Μήνυμα Χριστουγέννων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου

 

Προς τον Ἱερόν Κλῆρον, τούς Ἐντίμους Ἄρχοντας

και τον Εὐσεβῆ Λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Θεοσώστου Ἐπαρχίας

          Αγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,

          «Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἐστί Χριστός Κύριος». Σαν ἐγερτήριο σάλπισμα ἀκούγεται καί φέτος ἡ ἐξαγγελία τοῦ ἀγγέλου πρός τούς ποιμένες τῆς Βηθλεέμ τή νύχτα τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου, καθώς συνεορτάζουμε ὅλοι οἱ ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί τά πανευφρόσυνα Χριστούγεννα, «τήν Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν» και τή φανέρωση τῆς θείας ἀγάπης στόν κόσμο. Ὁ Ὑπερούσιος Θεός τίκτεται ἀπό την Ἁγία Παρθένο. Σκοπός τῆς Γεννήσεως Του ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου, ὁ ἁγιασμὸς κάθε ἀνθρώπου, ἡ ἀναγέννηση τῶν πάντων.

          Σήμερα «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο». Ὁ Σωτήρας Χριστός κατέβηκε μέχρι τόν καταπληγωμένο ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο, ὥστε ὁ ἄνθρωπος να ὑψωθεῖ μέχρι τόν Θεό. Ἄν και πέρασαν 2020 χρόνια ἀπό τό μεγαλειῶδες γεγονός τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, ἡ Ἐκκλησία μας, αὐτά τά Χριστούγεννα τῆς ζοφερῆς πανδημίας, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά, καλεῖ ὅλους ἐμᾶς, τούς δοκιμαζομένους πιστους τοῦ 21ου αἰώνα, να μην ἀμελήσουμε, ἀλλά να ὑποδεχτοῦμε ἐγκάρδια τόν Κύριο στά σπίτια, στις ἐνορίες μας, στις πόλεις και στίς καρδιές μας, μέ πνευματική ἀνδρεία και ψυχική ἐγκαρτέρηση.

          Ὁμολογουμένως, ἀδελφοί μου, τά φετινά Χριστούγεννα βιώνουμε πρωτόγνωρες ἀνατροπές στόν τρόπο ζωῆς, στίς σχέσεις μας και στον ἑορτασμό τῶν ἁγίων ἡμερῶν, λόγῳ πανδημίας, μέ κυρίαρχο γεγονός τη διπλῆ ἀνησυχία: Ἀφενός για την ὑγεία μας, ἀφετέρου για τή δυσκολία τῆς συμμετοχῆς στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτό τό γεγονός δέν πρέπει ἐπ΄οὐδενί να ἀποτελέσει τροχοπέδη στήν πνευματική μας ζωή, στήν προσευχή, στήν ἐκδήλωση τῆς πίστης μας στόν Τριαδικό Θεό ἀλλά και στην ἔμπρακτη συμπαράστασή μας προς τόν συνάνθρωπο. Ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ δέν πρέπει νά βάλει φρένο στήν ἀγάπη και τά χαρμόσυνα συναισθήματα τῶν ἑορτῶν. Με πνεῦμα περισυλλογῆς και ὑπομονῆς ἄς ὁδηγηθοῦμε μέσα ἀπό τή δίνη τῆς δοκιμασίας στην ἀναγνώριση τῆς πνευματικῆς μας ἀνεπάρκειας, προς ὄφελος τῶν ψυχῶν μας.

          Καθώς καλούμαστε να διαχειριστοῦμε το ἄγχος τῆς πανδημίας, παρηγοριά θα ἀντλήσουμε ἀπό τή διαπίστωση ὅτι στήν Παγκόσμια Ἱστορία οἱ λαοί και κατ΄ ἐξοχήν τό δικό μας Ἔθνος στά βάθη τῶν αἰώνων ἀντιμετώπισαν ἀμέτρητες κρίσεις καί πανδημίες πού ξεπεράστηκαν ὁσάκις «λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ Αὐτοῦ», ὅπως ψάλλουμε στό Κοινωνικό τῆς σημερινῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς. Ὁ Κύριος πού παραχωρεῖ τή δοκιμασία, στέλνει και την ἀπολύτρωση ἀπό τά δεινά.

