Όταν ήμουν νέος, τελειόφοιτος του τότε γυμνασίου, υπηρετώντας ακόμα όλως ανάξιος στο Ιερό Βήμα του Ιερού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας, ο τότε εφημέριος πατήρ Θεόδωρος, μου διηγήθηκε ότι πριν το 1920 είχε γνωρίσει στη Μικρά Ασία έναν ευλαβέστατο Ιερέα, ο οποίος δεν έκαμε ποτέ τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, εάν προηγουμένως δεν έβλεπε ένα λευκότατο, αστραφτερό περιστέρι, λουσμένο σε άπλετο λευκό φως, να έρχεται και να στέκεται ακίνητο πάνω στα Τίμια Δώρα.
Μετά τον Καθαγιασμό περίμενε για λίγες στιγμές, ώσπου να δει να αστράφτει το Άγιο Βήμα και το περιστέρι να εξαφανίζεται.
Κάποτε, δεν ήρθε το περιστέρι...Κι εκείνος το περίμενε...Και μαζί του περίμενε κι όλο το χωριό, γιατί ήταν Χριστούγεννα.
Η ώρα περνούσε και ο ευλαβείς εκείνος Ιερέας δεν αποφάσιζε να κάνει την Μεταβολή, διότι δεν ήξερε άλλον τρόπο! Αυτόν γνώριζε, αυτόν ζούσε!
Κάθε φορά που ήταν να γίνει η Μεταβολή και Καθαγιασμός των Τιμίων Δώρων, ερχόταν το πάλλευκο αυτό περιστέρι. Και άρχισε να κλαίει....
Τότε, βγήκε στην ωραία Πύλη και είπε στο εκκλησίασμα:
- Το Άγιο Πνεύμα δεν κατεβαίνει....
Συγχωρέστε με συγχωριανοί μου, γιατί είμαι αμαρτωλός! Συγχωρέστε με, συγχωρέστε με... εγώ θα περιμένω....
Τι να έκανε το χωριό περίμενε και εκείνο.
Σε λίγο είδε ο Ιερέας το περιστέρι, σαν αστραπή να κατέρχεται από τον τρούλο της Εκκλησίας και να στέκεται όπως πάντα, πάνω από τα Τίμια Δώρα...όλο Φως, όλο Δόξα !!!
Και ο άγιος εκείνος παππούλης είπε:
- Ήλθε! Και γύρισε με απλότητα , έκαμε τον Καθαγιασμό και συνέχισε τη Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία.
Αναδημοσίευση από Ωφελήματα, από το βιβλίο : Εμπειρίες κατά τη Θεία Λειτουργία.
Πηγή:http://xristianoss.blogspot.com/2012/04/blog-post_03.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου