Ο μεγαλόσχημος ηγούμενος Ιωάννης
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Ευχαρίστησε το Θεό διότι σου έδωσε να γευθείς έστω και λίγο «ότι χρηστός ό Κύριος». Είναι αλήθεια, ότι την εσωτερική μας κατάσταση δεν πρέπει να τη φανερώνουμε ούτε στον πνευματικό, αν αυτός δε ζει την ίδια ζωή.
Ό άγιος Αντώνιος γράφει: «Αν συζητάς πνευματικά θέματα με άνθρωπον μη πνευματικό, αυτά πού λες του φαίνονται γελοία».
Στην προτελευταία επιστολή μου σου έγραψα για την ταπείνωση: ταπεινώσου, παιδί μου, ο εχθρός είναι πολύ πονηρός και εμείς πολύ ασθενείς.
Ό άγιος Μακάριος γράφει: «Γνώρισα ανθρώπους πού έφθασαν σε τέτοια πνευματική τελειότητα, ώστε έβλεπαν τη δόξα των αγίων εις τους ουρανούς, αλλά μετά από έξι χρόνια σε τέτοια κατάσταση - τι τρομερό! - έπεσαν σε απώλεια».
Ακόμη αναφέρει περιπτώσεις μαρτύρων πού υπέφεραν φρικτά βασανιστήρια αλλά αργότερα έπεσαν. Ότι άφορα την άφεση των αμαρτιών, το Άγιο Πνεύμα λέγει με το στόμα του προφήτη Ιεζεκιήλ: «Και ό άνομος εάν αποστρέψει εκ πασών των ανομιών αυτού, ων εποίησε, και φυλάξηται πάσας τάς έντολάς μου... ζωή ζήσεται... και πάντα τα παραπτώματα αυτού, όσα έποίησεν, ου μνησθήσεται... εν δε τω αποστρέψαι δίκαιον εκ της δικαιοσύνης αυτού και ποιήσαι αδικία... πασαι αι δικαιοσύναι αυτού ας εποίησεν, ου μη μνησθώσιν».
Έχε σύνεση, παιδί μου• να είσαι φρόνιμη ως ό όφις και ακέραια ως ή περιστερά.
Ό Θεός ένας είναι, ενώ οι δρόμοι πού οδηγούν προς Αυτόν είναι διάφοροι.
Αυτό βλέπομε και στους αγίους Πατέρες: Άλλοι ασκούσαν εσωτερική νοερά προσευχή και καρποφορούσαν πνευματικά, άλλοι διάβαζαν ψαλτήρι, κανόνες, τροπάρια και ομοίως καρποφορούσαν πνευματικά.
Παρατηρώ επίσης, όπως γράφουν και οι άγιοι Πατέρες, πώς ελαττώματα χαρακτήρας παραμένουν ακόμη και σε αγίους, για να τους φυλάγουν σε κατάσταση ταπείνωσης.
Χαρά μεγάλη είναι να βρίσκεται κανείς μαζί με τον Σωτήρα Χριστό στο όρος Θαβώρ, αλλά και όταν πρέπει ν' ανεβείς στο Γολγοθά, και τότε υπόμεινε. « Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».
Ό Κύριος να σου δίνει σύνεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου