Αγαπητοί εν Κυρίω, σας χαιρετώ με το Πνεύμα της πραότητος, που είναι ειρηνικό και σκορπά ευωδία στις ψυχές των δικαίων. Γιατί το Πνεύμα αυτό δεν πλησιάζει σε καμιάν άλλη ψυχή, παρά μόνο σ’ εκείνες που καθαρίστηκαν τελείως από την αμαρτωλότητα τους. Καθώς είναι άγιο, δεν μπορεί να κατοικήσει σε ακάθαρτη ψυχή.
Ο Κύριος δεν το έδωσε ούτε στους αποστόλους, πριν αυτοί καθαριστούν. Γι’ αυτό τους έλεγε: «Αν φύγω, θα σας στείλω τον Παράκλητο, το Πνεύμα της Αληθείας, που θα σας αναγγείλει τα πάντα» [ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς… ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν] (πρβλ. Ιω. 16:7, 13).
Από την εποχή του Άβελ και του Ενώχ (Γεν. 4:1-8. 5:18:24) μέχρι σήμερα το Πνεύμα αυτό προσφέρεται στις ψυχές των δικαίων, που καθαρίστηκαν τελείως.
Το πνεύμα που πλησιάζει στις άλλες ψυχές δεν είναι το ίδιο· είναι το πνεύμα της μετάνοιας. Αυτό προσκαλεί όλες τις ψυχές και τις καθαρίζει από τις αμαρτίες τους. Αφού τις καθαρίσει τελείως, τις παραδίδει στο Άγιο Πνεύμα, που δεν σταματά να επιχέει επάνω τους ευωδία και γλυκύτητα, καθώς λέει και ο Λευΐ: «Και την ηδονή του Πνεύματος ποιος τη γνώρισε, εκτός μόνο από εκείνους στους οποίους κατοίκησε;».
Πολλοί δεν αξιώθηκαν να δεχθούν ούτε το πνεύμα της μετάνοιας, ενώ το Πνεύμα της Αληθείας μόνο σε μερικές ψυχές κάθε γενιάς κατοικεί. Όπως το πολύτιμο μαργαριτάρι (πρβλ. Ματθ. 13:46), έτσι κι αυτό δεν βρίσκεται παρά μόνο στις ψυχές των δικαίων που έφτασαν στην τελειότητα. Όταν ο Λευΐ αξιώθηκε να το λάβει, ευχαρίστησε θερμά τον Θεό, λέγοντας: «Σε υμνώ, Θεέ μου, γιατί μου χάρισες το Πνεύμα που έδωσες στους δούλους σου». Αλλά και όλοι οι δίκαιοι, που το δέχτηκαν, ευχαρίστησαν θερμά τον Θεό.
Το Άγιο Πνεύμα είναι το πολύτιμο μαργαριτάρι που αναφέρει το Ευαγγέλιο κι εκείνος που το βρήκε, «πούλησε όλα όσα είχε και το αγόρασε» [Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας· ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε καὶ ἠγόρασεν αὐτόν] (Ματθ. 13:45-46).
Το Άγιο Πνεύμα είναι «ο θησαυρός ο κρυμμένος στο χωράφι, που τον βρήκε ένας άνθρωπος και χάρηκε πολύ» [Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψε, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον] (Ματθ. 13:44).
Σ’ όποιες ψυχές κατοικεί, τους αποκαλύπτει μεγάλα μυστήρια. Η νύχτα γίνεται γι’ αυτές φωτεινή σαν την ημέρα. Σας φανέρωσα, λοιπόν, την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Γνωρίζετε, επίσης, ότι δεν παραχωρείται πειρασμός στον άνθρωπο, αν δεν λάβει το Άγιο Πνεύμα. Όταν, όμως το λάβει, παραδίνεται στον διάβολο για να δοκιμαστεί. Ποιος τον παραδίνει; Το ίδιο το Πνεύμα του Θεού. Γιατί είναι αδύνατον στον διάβολο να πειράξει χριστιανό, αν δεν του τον παραδώσει ο Θεός.
Όταν ο Κύριος μας βαπτίστηκε, «οδηγήθηκε από το Πνεύμα στην έρημο, για ν’ αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου» [Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου] (Ματθ. 4:1). Αλλά δεν νικήθηκε απ’ αυτόν (βλ. Ματθ. 4:3-11). Μετά τους πειρασμούς, το Άγιο Πνεύμα δίνει στους αγίους πρόσθετη χάρη και περισσότερη δύναμη.
Για όλα λοιπόν, ας δοξάσουμε τον Θεό και ας τον ευχαριστούμε, είτε για τις τιμές είτε για τις ατιμώσεις, γιατί μας έβγαλε από την περιοχή των σκοτεινών πνευμάτων του αέρα και μας ανύψωσε στην αρχική δόξα.
Αββάς Αμμωνάς. Διηγήσεις – Επιστολές – Διδασκαλίες. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 2015. Έκδοση έκτη, αναθεωρημένη.
