Στόν Εὐαγγελισμό Γ΄, Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 25-3-...

Σημάδια θεϊκής παρηγορίας

πατερικες ευλογίες με λογια απλά

Μικρή πνευματική στήριξη 

 ΣΤΗ "ΜΕΓΑΛΗ" Τεσσαρακοστή

23. Σημάδια θεϊκής παρηγορίας

α. Όταν κανείς βλέπει τη φλόγα της ψυχής του να πλατύνεται γύρω από την ενδιάθετη πίστη και την αγάπη του Θεού, τότε ας γνωρίζει ότι φέρνει μέσα του τον Χριστό, ο οποίος ενεργεί την ανύψωση της ψυχής από τη γη και τα ορατά και ετοιμάζει την κατοικία της στους ουρανούς.

β.Όταν επίσης βλέπει την καρδιά του να γεμίζει από χαρά και να επιθυμεί με κατάνυξη τα ανέκφραστα αγαθά του Θεού, τότε ας γνωρίζει ότι μέσα του ενεργεί το Θείο Πνεύμα.

γ. Όταν πάλι αισθανθεί τον νου του να γεμίζει με άρρητα νοήματα της ουράνιας σοφίας, τότε ας γνωρίζει ότι ήδη είναι και ενεργείται η επιφοίτηση του Παρακλήτου στην ψυχή του, για να του φανερώσει τούς θησαυρούς της βασιλείας των ουρανών πού είναι κρυμμένοι μέσα του.

Και τότε ας φυλάει τον εαυτό του με επιμέλεια σαν παλάτι του Θεού και κατοικητήριο του Πνεύματος.

Άγιος Νικήτας Στηθάτος

__________________________

 Ν ο η μ α τ ι κ ή   π ρ ο σ έ γ γ ι σ η

Για να διαθέτουμε γνήσια πίστη χρειάζεται να καίει η φλόγα της αγάπης του Θεού στην ψυχή μας. Πίστη και αγάπη βρίσκονται σε σφιχτό εναγκαλισμό. Δε νοείται η μία χωρίς την άλλη. 

Η πίστη δεν είναι διανοητική ούτε λογική. Είναι πρωτίστως βιωματική.  Στην Ορθοδοξία βιώνουμε τον Θεό. Και αυτό το βίωμα είναι το ξεχείλισμα της αγάπης, η οποία αφενός εδράζεται στην πίστη αφετέρου εδραιώνει την πίστη μας. Πλέγμα αδιαχώρητο και αδιάλυτο. "Πρόσθες ημίν πίστιν Κύριε" ζητάμε από τον Θεό για να πλησιάσουμε την αγάπη Του.

Η φλόγα αυτή δεν είναι στατική. Αυξομοιώνεται ανάλογα με τον ζήλο μας. Μικραίνει και μεγαλώνει ανάλογα με τις πνευματικές μας επιδόσεις. 

Στην ευλογημένη περίπτωση που η φλόγα της θείας αγάπης φουντώνει ενισχύοντας αυτόματα και την ενδιάθετη πίστη του χριστιανού, ας γνωρίζουμε, τονίζει ο Άγιος Νικήτας ο Στηθάτος, πως ο Χριστός ενεργεί για την ανύψωση της ψυχής αυτής από τη γη και τα ορατά πράγματα και της ετοιμάζει κατοικία στον ουρανό. 

Επίσης διακριτικό γνώρισμα θείας επισκέψεως και επενέργειας του Αγίου Πνεύματος είναι η ανέκφραστη χαρά που πλημμυρίζει την καρδιά του πιστού, ο οποίος επιθυμεί με αίσθημα κατάνυξης να γνωρίσει τα ανείπωτα αγαθά του Θεού, αν ο Θεός το επιτρέψει.

«Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί» (Λκ 17,20-21). Οι θησαυροί της είναι βαθιά θαμμένοι μέσα μας καταπλακωμένοι -θα λέγαμε- από τα ασήκωτα και ακάθαρτα φορτία των αμαρτιών μας - και πιο παραστατικά σαν μπαζωμένοι, κατά τον Άγιο Γέροντα Παϊσιο. 

Αποκαλύπτονται δε σε εκείνους που επιλέγει ο Θεός, οι οποίοι ζώντας με φόβο Θεού, προσευχή, καλό λογισμό, ταπείνωση και μυστηριακή ζωή αισθάνονται κάποτε τον νου τους να γεμίζει με τα άρρητα ρήματα της ουράνιας σοφίας. Τότε, λέγει ο Άγιος, η επιφοίτηση του Παρακλήτου Πνεύματος ενεργείται στις ψυχές αυτές, για να τους φανερώσει ουράνιους θησαυρούς και θεϊκά μυστήρια.

Τότε είναι που περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ο αγωνιστής να φυλάει με πολλή επιμέλεια και προσοχή τον εαυτό του σαν να είναι παλάτι του Θεού και κατοικητήριο του Παναγίου Πνεύματος.

Όπως ένα παλάτι φρουρείται για να προστατεύεται από πιθανούς εισβολείς έτσι και η ψυχή που δέχτηκε τη θεία φανέρωση καθίσταται περισσότερο ευάλωτη στις επιθέσεις των εχθρών και οφείλει να βρίσκεται συνεχώς σε επιφυλακή μην τυχόν απωλέσει τους πολύτιμους πνευματικούς μαργαρίτες που η Θεία Πρόνοια  της επέτρεψε να γευτεί.

Δια πρεσβειών του  πνευματοφόρου Αγίου Νικήτα Στηθάτου (γνωστού από τη Φιλοκαλία) είθε ο Θεός να μας προσθέτει πίστη θερμή και αγάπη ανυπόκριτη. Αμήν.

 --------------------------------------------------------------------------------------------

Άγιος Νικήτας Στηθάτος

Περί αγάπης και τελειώσεως του βίου

@Επιμέλεια-μορφοποίηση-ανάπτυξη ανάρτησης:
 Ev armi_Αγιοπνευματικά 

Ευχή στον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος

Ἅγιε  ἀγαθέ, τοῦ θείου λόγου πλαστουργέ,

Ἰωάννη τῆς Κλίμακος, πάνσεπτε,

 τῆς γνώσεως τῶν ἀρετῶν καθηγητά ἐπιδέξιε, 

τὀν ἀγρόν τῆς σκληροκαρδίας ἡμῶν ὃργωσε, 

τούς κλειστούς ὀφθαλμούς 

τῆς ἀγνοίας  διάνοιξον,

τά πλήθη τῶν βδελυρῶν λογισμῶν τιθάσευε,

τά βάθη τῶν ανομιών ἡμῶν σπλαχνίσθητι.

Τον σπόρον τῶν  ἀρετών σου ἐν ἡμῖν ευδοκίμησον

 καί τόν τῆς χάριτος φωτισμόν

 τοῖς ἀναξίοις δούλοις Κυρίου ἐπιδαψίλευε.

Τά μέτρα τῆς σῆς ἁγιότητος εἰς ἡμᾶς ἀποκάλυψε, 

ἀσκητά ὀσιώτατε,

ἳνα καί ἐν συντριβῇ καρδίας  τό σκότος 

τῆς  ἀκηδίας ἡμῶν φωτίσουσι,

 εἰς λουτρόν δακρύων κατανύξεως

 ἡμᾶς ἀναβαπτίσουσι

καί τό ἒλεος  Κυρίου ἐφ΄ἡμῶν,

 τῶν παναθλίων καί ταπεινῶν ἐπισύρουσιν.

Σοῦ ταῖς ἱκεσίαις,  πάτερ Ἰωάννη, μοναστῶν τό καύχημα

 καί τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ τό έγκαλλώπισμα, 

καθάρισε τόν ρύπον τῆς καρδίας ἡμῶν

 καί τήν κλίμακα τῶν θείων άρετῶν  

ἐν ἡμῖν ἐγκαθίδρυσον.

Διά τῶν θερμῶν πρεσβειῶν σου,  Άγιε, 

σοῦ τοῦ ἐν ἀσκήσει λαμπρυνθέντος,

 Ἰωάννη Σιναΐτα, θεοχαρίτωτε, 

Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἱκέτευε,

 ὃπως τήν θείαν Του ἒλλαμψιν παράσχει

 ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, ἳνα τήν τοῦ

 Παραδείσου μέθεξιν  προγευσάμενοι,

 οἱ τεθανατωμένοι τῇ ἁμαρτία,

 δοξολογοῦμεν τό Πανάγιον Ὂνομά Του,

 πάντοτε νῦν καί ἀεί

 καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

 Ἀμήν.

==========================================

Άγιε αγαθέ, του θείου λόγου σμιλευτή υπεράξιε,

Ιωάννη της Κλίμακος, πάνσεπτε,

της γνώσης των αρετών καθηγητή επιδέξιε,

το αγρόκτημα της σκληροκαρδίας μας όργωσε,

τα κλειστά μάτια της αγνοίας μας άνοιξε,

τα πλήθη των λογισμών μας χαλιναγώγησε,

τα βάθη των ανομημάτων μας σπλαχνίσου.

Κάνε να ευδοκιμήσει σε μας ο σπόρος των αρετών σου

και ο φωτισμός της χάρης σε μας,

τους ανάξιους να δωρηθεί.

Τα μέτρα της αγιότητάς σου κάνε και σε μας γνωστά

ασκητά οσιότατε,ώστε με συντριβή καρδιάς

το σκότος της δικής μας ακηδίας να φωτίσουν,

σε λουτρό δακρύων κατάνυξης να μας αναβαπτίσουν

και το έλεος του Κυρίου σε μας,

τους πανάθλιους και ταπεινούς να επισύρουν.

Με τις ικεσίες σου, πάτερ Ιωάννη, καύχημα των μοναχών

και της ερήμου του Σινά στολίδι,

καθάρισε τη ρυπαρότητα της καρδιάς μας

και την Κλίμακα των αρετών σου εγκαθίδρυσε και σε μας.

Δια των θερμών πρεσβειών σου, Άγιε

συ που λαμπρύνθηκες με την άσκηση,

Ιωάννη Σιναϊτη, από τον Θεό ευλογημένε,

ικέτευε τον Κύριο και Θεό μας,

όπως τη θεία του έλλαμψη

χαρίσει στις ψυχές μας,

όπως, του Παραδείσου τη μέθεξη προγευσάμενοι,

εμείς οι νεκροί από τις αμαρτίες

δοξολογούμε το Πανάγιο Όνομά Του

πάντοτε νυν και αεί και

εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

***

Ανωνύμου Ορθοδόξου Χριστιανού

26.3.2017  

Μνήμη οσίου πατρός Ιωάννου Σιναϊτου 

Περί μετανοίας, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 8-12-...

«Να πολεμάς τους εχθρούς με την ταπείνωση. Όταν δεις ότι κάποιος άλλος νους παλεύει με το νου σου, ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα παύσει ο πόλεμος».

Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας αναφέρει:

«Στὸν ὕπνο μας πολλὲς φορὲς οἱ δαίμονες «μετασχηματίζονται εἰς ἀγγέλους φωτός» καὶ σὲ μορφὲς ἁγίων Μαρτύρων, τοὺς ὁποίους παρουσιάζουν νὰ ἔρχωνται πρὸς τὸ μέρος μας. Ἔτσι ἀφοῦ ξυπνήσωμε μᾶς βυθίζουν σὲ ὑπερηφάνεια καὶ χαρά. 

Τὸ σημεῖο ἀπὸ τὸ ὁποῖο θὰ διακρίνης τὴν πλάνη εἶναι τοῦτο: Οἱ ἄγγελοι μᾶς δείχνουν τὴν κόλασι, τὴν Κρίσι καὶ τὸν χωρισμό, καὶ ἔτσι μᾶς κάνουν νὰ ξυπνοῦμε ἔντρομοι καὶ περίλυποι. Ἐὰν ἀρχίσωμε νὰ πιστεύωμε στοὺς δαίμονες κοιμώμενοι, ὕστερα θὰ ἐμπαιζώμεθα ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ξύπνιοι. Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει στὰ ὄνειρα εἶναι ἐντελῶς ἄσοφος καὶ ἄπειρος, ἐνῷ αὐτὸς ποὺ δὲν πιστεύει τίποτε εἶναι πραγματικὰ συνετὸς καὶ σοφός. Πίστευε μόνο σ᾿ ἐκεῖνα ποὺ σοῦ ἀναγγέλλουν γιὰ τὴν κόλασι καὶ τὴν Κρίσι. Ἐὰν ὅμως δημιουργῆται μέσα σου ἀπόγνωσις, τότε καὶ αὐτὰ τὰ ὄνειρα προέρχονται ἀπὸ τοὺς δαίμονες» (Λόγος 3).

Σε ερώτηση προς τον γέροντα Παίσιο (1924-1994), πως μπορούμε να καταλάβουμε ότι κάποιος είναι πλανεμένος, απάντησε: «Ακόμη καί άπό τήν όψη του μπορείς νά τό καταλάβης. Ό πλανεμένος παρουσιάζει μία εξωτερική ψεύτικη απάθεια. Φαίνεται ταπεινός καί πράος, άλλά μέσα του κρύβει την μεγάλη ιδέα πού έχει γιά τόν εαυτό του. Άν κοιτάξετε τά μάτια του, θά δήτε ότι βλέπει τους άλλους ταλαίπωρους, σάν μυρμήγκια». (Λόγοι Παισίου Γ πνευματικός αγώνας).

 Ο μοναχός Σωφρόνιος Σαχάρωφ (1896-1993), στο βιβλίο του «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», αναφέρει επιγραμματικά τους λόγους για τους οποίους κάποιος άνθρωπος μπορεί να πέσει στην πλάνη· «Στην πλάνη πέφτει κάποιος είτε από απειρία είτε από υπερηφάνεια. 

Και αν είναι από απειρία, ο Κύριος θεραπεύει γρήγορα αυτόν που πλανήθηκε, αν όμως είναι από υπερηφάνεια, τότε θα πάσχει για πολύν καιρό η ψυχή, ωσότου μάθει την ταπείνωση, και τότε θα θεραπευθεί από τον Κύριο. 

Πέφτουμε στην πλάνη, όταν νομίζουμε ότι είμαστε πιο φρόνιμοι και έμπειροι από τους άλλους, ακόμη και από τον πνευματικό μας πατέρα. Έτσι σκέφτηκα κι εγώ με την απειρία μου και γι’ αυτό υπέφερα. Κι ευχαριστώ από την καρδιά μου τον Θεό, γιατί με τον τρόπο αυτό με ταπείνωσε και με νουθέτησε και δεν απέσυρε το έλεός Του από μένα».

Στο ίδιο βιβλίο του, αναφέρει πως μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες πνευματικές καταστάσεις:

«Αν δεις φως μέσα σου ή γύρω σου, μην πιστέψεις σ’ αυτό αν δεν έχεις συγχρόνως κατάνυξη για τον Θεό και αγάπη για τον πλησίον. Μη φοβηθείς όμως, αλλά ταπείνωσε τον εαυτό σου και το φως εκείνο θα εξαφανιστεί. Αν δεις κάποιο όραμα ή εικόνα ή όνειρο, μην το εμπιστεύεσαι, γιατί αν είναι από τον Θεό, θα σε φωτίσει γι’ αυτό ο Κύριος. Ψυχή, που δεν γεύθηκε το Άγιο Πνεύμα, δεν μπορεί να διακρίνει από πού έρχεται το όραμα. Ο εχθρός δίνει στην ψυχή μια «γλυκειά αίσθηση» ανακατεμένη με κενοδοξία, και από αυτό γίνεται φανερή η πλάνη.
Οι Πατέρες λένε ότι, όταν η όραση είναι εχθρική, η ψυχή αισθάνεται σύγχυση ή φόβο. Αυτό, όμως, συμβαίνει μόνο στην ταπεινή ψυχή που θεωρεί τον εαυτό της ανάξιο για όραση. Ο κενόδοξος, όμως, μπορεί να μην αισθανθεί ούτε φόβο ούτε σύγχυση, γιατί επιθυμεί τις οράσεις και θεωρεί τον εαυτό του άξιο, και γι’ αυτό τον εξαπατά εύκολα ο εχθρός».

Ενώ παρακάτω, μας δείχνει τον τρόπο για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις. «Να πολεμάς τους εχθρούς με την ταπείνωση. Όταν δεις ότι κάποιος άλλος νους παλεύει με το νου σου, ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα παύσει ο πόλεμος».

«Φρόντιζε να έχεις πολύ ταπεινοφροσύνη, και δεν θα αγγίξει την ψυχή η επιβουλή των δαιμόνων» (Λόγοι περί Προσευχής, αγίου Νείλου του μοναχού, κεφ.96).

Τα συναισθήματα είναι παραδόξως υπερβολικά και αναίτια, προκαλώντας σύγχυση και υπερηφάνεια. «Είναι τελείως άμορφη και ακατάστατη· προκαλεί ανόητη χαρά, έπαρση και ταραχή και συνοδεύεται από μία διάθεση δυσπερίγραπτης στείρας ελαφρότητας…». (Άγιος Γρηγόριος ο Σιναίτης, Περί Ησυχίας και προσευχής).

«Όλα όσα κάνουν οι δαίμονες είναι ακατάστατα»

(Άγιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, Δήλωσις των παθών).

«Σύγχυση πρέπει να ονομάζεται το άρμα του διαβόλου, διότι ο Σατανάς, ο οποίος συνηθίζει να φορτώνει επάνω σ’ αυτό ως ηνίοχος και να μεταφέρει μαζί του το πλήθος των παθών, εισβάλλει στην ταλαίπωρη ψυχή και την βυθίζει μέσα στον λάκκο της σύγχυσης» (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, Λόγος ΛΓ).

Μέσα σε αυτά τα συναισθήματα είναι και το «γέλιο του Αγίου Πνεύματος». Οι άγιοι Βαρσανούφιος και Ιωάννης, ασκητές του 6ου αι., δίνουν την ξεκάθαρη Ορθόδοξη απάντηση σ’ έναν Ορθόδοξο μοναχό που μαστιζόταν από αυτό το πρόβλημα (Απάντ. 451): «Εν τω φόβω του Θεού δεν υπάρχει γέλιο. Η Γραφή λέει για τους μωρούς, που υψώνουν τη φωνή τους σε γέλια· και ο λόγος του μωρού είναι πάντα διαταραγμένος και στερημένος χάριτος». 

 Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος διδάσκει εξ ίσου σαφώς: «Το γέλιο και η υπερβολική οικειότητα είναι η αρχή της διαφθοράς της ψυχής". 

Αν τα βλέπεις αυτά στον εαυτό σου, να ξέρεις ότι έχεις φτάσει στα βάθη των κακών. Μη σταματάς να παρακαλάς το Θεό να σε απαλλάξει από αυτόν το θάνατο… Το γέλιο αφαιρεί από μας την ευλογία που έχει δοθεί ως υπόσχεση σ’ αυτούς που πενθούν και καταστρέφει ό,τι έχει οικοδομηθεί. Το γέλιο προσβάλλει το Άγιο Πνεύμα, δεν ωφελεί την ψυχή, ατιμάζει το σώμα. Το γέλιο διώχνει τις αρετές, δεν έχει μνήμη θανάτου ή σκέψεις μαρτυρίου» (Φιλοκαλία, ρωσική έκδ. Μόσχα 1913 τομ. 2, σελ. 448).

Ο Ιγνάτιος Μπριατσιανίνωφ τονίζει · «Την παλαιότερη εποχή πολλοί μοναχοί έπεσαν σε ολέθριες πλάνες, αποκλειστικά και μόνο επειδή επέτρεψαν στον εαυτό τους να ερευνήσουν δόγματα επάνω από τις δυνάμεις τους. «Μοναχός ταπεινόφρων», διδάσκει ο άγιος Ιωάννης, «ου πολυπραγμονήσει άρρητα, ο δε υπερήφανος πολυπραγμονήσει κρίματα» (Λόγος ΚΕ’, 11).

Με απλά λόγια: «Ο ταπεινόφρων μοναχός ποτέ δεν θα τολμήσει να ασχοληθή με τα άρρητα θεία μυστήρια, θεωρώντας τον εαυτό του άξιο να εμβαθύνει σ’ αυτά! Αντίθετα, ο υπερήφανος αυτό θα το αποτολμήσει! Θα προσπαθήσει ακόμη και τα κρίματα του Θεού να αποσαφηνίσει φορτώνοντας την ψυχή του κρίμα».

Ο ίδιος θέτει τα πράγματα στην σωστή τους σειρά · «Άσκησε τον εαυτό σου στην προσευχή και στην μελέτη για την οικοδόμηση της ψυχής σου. Και τότε η άσκησή σου θα γίνει μόνη της πνευματική θεωρία και μάλιστα ασφαλής και ευπρόσδεκτη στον Θεό».

Όταν τα αισθητήρια της οράσεως, τα μάτια μας, θεραπευθούν από την τύφλωση, βλέπομε, γιατί βλέπομε με τα αισθητήρια όργανα μας. Έτσι και όταν ο νους μας καθαρθή από την αρρώστια της αμαρτίας, αρχίζει εντελώς φυσικά να βλέπει τα μυστήρια του χριστιανισμού».

Απαιτείται μεγάλο χάρισμα διάκρισης, μαζί με βαθιά δυσπιστία προς όλες τις εξαιρετικές «πνευματικές» εμπειρίες κάποιου, προκειμένου να μην εξαπατηθεί κανείς. Ενώπιον των πανούργων αόρατων εχθρών που διεξάγουν πόλεμο κατά του ανθρώπινου γένους, η στάση της αφελούς εμπιστοσύνης που έχουν προς τις εμπειρίες τους οι αναμεμειγμένοι στο «χαρισματικό» κίνημα είναι μια ανοιχτή πρόσκληση σε πνευματική πλάνη…

Πως είναι προετοιμασμένος ο Ορθόδοξος Χριστιανός να αντισταθεί στην πλάνη; Έχει ολόκληρη τη συλλογή των θεόπνευστων πατερικών συγγραμμάτων τα οποία, μαζί με την Αγία Γραφή, παρουσιάζουν την αντίληψη της Εκκλησίας του Χριστού επί 2000 χρόνια, με αναφορά σε σχεδόν κάθε απατηλή και ψευδοπνευματική εμπειρία. (π Σεραφείμ Ρόουζ, Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος).

«’Όλοι ἐσεῖς ποὺ επιχειρήσατε να αποδυθείτε και να εισέρθετε στο στάδιο αὐτὸ τοῦ ψυχικοῦ μαρτυρίου, όσοι θέλετε να σηκώσετε στον τράχηλο σας τον ζυγό τοῦ Χριστοῦ, όσοι φροντίζετε να φορτώσετε στον τράχηλο κάποιου άλλου το ἰδικό σας φορτίο, όσοι σπεύδετε νὰ γράψετε σε συμβόλαιο την πώληση σας και θέλετε ἀντὶ αὐτῆς νὰ γραφή σε σάς ἐλευθερία, όσοι, τέλος, υποβαστάζεσθε καὶ ἀνυψώνεσθε ἀπὸ χέρια ἄλλων καὶ διανύετε ἔτσι τὸ μεγάλο τούτο πέλαγος, ἂς γνωρίζετε ὅτι επιχειρήσατε νὰ βαδίσετε μία σύντομη, αλλά καὶ τραχεία ὁδό, ἡ ὁποία μια και μόνη πλάνη κρύβει: Αὐτὴν που λέγεται ιδιορρυθμία. Αὐτὸς ποὺ απαρνήθηκε εντελώς την ιδιορρυθμία σὲ όσα τοῦ φαίνονται καλά και πνευματικά και θεάρεστα, αὐτὸς ἔφθασε στο τέρμα της ὁδοῦ, προτοῦ ἀρχίση να την βαδίζη. Διότι αὐτὸ ακριβώς είναι ἡ ὑπακοή: Να μην εμπιστεύεται κανεὶς τὸν εαυτόν του σὲ όλα τὰ καλά μέχρι τέλους τῆς ζωής του. (Λόγος 4, άγιος Ιωάννης της Κλίμακας).

«Αν ο πονηρός και πείσμων εχθρός μας, που δεν κουράζεται ποτέ να μας πειράζει, ήθελε κάποτε να σε πολεμήσει, ιδιαίτερα κατά την ώρα του θανάτου, με κάποιες ψεύτικες εμφανίσεις και με μεταμορφώσεις σε άγγελο φωτός, εσύ να παραμένεις σταθερός στην γνώση της ταπεινότητος και της μηδαμινότητος του εαυτού σου…Αλλά και αν με πολλά σημάδια καταλάβεις ότι τα οράματα αυτά είναι αληθινά και προέρχονται από τον Θεό, παρόλα αυτά εσύ να τα αποστρέφεσαι πάντοτε και να τα διώχνεις όσο μπορείς μακριά σου.

Και μην φοβηθείς μήπως δεν αρέσει στον Θεό η αποστροφή αυτή που κάνεις, σκεπτόμενος την αναξιότητά σου. Γιατί, αν τα οράματα αυτά είναι από τον Θεό, αυτός γνωρίζει καλά να σου τα ξεκαθαρίσει και δεν θα του κακοφανεί, αν δεν τα δέχεσαι. Γιατί εκείνος που δίνει την χάρη στους ταπεινούς, δεν την αφαιρεί από αυτούς πάλι για πράξεις που κάνουν οι ίδιοι εξ αιτίας της ταπεινώσεως»

(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, Ο Αόρατος πόλεμος, κεφάλαιο ΙΓ).

------------------------------

Στοιχεία ελήφθησαν από ·

Α’ Επιστολή αποστόλου Ιωάννη

Πνευματικές Θεωρίες, Αγίου Ιγνατίου Μπριατσιανίνωφ

Εν Ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν, π Αλεξίου Καρακαλλινού

Άγιος Νείλος ο μοναχός, Περί προσευχής, Φιλοκαλία, τόμος Β11.

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, Περί υπομονής και διακρίσεως

Λόγοι του αγίου Ιωάννη της Κλίμακας

Κατά Λουκά ευαγγέλιο

Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο

Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος, π Σεραφείμ Ρόουζ

Β Θεσσαλονικείς επιστολή του απ. Παύλου

Αποκάλυψη Ιωάννου

Άγιος Νείλος ο μοναχός, Προς τον μοναχό Ευλόγιο

Άγιος Νείλος ο μοναχός, Περί των κακιών

Άγιος Νείλος ο μοναχός, Λόγος περί ακτημοσύνης

Λόγοι γέροντα Παισίου, Γ πνευματικός αγώνας

Μοναχός Σωφρόνιος Σαχάρωφ, «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης»

----------------------------

Αποσπάσματα από άρθρο του π. Δημ. Αθανασίου

Δείτε όλο το άρθρο εδώ:

Κάθε υπόνοια πού δημιουργείται στην καρδιά σου εναντίον κάποιου, να την απορρίπτεις τελείως, γιατί καταλύει την αγάπη και την ειρήνη.

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΛΗΠΤΟΣ Λόγος για την εν Χριστώ εσωτερική εργασία

Ν΄ αποδιώχνεις τούς λογισμούς και να μην τούς επιτρέπεις να διαβαίνουν από την καρδιά σου και να πολυκαιρίζουν σ΄ αυτήν, γιατί η παραμονή των εμπαθών λογισμών ζωογονεί τα πάθη και θανατώνει τον νου. 

Αμέσως την ώρα πού σε προσβάλλουν, με την πρώτη κίνηση του νου, βιάσου να τούς εξοντώσεις με το βέλος της προσευχής. 

Κι αν επιμένουν να σε ενοχλούν και να προκαλούν σύγχυση στη διάνοιά σου, και άλλοτε να υποχωρούν, ενώ άλλοτε να επιτίθενται, να ξέρεις ότι είναι οχυρωμένοι πίσω από προηγούμενό σου θέλημα. 

Και επειδή έχουν αποκτήσει δικαιώματα στην ψυχή σου λόγω της ήττας της προαιρέσεώς της, για αυτό σε ταράζουν και σε ενοχλούν. 

Γι΄ αυτό πρέπει να τούς στηλιτεύεις με την εξομολόγηση· γιατί όταν φανερωθούν οι πονηροί λογισμοί, τρέπονται σε φυγή. 

Όπως δηλαδή όταν φωτίζει το φως, το σκότος υποχωρεί, έτσι και το φως της εξομολογήσεως αφανίζει τούς λογισμούς των παθών, πού κι αυτοί είναι σκότος. 

Τούτο γίνεται επειδή η κενοδοξία και η άνεση, λόγω των οποίων έβρισκαν τόπο οι λογισμοί, καταστράφηκαν με την αισχύνη της εξομολογήσεως και την κακοπάθεια του κανόνα πού επιβλήθηκε. 

Έτσι, καθώς οι λογισμοί βρίσκουν τη διάνοια ελεύθερη από τα πάθη με τη συνεχή και την κατανυκτική προσευχή, τρέπονται σε φυγή ντροπιασμένοι. 

Όταν ο αγωνιστής προσπαθεί με την προσευχή να ανακόπτει τούς λογισμούς πού τον ταράζουν, τούς ανακόπτει για λίγο και εμποδίζει τα ποικίλα νοήματά τους καθώς παλεύει και αντιπολεμά.

Δε λυτρώνεται όμως τελείως, γιατί αποδέχεται τις αιτίες των λογισμών πού τον ενοχλούν, δηλαδή τη σωματική ανάπαυση και την επιθυμία των κοσμικών τιμών και γι΄ αυτές τις αιτίες δε σπεύδει στην εξομολόγηση.

Έτσι δεν έχει ειρήνη, αφού κατέχει αυτά πού ανήκουν δικαιωματικά στους εχθρούς. Ποιος είναι εκείνος πού κατέχει ξένα σκεύη και δεν του τα ζητούν οι ιδιοκτήτες τους; 

Και ποιος, πού δεν αποδίδει όταν του ζητούν εκείνα πού κακώς κατέχει, ελευθερώνεται από τούς αντιδίκους του;

Όταν όμως ο αγωνιζόμενος, ενισχυμένος από τη μνήμη του Θεού, αγαπήσει την εξουθένωση και την κακοπάθεια της σάρκας και προχωρήσει χωρίς να ντρέπεται στην εξομολόγηση των λογισμών του, αμέσως οι εχθροί αναχωρούν και η διάνοια ελευθερωμένη εξασφαλίζει αδιάκοπη τη συνέχεια της προσευχής και τη μελέτη των θείων. 

Κάθε υπόνοια πού δημιουργείται στην

καρδιά σου εναντίον κάποιου,

 να την απορρίπτεις τελείως,

 γιατί καταλύει την αγάπη

 και την ειρήνη.

Κάθε συμφορά πού σου έρχεται απ΄ έξω, να τη δέχεσαι με γενναιότητα, γιατί προξενεί τη σωτήρια υπομονή, την υπομονή πού χαρίζει τη διαμονή και την ανάπαυση στους ουρανούς.

Όταν έτσι περνάς τις ημέρες σου, θα ζήσεις την παρούσα ζωή με καλή διάθεση, καθώς θα σε ευφραίνουν οι μακάριες ελπίδες, ενώ κατά το θάνατό σου θα μετατεθείς από τα εδώ με παρρησία και θα μεταβείς στους τόπους της αναπαύσεως, τούς οποίους σου ετοίμασε ο Κύριος, ως ανταπόδοση των εδώ κόπων σου, για να συμβασιλεύσεις με Αυτόν. 

Στον Κύριο ανήκει κάθε τιμή και προσκύνηση, μαζί με τον άναρχο Πατέρα Του και το πανάγιο, αγαθό και ζωοποιό Του Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και σε όλους τούς αιώνες. Αμήν.

 ΒΙΒΛΙΟΚΑΛΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Μεταφρασμένα στη Δημοτική ή την Καθαρεύουσα Από την ιστοσελίδα: www.geocities.com/bibliokalia
 http://agiostheologos.gr/pdf/vivliokalia.pdf

( 46 ) ΜΑΡΤΙΟΣ 25- ΥΜΝΟΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ-ΜΕΡΟΣ 2-ΨΑΛΛΕ...

Δ. ΠΑΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΟΞΑ ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΦΡΟΝΑ ΓΝΩΜΗΝ

Την υψηλόφρονα γνώμη... Ήχος πλ. Δ´

Ο ΘΕΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ...

Κεφ. 29.Γεροντικό.Περί ταπεινοφροσύνης ΣΤ΄.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης26-2-2017

Η πνευματική θυγατέρα του Οσίου Πορφυρίου, κ. Σοφία Ορφανίδου, για πρώτη φορά καταθέτει πολύτιμες προσωπικές μαρτυρίες από τη ζωή της κοντά στον Άγιο Γέροντα

***ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ***

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ-ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ-ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ

ζ΄"Θυμάμαι!"

Μαρτυρία της κυρίας Σοφίας Ορφανίδου-

Εκδόσεις Επτάλοφος

"Κάθε φορά που με αποκαλούν "πνευματικό παιδί του Γέροντος Πορφυρίου" μου έρχεται στην μνήμη ο λόγος σεβαστού Γέροντος, ο οποίος είπε κάποτε "αυτό το οποίο καθιστά κάποιον πνευματικό παιδί κάποιου Γέροντος είναι το κατά πόσον τον αισθάνθηκε και όχι πόσες φορές τον συνάντησε στην ζωή του". Έχω συναντήσει ανθρώπους, οι οποίοι δεν τον εγνώρισαν και όμως τόσο πολύ τον αισθάνθηκαν, τον αγάπησαν, ακολούθησαν το παράδειγμά του. Κάποια σεβαστή Γερόντισσα μου είπε πως, όταν διάβασε για πρώτη φορά τον βίο του Αγίου Πορφυρίου, ένοιωσε ότι ο Άγιος μπήκε ολόκληρος στην καρδιά της και στο κάθε κύτταρο του είναι της.

"Ο Άγιος Πορφύριος είναι δώρο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ και η μεγαλύτερη ευεργεσία του Θεού και στην δική μου ζωή. Ήταν αρχές της δεκαετίας του ΄70 όταν διάβασα το βιβλίο "Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ της Ειρήνης Γκοραϊνωφ. Τόσο άγγιξε την ψυχή μου ο Άγιος Σεραφείμ που του ζήτησα να φέρει στον δρόμο μου έναν σύγχρονο Άγιο. Δεν πέρασαν δύο εβδομάδες και η αγάπη και πρόνοια του Χριστού οδήγησαν τα βήματά μου στα Καλλίσια, στον τόπο όπου εγκαταβιούσε τότε ο Άγιος Γεροντας Πορφύριος. 

Διατηρώ ακόμη στην μνήμη μου εκείνη την πρώτη επικοινωνία και γνωριμία μου με τον Άγιο του Θεού. είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις έναν Άγιο, όταν δεν έχεις γεύση αγιότητος. Θα προσπαθήσω όμωςδειλά-δειλά να μεταφέρω στους αναγνώστες μας κάτι, έστω ελάχιστο, από τα βιώματά του.

" Οταν βρισκόμουν κοντά του κάθε φορά που εγευόμουν τη στοργική του φροντίδα, τις σοφές και σωτήριες συμβουλές, το απαλό χάδι της μέριμνάς του για μένα πλημμύριζε η ψυχή μου από ευφορία, από χαρά, από ελπίδα, από ενθουσιασμό. Ήταν ένα άγγιγμα του Θεού ο λόγος του, ήταν έκθαμβη αποκάλυψη ο τρόπος που ο Άγιος Γέροντας μας φανέρωνε το θέλημα του θεού και μας ποδηγετούσε και μας εδίδασκε πώς να πορευόμεθα προς τον Χριστό, πώς να αγαπήσουμε "τον Χριστό που είναι το παν". Αδυνατώ να περιγράψω με πόση άνεση, με πόση ευκολία λυνόταν η γλώσσα μου και μπορούσα να του εμπιστευτώ και να ομολογήσω όσα δεν τολμούσα να πω ούτε στον ίδιο τον εαυτό μου. 

Στην εξομολόγηση δεν δίσταζα να αποθέσω στο ιερό του επιτραχήλι ακόμα και την πιο βαθειά πτώση την πιο βαρειά αμαρτία. Ποτέ δεν με πλήγωσε, ποτέ δεν με ντρόπιασε, ποτέ δεν με απογοήτευσε. Πόσο με καταλάβαινε και πόσο βαθειά εισέδυε στα άδυτα του είναι μου, για να φέρει στην επιφάνεια ό,τι μου ήταν λησμονημένο ή ακόμα και άγνωστο. Είχε τρόπο απαλό και ελεήμονα για να σε οδηγεί στην αυτογνωσία και την μετάνοια. Ποτέ δεν ένιωσα κοντά του την παραμικρή καταπίεση, τον παραμικρό εκβιασμό ή τα ψυχαναγκαστικά "πρέπει τούτο, πρέπει εκείνο". 

Ερευνούσε και ανίχνευε την ψυχή μου και μου μιλούσε για τις πληγές της, χωρίς όμως να με πληγώνει. Με την καλοσύνη και την απέραντη αγάπη και κατανόηση που μας έδειχνε μας άνοιγε τους ορίζοντες της αγάπης του Χριστού και της εκούσιας ελεύθερης και αδιάκριτης υπακοής. Η αγάπη του πέλαγος όπου μπορούσες να πλέεις άφοβα, γιατί κοντά του ένοιωθες απέραντη σιγουριά και ασφάλεια.

Ο Άγιός μας, ο Άγιος της Αγάπης, αγαπούσε αδιάκριτα όλους. Δεν υπήρχαν γι΄αυτόν γνωστοί και άγνωστοι. Όλοι ήμασταν παιδιά του κι εκείνος ήταν ο πατέρας μας. Μας ευλογούσε απλόχερα, μας παρηγορούσε, μας ανακούφιζε και μας θεράπευε. Θεράπευε μυστικά τόσο τις ασθένειες της ψυχής μας όσο και του σώματός μας. Συμπονούσε και έκλαιε παρακαλώντας τον Χριστό για την θεραπεία των ασθενών, ιδίως των καρκινοπαθών. Πόσους και πόσους δεν εθεράπευσε μυστικά αλλά και φανερά. 

Σε μια συνομιλία μας με ερώτησε από ποια ασθένεια έπασχε γνωστός μας Επίσκοπος και όταν του είπα "καρκίνο του ήπατος" μου είπε: 'Αυτή η ασθένεια κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει πως η ζωή του παρήλθε και πως σε λίγο θα βρεθεί ενώπιον του μυστηρίου του θανάτου". 

Κάποτε επιστρέφαμε από ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Συνταξιδιώτης μας του λέει: "Γέροντα οι άνθρωποι που είδαμε εκεί ως επί το πλείστον δεν ήταν όμορφοι. Μήπως επειδή είναι αβάπτιστοι"; "Το βάπτισμα, παιδί μου" απάντησε "ωραιοποιεί τον άνθρωπο, διότι δέχεται άπλετα τη χάρη του Θεού... Και μάλιστα ο βαπτιζόμενος εφόσον με τον αγώνα του κρατήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος θα δεχτεί και τους καρπούς του που είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης εγκράτεια".  

Μου ζήτησε να επαναλάβω τις εννέα αυτές αρετές αλλά δυσκολεύτηκα και στεναχωρημένος μου είπε: " Δεν ξέρουμε μωρέ την θρησκεία μας, δεν διαβάζουμε την Αγία Γραφή και τους Πατέρες μας. Να προσεύχεστε και να μελετάτε. Η προσευχή και η μελέτη  δεν πρέπει να γίνονται μηχανικά αλλά να γίνονται αργά- αργά  και να περνούν από τον νου και την καρδιά μας. Να διαβάζετε τους Ψαλμούς και τους Κανόνες των Αγίων, οι οποίοι γλυκαίνουν την ψυχή. Ο Θεός από εσένα ζητά λίγα πράγματα και μετά σου δίνεται...

Γράφονται πολλά για την Προσευχή, κανείς όμως δεν μπορεί να πει τι είναι...Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει σε άλλον το μέλι που εγεύθη σε κάποια χώρα που πήγε. Πρέπει κι ο άλλος να το γευτεί για να το καταλάβει.

Συνεχίζεται....

ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΙΩΜΑ 6

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2017

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Π. ΑΝΘΙΜΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ

Ο Θεός θέλει την προσευχή της καρδιάς μας και όχι των χειλέων μας.

