Στις μέρες του Ιβάν του τρομερού (1553-1584),ζούσε στην
τσαρική αυλή ένας ευλαβής και εύσπλαγχνος άνθρωπος, ο Ιουστίνος Νεντιούρεβ, που
είχε παντρευτεί τη Στεφανίδα από την πόλη Μούρομ. Αυτοί απέκτησαν πολλά παιδιά,
μεταξύ των οποίων και τη μακάρια Ιουλιανή. Όταν ήταν έξι χρονών η μητέρα της
πέθανε και την μεγάλωσε η γιαγιά της εν νουθεσία Κυρίου. Όταν η Ιουλιανή ήταν
δώδεκα χρονών πέθανε η γιαγιά της και το μεγάλωμά της το ανέλαβε η θεία της
Ναταλία Αράποβα, η οποία είχε οχτώ θυγατέρες και έναν γιό. Η Ιουλιανή ήταν
υπάκουη στους θείους και τα ξαδέλφια της, ήταν πολύ ταπεινή και αγαπούσε τη σιωπή.
Νήστευε και προσευχόνταν και παρότι οι συγγενείς της την πίεζαν κάποιες φορές
να φάει εκείνη δεν υποχωρούσε. Στα δεκαέξι της, την πάντρεψαν μ΄έναν ευγενή τον
Γκεόρκι Οσόργκιν και μαζί απέκτησαν δεκατρία παιδιά, δέκα αγόρια και τρία
κορίτσια. Απ’αυτά επέζησαν έξι αγόρια και ένα κορίτσι, επειδή η Αγία έζησε σε
μία εποχή που χαρακτηρίστηκε από τη μεγάλη πείνα.
Μετά το γάμο της σκλήρυνε την άσκησή της και έτρωγε ελάχιστα
μόνο το μεσημέρι. Έκανε πολλές ελεημοσύνες και βοηθούσε τους φτωχούς, τους
ζητιάνους,τις χήρες και τις οικογένειες που είχαν ανάγκη. Είχε όμως και
δοκιμασίες. Έναν γιό της τον σκότωσε ένας από τους υπηρέτες ενώ ένας άλλος
σκοτώθηκε σε μια μάχη. Ο άνδρας της ,της έδιωξε κάποιες σκέψεις που είχε για να
πάει στο μοναστήρι. Τότε αυτή άρχισε να ασκητεύει με μεγαλύτερη ένταση και ο
βίος της ήταν ένα παράδειγμα για το πώς μπορείς να ζείς στην καθημερινή ζωή τον
αυθεντικό χριστιανισμό.
Προσευχόνταν πολύ τη νύχτα, την Παρασκευή δεν έτρωγε τίποτα,
τη Δευτέρα και την Τετάρτη έτρωγε αλάδωτο και κάθε Σαββατοκύριακο τάιζε τους
φτωχούς. Μετά το θάνατο του συζύγου της, άρχισε να κοιμάται πάνω σε μία
σόμπα,χωρίς σκεπάσματα, ενώ τοποθετούσε μυτερά ξύλα προς το σώμα της και
σιδερένια κλειδιά προς τα πλευρά της, για να σκληραγωγεί το σώμα της.
Συμμετείχε στις ακολουθίες της Εκκλησίας και στη Θεία Λειτουργία αλλά πιο πολύ
ασκήτευε σπίτι.
Μία επέμβαση της Παναγίας την έκανε να συμμετεχει καθημερινά
σε όλες τις ακολουθίες της Εκκλησίας: Μία μέρα ο ιερέας που λειτουργούσε στην
εκκλησία,άκουσε από την εικόνα της Παναγίας μια φωνή που τον ρωτούσε που είναι
η Ιουλιανή. Εκείνος πήγε και τη βρήκε και της το είπε και από τότε συμμετειχε
ανελλιπώς στις ακολουθίες.
Υπέμεινε την πείνα δυο χρόνια δοξάζοντας τον Θεό. Οι
επιδρομές, οι επιδημίες, οι συμμορίτες δεν την πτόησαν και έμεινε σταθερή στην
πίστη της.
Εκοιμήθη στις 2 Ιανουαρίου του 1604. Μετά την κοίμησή της
εμφανίστηκε σε μια υπηρέτρια και ζήτησε να τη μετακινήσουν στην εκκλησία του
Αγίου Λαζάρου, στο χωριό Λαζάρεβο. Όταν πέθανε ο γιός της Γεώργιος και έσκαψαν
τον λάκκο, βρέθηκαν τα λείψανα της άφθαρτα να ευωδιάζουν μύρο.
Το 2004 καθιερώθηκε στη Ρωσία η 21η Αυγούστου ως ‘’Εθνική
Ημέρα ελέους’’ και είναι αφιερωμένη στην Αγία Ιουλιανή.
Επίσης θεωρείται στη Ρωσία προστάτιδα της οικογένειας.
Σήμερα τα λείψανα της βρίσκονται στην πόλη Μούρομ.
Πηγη- http://www.stjuliana.com/ η ιστοσελίδα του ναού που
βρίσκεται στη Σάντα-Φε του Νέου Μεξικού-Η.Π.Α όπου βρισκεται ένα μικρό μέρος
των λειψάνου της αγίας.Εκεί το μετέφερε ένας απογονος της αγίας μετά το 1917.
ΠΗΓΗ.proskynitis.blogspot.com
http://miteriko.blogspot.gr/2015/01/13.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου