Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Ο γέροντας που κάθε βράδυ συλλειτουργούσε με την Αγία Τριάδα!






Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας, ένας πατέρας γεμάτος αγάπη, ένας εραστής της ησυχίας και της προσευχής


Εισόδια της Θεοτόκου_Entrance of the Theotokos_Боянская церковь_2591
Η Είσοδος του Οσίου Πατρός ημών Ιακώβου της Ευβοίας, εραστού της ησυχίας και της προσευχής στα Άγια των Αγίων, στην Βασιλεία των Ουρανών στις 21 Νοεμβρίου


Εορτάζει στις 22 Νοεμβρίου
«Μετά την κοίμηση του π. Ιακώβου ο άγιος Πορφύριος είπε: – Αυτός (=ο π. Ιάκωβος) είχε μέγα προορατικό χάρισμα, το οποίο έκρυβε επιμελώς γα να μη δοξάζεται. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγίους του αιώνα μας».
Και στον π.Νεόφυτο Μόρφου ο άγιος Πορφύριος είπε: «Να πας στον πιο ευγενικό άνθρωπο που έχει η καλογερική σήμερα της Ελλάδος. Να πας στον πιο ταπεινό, να πας στον Γέροντα Ιάκωβο στην Εύβοια».


Αλλά το μεγαλύτερό του χάρισμα ήταν αυτό της πνευματικής πατρότητας.

Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας, εραστής της ησυχίας και της προσευχής
«Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. μάθετε απ᾿ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών·»(Ματθαίος 11:28-29).
Άγιος Γέροντας Ιάκωβος της Εύβοιας_St. elder Iakovos of Evia_Старец Иаков (Тсаликис) Эвбейский -πολυχρονιας7
Όταν νύχτωνε και οι πατέρες ησύχαζαν στα κελιά τους, ο Γέροντας Ιάκωβος άνοιγε το πίσω πορτάκι της Μονής και μέσα στη νύχτα ξεκινούσε για το ασκητήριο-σπηλιά του Οσίου Δαβίδ.


Έλεγε ο Γέροντας: «Τότε, παιδί μου, δεν υπήρχε δρόμος, ένα στενό μονοπάτι ήτο, και εμείς, μακριά από τον κόσμο, δεν είχαμε τον τρόπο μας να κινηθούμε τη νύχτα. Ούτε ένα φανάρι δεν είχαμε. Τόσο πόθο όμως είχα να πηγαίνω τα βράδια στο ασκητήριο του αγίου μας, και ας είμαι εκ φύσεως δειλός, που τολμούσα να πάω. Καθ’ οδόν όμως, αφού δεν έβλεπα, έπεφτα μέσα σε αυλάκια και χαράδρες και έτσι ήτο αδύνατο να φτάσω. Τότε παρακάλεσα: «Θεέ μου, φώτισέ μου τον δρόμο να φτάσω στο ασκητήριο.» Και ο καλός Θεός άκουσε το αίτημά μου. Από τα πολλά άστρα του ουρανού, μου έδωσε κι εμένα ένα. Αυτό πήγαινε μπροστά και μού ‘φεγγε τον δρόμο. Εγώ, από πίσω του. Έτσι έφτανα στο ασκητήριο. Εκεί, «ελθών ο αστήρ, έστη επάνω του σπηλαίο»• έκανα την προσευχή μου και μετά πάλιν μπροστά ο αστέρας μου φέγγει μέχρι την πόρτα της μονής. Οι πατέρες εκάθευδον και τίποτα δεν καταλάβαιναν από όλα αυτά.»
«Απόψε παιδί μου», αποκάλυψε κάποτε σ’ ένα μοναχό, «συλλειτουργούσα με αγίους και αγγέλους σε θυσιαστήρια που δεν περιγράφονται.


Σαν πεθάνω, να πεις πως κάποιος γέροντας συλλειτουργούσε κάθε νύχτα και ζούσε με την Αγία Τριάδα.».

https://iconandlight.wordpress.com/category/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1/


Δεν υπάρχουν σχόλια: