Μέρος της επιστολής του
αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, που έστειλε ως γαμήλιο δώρο στην Ολυμπιάδα.
Παιδί μου,
Σου στέλνω την επιστολή μου αυτή σαν δώρο αγαθό, εγώ ο Γρηγόριος. Η
πατρική παραίνεση είναι η καλύτερη. Το χρυσάφι και οι πολύτιμοι λίθοι δεν
στολίζουν τις ευγενικές γυναίκες, Ολυμπιάδα. Και το βάψιμο σε πρόσωπο αρχοντικό
γίνεται μάσκα, που κρύβει την αληθινή όψη. Τα πορφυρά και χρυσοϋφαντα φορέματα
σε άλλες άφησέ τα, σε όσες δεν διαθέτουν βίο καθαρό κρυστάλλινο.
Συ να συνεχίσεις να φροντίζεις τη σωφροσύνη και το κάλλος, που βλέπουν κι οι τυφλοί ακόμα. Το ήθος είναι άνθος μόνιμο και σταθερό στην καλόφημη γυναίκα. Πρώτα να σέβεσαι τον Θεό κι έπειτα τον άντρα σου.
Αυτόν μόνο ν' αγαπάς και να ζητάς μόνο σ' αυτόν ν' αρέσεις. Κι όσο τελειότερα εκείνος σ' αγαπά, τόσο πιο δυνατή κι ασίγαστη ας είναι για κείνον η στοργή σου. Έχε θάρρος διακριτικό, όχι όσο παρακινεί ο πόθος του αγαπημένου σου.
Μη σηκώσεις ποτέ στον άντρα σου το ανάστημά σου. Να μη μιλάς για τη γενιά σου ούτε για τα φορέματά σου, ή να περηφανεύεσαι για το μυαλό σου.
Σοφία εξάλλου είναι να κάνεις όσα απαιτεί ο γάμος. Σε σας τους δυο όλα τα έκανε κοινά ο δεσμός του. Να υποχωρείς όταν θυμώνει ο άντρας σου, κι όταν κουράζεται να τον παρηγορείς με λόγια τρυφερά και συμβουλές καλές.
Κι ο δαμαστής των λιονταριών ακόμα δεν ησυχάζει βίαια το θηρίο, όταν αυτό βρυχάται με θυμό. Με λόγια μαλακά και χάδια το δαμάζει. Ποτέ να μην προσβάλεις για κάποια ζημιά τον άντρα σου, κι αν από θυμό φουσκώσεις. Ωφέλεια θα σου δώσει η αυτοσυγκράτηση.
Μην τον μαλώσεις γι άστοχες ενέργειες, σωστό δεν είναι. Ξέρεις, πολλές φορές ο δαίμονας τα καλά έργα ματαιώνει. Κι ως αδρανή μην τον κατηγορήσεις.
…... Να έχετε κοινές χαρές και λύπες, έτσι πορεύεται μπροστά η γαμήλια αγάπη. Να
λες τη γνώμη σου, αλλά ν' αφήνεις την απόφαση σ' εκείνον. Όταν στενοχωριέται
να συμπάσχεις. Βάλσαμο είναι στον πόνο μας η συμπαράσταση του φίλου. Γρήγορα
όμως να δείχνεις όψη χαρούμενη και δίχως αγωνία. Υπήνεμο λιμάνι είναι στον
λυπημένο σύζυγο η γυναίκα του.
Οι φροντίδες του νοικοκυριού να συνοδεύονται από σκέψεις ιερές. Πίσω σου την πόρτα του σπιτιού μη κλείνεις, ούτε να πηγαίνεις σε δημόσιες διασκεδάσεις. Εκεί σμίγουν τα μάτια με τα μάτια και η συνήθεια διώχνει τη ντροπή, και η απώλεια της ντροπής γίνεται όλων των κακών μητέρα. (...)
Να κάνεις παρέα με
τους συνετούς από τους συγγενείς σου, με ιερείς και με τους σοβαρούς νέους ή
γέρους. Με αλαζονικές γυναίκες, που έχουν όψη δημίου, μην πηγαίνεις, μα ούτε
και με ευσεβείς, που ο άντρας σου δε συμπαθεί, κι ας τις εκτιμάς εσύ. Τί
σημαντικότερο υπάρχει από τον άντρα σου, που τόσο αγάπησες;
--------------------------------------------------------
Από το
βιβλίο: "Οίνον ουκ έχουσι" της Α. Κωστάκου Μαρίνη. ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ www.eptalofos.gr
Επιλογή και προώθηση κειμένου: Α. Κωστάκου Μαρίνη
Σοφία Ορφανίδου
Σοφία Ορφανίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου