετε πρώτα μάσκᨻ
« Τότε είδα κάτι συγκλονιστικό
Τα πόδια του κληρικού σηκώθηκαν 10 με 20 εκατοστά από το έδαφος του δαπέδου»
« ζαλίστηκα, κόντεψα να λιποθυμήσω»
« αποσβολωμένη τον άκουσα να μου λέει πάλι:
- Κόρη μου βιάζομαι γιατί πρέπει να κάνω τον εσπερινό μου στην Μονή Πετράκη που εορτάζει.
- Εκεί με περιμένουν ο Μιχαήλ και ο Γαβριήλ
- Από το πρωί τρέχουμε γιατί θέλουν να κάνουν κακό στο σπίτι μας.
- Αυτοί που θέλουν να κάνουν κακό θα τους περιποιηθώ καλά , αρκετά πιά, θα δεις τι θα πάθουν!!!
« μέσα μου δεν κυκλοφορούσε αίμα , είχα παγώσει»
« ο κληρικός με προσπέρασε σαν σίφουνας , μπήκε στο δωμάτιο του ασθενή που γύρευε δίχως να του πω τίποτε»
« πάντα με τα πόδια ανασηκωμένα από το έδαφος» 
« μόλις λίγο συνήλθα , έτρεξα από πίσω του»
« ρώτησα στον θάλαμο αν είδαν κανένα κληρικό»
« μου είπαν ότι δεν είδαν τίποτε αλλά μόνο ότι το παράθυρο άνοιξε μόνο του»
« κάθισα σε μια γωνιά και έκλαιγα»
« τι ήταν αυτό ΘΕΕ μου μονολογούσα τέτοιες μέρες ,μπορεί η κούραση να δημιουργεί τέτοιες παραισθήσεις , αναρωτιόμουν;»
« την επόμενη μέρα μου λύθηκαν όλες οι απορίες και δόξασα τον ΑΓΙΟ ΘΕΟ»
« έμαθα από το διαδίκτυο ότι έβαλαν βόμβα στην Μονή Πετράκη, συγκλονίστηκα»
« τότε καθάρισε το μυαλό μου , η Ιερά Μόνη Πετράκη την οποία επισκέπτομαι τακτικά γιατί είναι μια παρηγοριά για πολλούς ,αφιερωμένοι στους ΑΣΩΜΑΤΟΥΣ Αρχάγγελους Μιχαήλ και Γαβριήλ πάντα την Λαμπροδευτέρα προς Λαμπροτρίτη πανηγυρίζει τους Νεοφανείς ΑΓΙΟΥΣ της Λέσβου Ραφαήλ , Νικόλαο και Ειρήνη και βγάζει προς προσκύνηση τα Ιερά Λείψανα τους που έχει»
ΕΔΩ σταματάει η μαρτυρία της νοσοκόμας του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ που την μεταφέραμε πρόχειρα και όσο μπορούσαμε, γιατί η συγκίνηση δεν μας επέτρεψε να την συντάξουμε καλύτερα, αλλά αμέσως σας την ανακοινώσαμε προς Δόξα του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.
Παραπέμπομαι το περιστατικό του τρομοκρατικού κτυπήματος στην Ιερά Μόνη Πετράκη που αποσοβήθηκε από τον ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ και τους ΑΣΩΜΑΤΟΥΣ
ΚΑΙ αυτό έγινε ανήμερα της εορτής των ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ από την Λέσβο – ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ
Ετοίμαζαν μεγάλο χτύπημα στην καρδιά της Εκκλησίας lawandorder.gr. 21/04 14:15 https://www.romfea.gr/diafora/36691-ekriktikos-mixanismos-sti-moni-petraki
Εκρηκτικός μηχανισμός 
« Συναγερμός έχει σημάνει στην αστυνομία μετά από τηλεφώνημα για ύπαρξη στην είσοδο της Μονής Πετράκη, από την πλευρά που συνεδριάζει η Ιερά Σύνοδος, ύποπτων αντικειμένων.
Αμέσως σήμανε συναγερμός και στη σημείο έσπευσαν ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις, καθώς και το Τμήμα Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών (ΤΕΕΜ).
Στο σημείο βρέθηκαν τρεις βαλίτσας-τσάντες, σε μία εκ των οποίων υπήρχε μεγάλη φιάλη υγραερίου στην οποία ήταν συνδεδεμένο και λάστιχο.
Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που δημοσιεύει το LawandOrder, ο μηχανισμός ήταν τοποθετημένος ακριβώς μπροστά στην είσοδο και όλα δείχνουν ότι η φιάλη μεταφέρθηκε μέσα σε τσάντα για να μην γίνει αντιληπτή.
Στελέχη της αστυνομίας εκτιμούν ότι πρόκειται για εμπρηστική βόμβα μεγάλης ισχύος η οποία θα πυροδοτούνταν το βράδυ.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά περίεργο χτύπημα, που ευτυχώς αποσοβήθηκε, στην καρδιά της Ελληνικής Εκκλησίας, σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα εν μέσω της κρίσης του κορονοϊού, με την εκκλησία να έχει βρεθεί το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο κριτικής και ποικίλων επιθέσεων.
Η αστυνομία θεωρεί το περιστατικό ιδιαίτερα σοβαρό, με πηγές να επισημαίνουν χαρακτηριστικά στο LawandOrder, ότι η κινητοποίηση ήταν τόσο μεγάλη, που «μόνο ο αρχηγός δεν πήγε στο σημείο».


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αδελφοί ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΚΥΡΙΟΣ είναι ολοζώντανος και δίνει μαρτυρίες με τους αδελφούς του ΑΓΙΟΥΣ που συμμετέχουν στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ του.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2020/04/blog-post_39.html?m=0
http://hristospanagia3.blogspot.com/2020/04/blog-post_643.html#more

Όσοι πόνεσαν... αυτόν τον καιρό

Όσοι πόνεσαν... αυτόν τον καιρό



Όσοι πέρασαν με πόνο αυτή τη φοβερή Μ. Τεσσαρακοστή

Όσοι έκλαψαν ή απλά δάκρυσαν και λυπήθηκαν κατάβαθα για όλα αυτά τα μέτρα για την Εκκλησία και το λαό…

Όσοι μίλησαν ειλικρινά ο ένας στον άλλο και εξέφρασαν τη θλίψη τους για τις κλειστές εκκλησίες.

Όσοι προσευχήθηκαν και ζήτησαν δικαιοσύνη από τον Αληθινό και Ζωντανό Θεό…

Όσοι δεν κατάπιαν αμάσητα τα δελτία ειδήσεων των ακριβοπληρωμένων καναλιών…

Όσοι δεν σταμάτησαν τη νηστεία της Μ. Τεσσαρακοστής, αν και ήξεραν ότι δεν θα μεταλάβουν.

Όσοι μπήκαν στον κόπο να ψάξουν μέσα στο απέραντο διαδίκτυο, αλλά και μέσα στην ψυχή τους την αλήθεια για τη δοκιμασία.

Όσοι δεν φοβήθηκαν την εξουσία, αλλά και την επικινδυνότητα ενός ιού, και είπαν: «Δεν πειράζει, εγώ θα εκκλησιασθώ, θα μεταλάβω κι ας πεθάνω για τον Χριστό». 
osoi ponesan ayton ton kairo 02

Όσοι κουράστηκαν και περπάτησαν και κινδύνεψαν για να βρούνε κατακόμβες, για να μη χάσουν τη Θ. Κοινωνία…

Όσοι δεν συμβιβάστηκαν με την τηλεόραση και τον εγκλεισμό και πήγαν να συμπαρασταθούν στους μοναχικούς ιερείς και σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη.

Όσοι δεν λυπήθηκαν να ξυπνήσουν νωρίς τα παιδιά τους και να τα πάνε έστω έξω από το ναό να τα κοινωνήσουν. 


Όσοι ιερείς τόλμησαν να πειθαρχήσουν στο Θεό και όχι στον Καίσαρα και λειτούργησαν μετά δακρύων το Σώμα και το Αίμα του Χριστού κάπου μέσα στα αχανή αστικά κέντρα, μέσα σε σπίτια, σε υπόγεια, σε δάση και ησυχαστήρια, «εν σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης» (Εβρ. ια΄ 38).



Όσοι αξιώθηκαν να κοινωνήσουν με ταπείνωση και με καρδιακό πόνο και για όλους εκείνους που δεν μπόρεσαν, αν και ήθελαν να μετάσχουν του Ποτηρίου της Ζωής.

Όσοι δεν λογάριασαν τα 150 ή τα 300 €, ακόμη και το πεντοχίλιαρο, υπέρ Χριστού και Εκκλησίας.

Όσοι δυσκολεύτηκαν επειδή ζούνε σε ακραία φτώχεια και έμειναν λόγω προστίμων κλεισμένοι στα σπίτια τους παρά τη θέλησή τους.

Όσοι επίσκοποι και ιερείς έσπασαν τον αποκλεισμό, ή έκλαψαν με το λαό, ή έστω φώναξαν και διαμαρτυρήθηκαν και «ορκίστηκαν» να μη ανεχθούν άλλη τέτοια ταπείνωση για την Νύμφη του Χριστού Εκκλησία.

Όσοι, έστω εκ των υστέρων, κατάλαβαν το λάθος και την αδικία που υπέστη η Εκκλησία και ενώ βιάστηκαν να τοποθετηθούν, τώρα ανακρούουν «εν μετανοία πρύμναν».

Όσοι άκουσαν τους Γεροντάδες του Αγίου Όρους και έβαλαν προτεραιότητες Θεού στην προκείμενη συγκυρία.

Όσοι αστυνομικοί δεν βιάστηκαν να αντιδράσουν στα τηλέφωνα και στα βιντεάκια των καταδοτών και προδοτών και σεβάστηκαν την εκκλησία και τη συνείδησή τους.

Όσοι ένιωσαν τον εμπαιγμό στο πετσί τους, αλλά δεν τόλμησαν να τον κοινοποιήσουν προς τα έξω από κάποιον υπολογισμό για τη δουλειά ή την οικογένειά τους.

Όσοι μέρα νύχτα έμειναν στο σπίτι τους και προσεύχονταν, επειδή τα παιδιά τους επηρεασμένα από τα φοβικά συνθήματα της τηλεενημέρωσης δεν τους άφησαν να ξεμυτήσουν από το σπίτι.

Όσες ζύμωναν πρόσφορα αυτές τις μέρες και τα πήγαιναν έξω από τους ναούς να διαβασθούν, χωρίς οί ίδιες να μπορούν να λειτουργηθούν.

Όσοι ξεροστάλιαζαν έξω από τις κλεισμένες εκκλησιές πότε θ΄ανοίξουν να ασπαστούν το Σταυρό και τον Επιτάφιο.

Όσοι περίμεναν με λαχτάρα το άγιο Φως που όμως δεν έφτασε ποτέ στην πόλη τους.

Όσοι κληρικοί δεν συμβιβάστηκαν ποτέ με τις άδειες εκκλησιές και τέλεσαν με συνοχή καρδίας καθ΄υπακοή τις μοναχικές ακολουθίες χωρίς να μπορέσουν να δώσουν ποτέ μια εξήγηση σε όλο αυτό που γινόταν.

Όσοι αρχιερείς ζήτησαν συγγνώμην από το Θεό και το λαό και δεσμεύτηκαν ότι θα μιλήσουν και θα ορθοτομήσουν στην κατάλληλη ώρα.

Όσοι έδωσαν υπόσχεση στον εαυτό τους και στο Θεό να αγωνιστούν για μια «Ζώσα και ελεύθερη Εκκλησία».

Όσοι δεν ξεγελάστηκαν και δεν είπαν στις όποιες δημοσκοπήσεις ότι « εκείνο που μας έλειψε ήταν το κομμωτήριο» και όχι η Εκκλησία.

Όσοι αναγκάστηκαν να μείνουν μόνοι στα χωριά τους χωρίς τα παιδιά και τα εγγόνια τους ή αποκλεισμένοι σε άλλα σπίτια και δωμάτια από τον φόβο δήθεν της μεταδοτικότητας της νόσου.

Όσοι έσπασαν το φράγμα του ήχου και άνοιξαν τέρμα μεγάφωνα, τηλεοράσεις, κόρνες ναών και κοινοτικών γραφείων, για να ακούσουν οι πολλοί το Μήνυμα της Αναστάσεως.

Όσοι ιερείς πήγαν τελικά και κοινώνησαν αρρώστους, ετοιμοθανάτους κλπ και έκαναν το αυτονόητο καθήκον τους.

Όσοι κράτησαν κλειστό το στόμα τους και δεν μαρτύρησαν σε επικίνδυνους την Εκκλησία της Ερήμου.

Όσοι δεν συμβιβάστηκαν με την αισχροκέρδεια και κράτησαν τις τιμές στα ράφια των καταστημάτων τους αμετακίνητες.

Όσοι δεν κολακεύτηκαν και δεν βολεύτηκαν με τα 400, 600, 800 € και ησύχασαν λέγοντας ότι καλά περάσαμε και φέτος το Πάσχα.

Όσοι σκέφτονται να αντισταθούν στον επερχόμενο υποχρεωτικο πονηρό (;) εμβολιασμό.

Όσοι τέλος παρά την οποιαδήποτε διαφορετική νοοτροπία και ιδεολογία υποστήριξαν το δίκιο της Εκκλησίας του Χριστού.

Όλοι αυτοί, και όσοι άλλοι, τους οποίους δεν κατανονομάσαμε «δι΄ άγνοιαν ή λήθην ή πλήθος ονομάτων», όλοι αυτοί που δεν συμβιβάστηκαν με τους «εχθρούς του Σταυρού του Χριστού» (Φιλιπ. γ΄18), όλοι αυτοί, δεν θα χάσουν τον ουράνιο μισθό τους, τη δικαίωση των πόθων τους, τη δόξα της Αναστάσεως, τη χαρά της Εκκλησίας, τα Τίμια Δώρα του Χριστού μας.

Καθόλου απίθανο, ότι όλοι αυτοί δε θα χάσουν και την επαλήθευση των προφητειών και την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία της Ορθοδοξίας μας στην Μεγάλη Εκκλησία στην Αγιά Σοφιά, στην πόλη των Ονείρων μας.

«Δίκαιος Κύριος και δικαιοσύνας ηγάπησεν, ευθύτητας είδε το πρόσωπον Αυτού» (Ψαλμ. ι΄7).

«Θεός εστι ο δικαιών» (Ρωμ. η΄33).

Πηγή: Χριστιανική Εστία Λαμία

Πηγη: https://www.tideon.org/

https://ethnegersis.blogspot.com/2020/04/blog-post_629.html#more

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

«Λίγοι θα σωθούν» - Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δέν εἰσακούεσαι τόσο πολύ παρακαλώντας μόνος σου τόν Κύριο, ὅσο ὅταν τόν παρακαλῆς μαζί μέ τούς ἀδελφούς σου στην Εκκλησία.

Ἡ ὀρθή ἄποψη τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου γιά τήν προσευχή στό σπίτι καί στό Ναό



Βέβαια εἶναι δυνατό νά προσευχηθῆς καί στήν οἰκία σου, εἶναι ἀδύνατο ὅμως νά προσευχηθῆς ἔτσι, ὅπως προσεύχεσαι στήν ἐκκλησία, ὅπου ὑπάρχει τόσο πλῆθος πατέρων, ὅπου ἀναπέμπεται ἁπό ὅλους μαζί κοινή προσευχή πρός τόν Θεό. Δέν εἰσακούεσαι τόσο πολύ παρακαλώντας μόνος σου τόν Κύριο, ὅσο ὅταν τόν παρακαλῆς μαζί μέ τούς ἀδελφούς σου. Διότι ἐδῶ στήν ἐκκλησία ὑπάρχει κάτι τό ἐπί πλέον, ὅπως δηλαδή ἡ ὁμόνοια, ἡ συμφωνία, ὁ σύνδεσμος τῆς ἀγάπης καί οἱ εὐχές τῶν ἱερέων. Γι᾿ αὐτό βέβαια καί ἐπί κεφαλῆς τῶν ἀκολουθιῶν εἶναι οἱ ἱερεῖς, ὥστε οἱ εὐχές τοῦ πλήθους, πού εἶναι ἀσθενέστερες, ἐνισχυόμενες μέ τίς δυνατότερες εὐχές αὐτῶν, νά ἀνεβοῦν μαζί μέ αὐτές στόν οὐρανό.
Αὐτά λέει ὁ Ἅγιος γιά τήν προσευχή, ἀλλά ἀπό τό σπίτι δέν εἶναι δυνατόν νά συμμετέχουμε στήν θεία Λειτουργία καί νά κοινωνᾶμε.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
Εὔξασθαι μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ τῆς οἰκίας δυνατόν, οὕτω δὲ εὔξασθαι ὡς ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας ἀδύνατον, ὅπου πατέρων πλῆθος τοσοῦτον, ὅπου βοὴ πρὸς τὸν Θεὸν ὁμοθυμαδὸν ἀναπέμπεται. Οὐχ οὕτως εἰσακούῃ κατὰ σαὐτὸν τὸν Δεσπότην παρακαλῶν, ὡς μετὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν σῶν. Ἐνταῦθα γὰρ ἐστὶ τι πλέον, οἷον ἡ ὁμόνοια καὶ ἡ συμφωνία καὶ τῆς ἀγάπης ὁ σύνδεσμος, καὶ αἱ τῶν ἱερέων εὐχαί. Διὰ γὰρ τοῦτο οἱ ἱερεῖς προεστήκασιν, ἵνα αἱ τοῦ πλήθους εὐχαὶ ἀσθενέστεραι οὖσαι, τῶν δυνατωτέρων τούτων ἐπιλαβόμεναι, ὁ- μοῦ συνανέλθωσιν αὐταῖς εἰς τὸν οὐρανόν.

https://enromiosini.gr/arthrografia/ἡ-ὀρθή-ἄποψη-τοῦ-ἁγίου-χρυσοστόμου/

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Ὁ γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης γιά τήν παρουσία μας εἰς τόν ναόν

(σ.σ. Ύστερα από την απέραντη θλίψη, στην οποία βύθισε τον λαό του Θεού η απόφαση της ΔΙΣ για απαγόρευση συμμετοχής στη Θεία Λατρεία, και μάλιστα απαγόρευση συμμετοχής στα Θεία Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας, και ύστερα από τόνους ανήκουστων πλανεμένων νουθεσιών όπου καλούμαστε να ξεχάσουμε ουσιαστικά αυτά που διδαχθήκαμε από αγίους και βιώσαμε στην πράξη, ας ανοίξουμε αδελφοί και πάλι τα σκονισμένα πνευματικά μας βιβλία -τώρα που «μένουμε σπίτι»- για να παρηγορηθούμε, να στερεωθούμε στην πίστη και να νουθετηθούμε κατά Χριστόν

Από το βιβλίο «ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ – ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΚΑΙ ΟΡΑΣΙΣ ΘΕΟΥ Κατηχήσεις και Λόγοι» Αρχιμ. Αιμιλιανού – Η παρουσία μας εις τον ναόν» (σελ.202-208). Κάντε λίγο αγάπη, διαβάστε το μέχρι τέλους και ας συνειδητοποιήσουμε σε τι στέρηση μας υπέβαλαν):

« Η θεία λειτουργία είναι αληθώς μία δωρεά του Αγίου Πνεύματος εις ημάς τους ανθρώπους. Είναι μία μυσταγωγία του Πνεύματος, ένας τρόπος Αποκαλύψεως του Θεού και όλων των ουρανίων πραγμάτων. Δεν υπάρχει τίποτε εις την λειτουργίαν το οποίο δεν είναι αποκαλυπτικόν της θεότητος και των ενεργειών της Αγίας Τριάδος.
Επειδή γνωρίζουμε και πιστεύομεν ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας μας, γι' αυτό και τον ναόν, μάλιστα όταν λειτουργούμε, τον βλέπομε σαν σπίτι μας. Μπαίνομε, βγαίνομε, χαιρόμαστε, κάνομε τον σταυρόν μας, ανάβουμε τα κεριά μας, μπορεί και κάτι να πούμε, αλλά βλέπει κανείς ότι ο ορθόδοξος νοιώθει ότι η εκκλησία είναι το σπίτι του.
Δικό μας σπίτι είναι ο ναός! Και αυτή η σύναξις είναι η πραγματική οικογένειά μας. Δεν είναι οικογένειά μας μόνον το ένα, τα δύο, τα τρία παιδιά μας, όσα κι αν έχωμε. Είμαστε όλοι εμείς και όλοι εκείνοι που γυρίζουν δεξιά και αριστερά και που ίσως ακόμη δεν σκέφθηκαν τον Θεόν ή δεν ετόλμησαν ακόμη να ομολογήσουν ότι μέσα τους έχουν βογγητά και ότι ζητούν με αυτά να ανοίξουν τον ουρανόν, για να απαντήσει ο Θεός, αλλά διστάζουν και ντρέπονται.
Η λειτουργία είναι η οικογένειά μας, η σύναξις μας, το σπίτι μας. Γιατί μαζί με εσάς και με εκείνους που δεν παρίστανται και με τους αμαρτωλούς και με τους κακούς και με τους τεθνεώτας είναι και εκείνοι που σήμερα ευρίσκονται στην κόλασι, αλλά που μπορεί κάτι να θυμούνται για τον Θεόν.
Οι προσευχές της Εκκλησίας, τα μνημόσυνα, αί θεία λειτουργίαι, ποιος ξέρει πόσους από αυτούς θα ωφελήσουν και θα τους ανεβάσουν ακόμη και από τον άδη, θα τους βγάλουν ακόμη και από την κόλασι.
Αυτό είναι το σπίτι μας! Τόσο μεγάλο σπίτι έχουμε εμείς οι πιστοί!
Εισερχόμενα λοιπόν στην εκκλησία, στο σπίτι μας, και χαιρόμεθα αληθινά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο προνόμιο που μπορεί να έχη ένας χριστιανός. Ζώμεν εδώ την χάριν του Θεού. Ζώμεν την σωτηρίαν μας, τα αποτελέσματα του λυτρωτικού έργου του Θεού μας, του μεγάλου Αρχιερέως. Εδώ, στην εκκλησία, μπορούμε να νοιώσωμε το χωρίον του Αποστόλου: ο Χριστός «δια του ιδίου αίματος εισήλθεν εφάπαξ εις τα Άγια, αιωνίαν λύτρωσιν ευράμενος»….
Αυτό σημαίνει ότι, όταν εισερχώμεθα εις τον ναόν να παρακολουθήσω με την θείαν λειτουργίαν, δεν είναι μία πράξις τυχαία. Δεν είναι κάτι που μπορείς να λες: δεν βαριέσαι, θα έρθω και αύριο και μεθαύριο. Είναι μία πράξις μοναδική. Πηγαίνουμε εις Εκείνον τον οποίον ηγαπήσαμεν, εις Εκείνον ο οποίος έδωσε την ζωή του για μας, εις τον Χριστόν…
Αλλά που είναι ο Χριστός; Και εδώ είναι και παντού. Βασικά όμως ο Χριστός, το δεύτερον πρόσωπον της θεότητος , είναι εκ δεξιών του ουράνιου Πατρός, εις τα άγια των αγίων. Επομένως, μη νομίζετε ότι, όταν μπαίνωμε στον ναό, μπαίνουμε και και φεύγουμε και ξαναμπαίνομε. Όχι. Ανεβαίνουμε και εισερχόμεθα εις τα άγια των αγίων, εις τους ουρανούς. Όπως ανοίγομε το παραπέτασμα της ωραίας πύλης και βγαίνει ο Χριστός, το άγιον ποτήριον, έτσι ανοίγουμε την θύραν των ουρανών και εισερχόμεθα εμείς οι αμαρτωλοί !
Εμείς οι αμαρτωλοί, εφ' όσον ερχόμεθα εις την λειτουργίαν, αναβαίνομεν εις την άνω Ιερουσαλήμ! Καταλαβαίνετε τι μεγαλείον ζουν αί ψυχαί μας! Καθήμεθα και ημείς εκ δεξιών του Πατρός και παίρνομε τιμήν από την τιμήν του Χριστού μας και από την τιμίαν σάρκα του Κυρίου και Θεού μας.
Ώστε όταν μπαίνωμε στην εκκλησία, διασχίζομε την από την γη μέχρι τον ουρανό. Διασχίζουμε τους αστέρας, αφήνομε τους αγγέλους κάτω από ημάς και ανεβαίνουμε εκεί όπου ίσταται η Παναγία Τριάς. Αυτό είναι το μυστήριον της Εκκλησίας μας. Βλέπομε το ψωμί και το κρασί, αλλά ποιος από ημάς δεν πιστεύει ότι είναι ο Χριστός; Οσφραινόμεθα κρασί και ψωμί, αλλά ποιος από ημάς δεν πιστεύει ότι είναι Σώμα και Αίμα Χριστού!
Το αυτό μυστήριον συμβαίνει και εδώ. Βλέπομε ότι είμαστε μπροστά σε αυτές τις εικόνες, κάτω από τους πολυελαίους, ο ένας πλάι στον άλλον. Λάθος. Είναι μυστήριον. Δεν είμαστε εδώ. Είμαστε εκεί επάνω μαζί με τα στίφη των αγίων, μαζί με τα τάγματα των αγγέλων, μαζί με τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, τα οποία τρέχουν τόσο γρήγορα για να μας μαθαίνουν και εμάς να τρέχωμε προς τον Χριστόν ημέρας και νυκτός, μαζί με τα πολυόμματα Χερουβίμ για να συνηθίσουν και τα δικά μας μάτια να ανακαλύπτουν τον Χριστόν. Αυτό σημαίνει μυστήριον της Εκκλησίας….
Ώστε αγαπητοί μου, αυτό είναι το μεγαλείο που μας αποκαλύπτει ο Άγιος Ιάκωβος σήμερα. Η λειτουργία μας είναι ένα τέτοιο μεγάλο δώρο. Κανείς δεν είναι άξιος γι' αυτά τα μεγαλεία. Κανείς δε μπορεί να κάνη κάτι χωρίς τον Θεόν. Ο Θεός τα πραγματοποιεί και μας τα φέρνει στα χέρια μας και στην καρδιά μας….
Αλλά ας σκέπτεται ο καθένας: Πόσο μεγάλον, πόσο πλούσιον, πόσο πλούσιον, πόσο υψηλόν με κάνει ο Θεός εμένα τον αμαρτωλόν! «Ω τάλας εγώ, ότι κατανένυγμαι» κατέβηκε επάνω μου ο Θεός (σ.σ και όχι ο ιός) και φοβάμαι μη πεθάνω, είπε ο Ησαΐας. Έτσι πρέπει να λέμε και ημείς, όταν ερχώμεθα εις την Εκκλησίαν. Να τρέμωμεν, αλλά και να σκιρτούν οι καρδιές μας, διότι αγκαλιάζομε τον Θεόν και μας αγκαλιάζει και Εκείνος.
Ήλθαμε λοιπόν στην εκκλησία, στην λειτουργία. ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΗΤΕ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ, ΠΑΡΩΝ Ο ΘΕΟΣ! Όπου κι αν στρέψωμε το βλέμμα μας, μπροστά μας ο Θεός! Εάν δεν τον βλέπωμε, δεν σημαίνει πως δεν είναι, αλλά απλώς τα μάτια μας δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν τον Θεόν.
Η Εκκλησία μας στο τέλος της θείας λειτουργίας αναφωνεί: «Είδομεν το φως το αληθινόν». Το είδον αί καρδίαι μας. Το νοιώσαμε βαθιά στην ζωή μας. Αν οι άγγελοι έλεγαν για την Παναγία, όταν ανέβαινε στον ουρανό, «άρατε πύλας, οι άρχοντες», στρατηγοί του ουρανού, άγγελοι και αρχάγγελοι ανοίξτε τις πύλες να εισέλθη η Βασίλισσα, πολλώ μάλλον και εμείς να αναφωνούμε για τον Βασιλέα Χριστόν στους αγγέλους και στους αγίους οι οποίοι μας γεμίζουν, μας βλέπουν , μας αγαπούν, μας υπερασπίζονται: άγγελοι, αρχάγγελοι, « άρατε πύλας και εισελεύσεται ο βασιλεύς της δόξης».
Ας βλέπωμε νοερώς τον Βασιλέα για τον οποίον ανοίξαμε τους δρόμους εμείς οι αμαρτωλοί και ας λέμε μαζί με τον Ψαλμωδόν : «Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ και κλαύσωμεν εναντίον Κυρίου…ότι αυτός εστιν ο Θεός ημών».
Ας ανοίγωμε της καρδίας μας τους βυθούς ενώπιον του Κυρίου, ο οποίος είναι Παρών, και να προχωρούμε κάθε μέρα περισσότερο, ώστε να μπορούμε να ανακαλύπτωμε όλα εκείνα τα οποία ο Θεός, ο λυτρωτής μας, έχει κάνει για μας.

Μετά πόνου ψυχής, αντιγραφή εκ του πρωτοτύπου: Ιωάννης Λίτινας

http://aktines.blogspot.com/2020/04/blog-post_89.html