πατερικες ευλογίες με λογια απλά

Μικρή πνευματική στήριξη 

στη  Μεγάλη  Τεσσαρακοστή

1. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

"Ὅλες οἱ ἀρετὲς βοηθοῦν τὸν νοῦ στὸν ἔρωτα πρὸς τὸν Θεό, περισσότερο ὅμως ἀπὸ ὅλες ἡ καθαρὴ προσευχή. Διότι, πετώντας κανεὶς μὲ αὐτὴν πρὸς τὸν Θεό, μεταφέρεται ἔξω ἀπὸ ὅλα τὰ πράγματα τοῦ κόσμου".

Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής

-----------------------------------------------------------------------------------

Ν ο η μ α τ ι κ ή   π ρ ο σ έ γ γ ι σ η

Νηστεία χωρίς καθαρή προσευχή είναι άνθος που δεν δίνει καρπό. Είναι προσάναμμα που δεν ανάβει φλόγα. 

Η αληθινή προσευχή δεν είναι επίτευγμα δικό μας. Δωρίζεται από τον Θεό. Κι όταν ενεργείται ταπεινά στην καρδιά μας, η ψυχή και το σώμα αγιάζονται και σμιλεύονται στο θείο εργαστήρι της.

Το κλειδί για να ανοίξει η πόρτα της επικοινωνίας μας με τον Θεό, αν Εκείνος το επιτρέψει, σύμφωνα με όλους τους νηπτικούς Πατέρες, είναι η παραδοχή της αναξιότητάς μας. Η ομολογία της μηδαμινότητάς μας είναι το καλύτερο εφαλτήριο για να ανυψωθεί ψηλά η προσευχή μας.

"Στώμεν καλώς". Το ταπεινό και σεμνό πλησίασμά μας στον Κύριο με την ειλικρινή προσευχή είναι το θεμέλιο και η προϋπόθεση για να έχει η προσευχή μας παρρησία στον Ύψιστο. 

Το μυστικό για να εισακουστεί η προσευχή μας είναι η αυτοκατηγορία. Αυτομεμψία την ονομάζουν οι Πατέρες. "Μέμφομαι" σημαίνει επιτιμώ, ονειδίζω, ψέγω, κατηγορώ κατακρίνω. Και αυτομεμψία είναι η αυτοκατάκριση. Το να κατηγορεί κανείς τον εαυτό του μυστικά στην προσευχή του.

Αν το επιχειρήσουμε αυτό με ειλικρίνεια και ταπείνωση έρχoνται δάκρυα κατάνυξης, θεία παρηγοριά, καύσις καρδίας, αλλοίωση, χαρά και χάρη, καθήλωση μελών, θείος έρως και άλλα πνευματικά μεγαλεία που τα γεύτηκαν οι Άγιοι Πατέρες και τα φανερώνουν για τον παραδειγματισμό και ημών των αδαών και αναξίων.

Ο Θεός θέλει την προσευχή της καρδιάς μας και όχι των χειλέων μας. «Υιέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» (Παρ. κγ’ 26). 

Ο Άγιος Πορφύριος συνιστούσε σε όσους έλεγαν την ευχή μηχανικά, ενώ ο νους τους περιπλανιόταν στα βιοτικά, πώς θα ήταν καλύτερα να μην την λένε. Διότι κάτι τέτοιο δίνει δικαιώματα στον πονηρό, ώστε να επιτίθεται με πλεκτάνες και πειρασμούς προκαλώντας αμαρτωλές πτώσεις, λύπη και πλάνες.

"Γέροντα κάνε να έχουμε καθαρή προσευχή" παρακαλούσαν οι μοναχές τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Παράκληση που παραξενεύει τους αδαείς. 

Σημαίνει: "Κύριε δος μας την αίσθηση και την καρποφορία της καρδιακής προσευχής. Την αίσθηση πως κινείται η καρδιά μας προς τον Θεό. 

Δος μας τη γλυκύτητα της  θείας αγάπης που δεν είναι νεκρό γράμμα ξύλινων λόγων αλλά βίωμα καρδιάς, πνοή Πνεύματος Αγίου,  ευλογία Θείας Χάρης, φωτισμός και αγιασμός. 

Κάνε να φύγει η ξηρασία από την καρδιά και τα βλέφαρά μας. Να μαλακώσει η σκληροκαρδία και η τραχύτητα. Να βιώσουμε τη θεία επίσκεψη στην ταλαιπωρημένη από τις δοκιμασίες ψυχή μας". 

Τα γνώριζαν αυτά οι μαθήτριες του οσίου γέροντος και σύγχρονου διδασκάλου της νοεράς προσευχής. 

  

Και πότε ενεργείται η καθαρή προσευχή; Όταν με τη συνεχή επίκληση του ονόματος του Χριστού μας, καταφέρει ο νους να κατέβει στην καρδιά σταματώντας τις άσκοπες περιπλανήσεις. Κι αφού αγκιστρωθεί εκεί  να ενωθεί μυστικά, απλά και απαλά, κατά τον Άγιο Πορφύριο, με τη Θεία παρουσία μέσα μας. 

Και νους δεν είναι το μυαλό ή η διάνοια αλλά το μάτι της ψυχής, η γέφυρά μας με τον Θεό Πατέρα. 

Μόνοι μας δεν μαζεύουμε εύκολα τον νου από τις περιπλανήσεις του στους περισπασμούς του βίου. Γι΄αυτό και δεν είναι εύκολο να έχουμε καθαρή προσευχή. Αν μας ελεήσει ο Κύριος,  μόνο τότε αξιωνόμαστε να δεχτούμε τη θεία μεταμόρφωση στις ψυχές μας. 

Για να ανθίσει η προσευχή του Ιησού στο περιβόλι της καρδιάς μας και να μην την πνίγουν τα αγριόχορτα των παθών μας χρειάζεται υγιής ζήλος,  καθαρότητα βίου και λογισμών καθώς και συνεπής μυστηριακή ζωή μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. 

Είθε ο Πανάγαθος Θεός να δωρίσει το χάρισμα της καθαρής προσευχής σε όσους προσευχόμενους το ζητούν με θέρμη, ταπεινό φρόνημα και καθαρή καρδιά.

Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής

Περί αγάπης, Εκατοντάς πρώτη (11)