          Ἡ Γέννηση τοῦ Σωτῆρος εἶναι φῶς καθοδηγητικό κι ἐλπιδοφόρο. Παραμερίζοντας ὁ καθένας τον ἐγωϊσμό του και τήν ψυχοκτόνο κατάκριση, ἄς ἐγκολπωθεῖ τή φιλανθρωπία και την ἀλληλεγγύη. Ἄς ὑποδεχτεῖ τόν Χριστό συμμετέχοντας βιωματικά στη μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὄχι στήν ἐπιφανειακή καί τυπική λατρεία, ἡ ὁποία ἐκφράζει μία ἐπίπλαστη θρησκευτικότητα, ξένη προς τόν φωτισμό καί τούς ὑγιεῖς καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

          Ὀφείλουμε λοιπόν να σταθοῦμε προσευχητικά, μέ γνήσια ταπείνωση μπροστά στόν Νηπιάσαντα Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀνάμεσά μας «διδάσκων καί κηρύσσων τό Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καί θεραπεύων πᾶσαν ἀσθένειαν» (Ματθ. δ’ 23, θ’ 35). Ὡς δῶρα στον νεοτεχθέντα Χριστό μας ἄς προσφέρουμε ἀντί τοῦ χρυσοῦ τῶν Μάγων μιά καρδιά ἀπαλλαγμένη ἀπό κακίες, μία καρδιά χρυσή με ἀγάπη για τόν πλησίον, ἀντί λιβάνου, την ὁλόψυχη λατρεία σ’ Ἐκεῖνον και ἀντί σμύρνας, την εὐωδία τῆς ἁγνῆς μετάνοιας και ἐπιστροφῆς κοντά Του.

          Ἄς δεχτοῦμε τόν Κύριο ὡς Ἀδελφό, Φίλο, Νυμφίο, Ἐλευθερωτή και Σωτῆρα μας στόν σύγχρονο ταραγμένο καί ραγδαίως μεταβαλλόμενο κόσμο. Ὁ ταπεινός Ἰησοῦς εἶναι Θεός τῶν ταπεινῶν ἀνθρώπων. Μόνο «οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ» μποροῦν νά κατανοήσουν τό Μυστήριο τῶν Χριστουγέννων. Οἱ ὑπερήφανοι δέν δέχονται το «ἄφραστον θαῦμα» πού θά φωτίσει την ἀσέληνο νύχτα τῆς ἀγνωσίας τους.

          Ἀδελφοί μου, σαράντα ἡμέρες προετοιμαζόμασταν για τή σημερινή ἑορτή. Στή διάρκειά τους ἀκούσαμε πολλάκις τοὺς χαρμόσυνους εἱρμοὺς τοῦ Κανόνα τῶν Χριστουγέννων: «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε». Ἄς ἐξέλθουμε λοιπόν ἀπό τά στενά περιθώρια τῆς ἀτομικῆς μας ζωῆς, πορευόμενοι στή Βηθλεέμ τῆς θείας ἀγάπης, για νά δοξολογήσουμε μαζί μέ τούς ἀγγέλους τον θαυμαστό Θεό μας. Κάθε φορά πού ἡ Ἀνθρωπότητα ἑορτάζει τή Γέννηση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἔχει την εὐκαιρία να ἐνστερνιστεῖ το μήνυμα τοῦ μελωδοῦ: «Ἡ γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως». Ὁ πιστός χριστιανός, πού μελετᾶ την Ἁγία Γραφή και τούς βίους τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ἀντιλαμβάνεται ὅτι, αὐτό το φῶς τῆς γνώσεως γεννάει τήν ἐπιστημονική γνώση, τήν ὁποία ὅλοι σεβόμαστε, ἐφόσον ἐφαρμόζεται στά ὅρια τῆς Βιοηθικῆς. Ἡ ἀνθρώπινη γνώση εἶναι ἀπόρροια τοῦ θείου Φωτός. Ὁ Θεός προίκισε τον ἄνθρωπο με τή λογική, για νά προοδεύει στις Ἐπιστῆμες και ὄχι για νά πέσει στην ὀλέθρια πλάνη νά παρακάμψει τόν Δημιουργό του.

          Ὅσο κι ἄν ἡ ζόφωση τῶν ἡμερῶν θέλει να ἀποκρύψει το θεῖο Βρέφος ἀπό τούς ἀνθρώπους, δοκιμάζοντας ἐπώδυνα τήν πίστη μας, ἐμεῖς ἄς ἀνοίξουμε πρόθυμα τήν καρδιά μας, για νά μείνει μόνιμα μέσα της Ἐκεῖνος, «ὁ ἀχώρητος ἐν παντί». Ἄς παραμείνουμε ἑδραῖοι και ἀμετακίνητοι στην ἀλήθεια και την ἀγάπη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἄτρωτοι και ἄφοβοι μπροστά στις ἀπειλές τῶν σύγχρονων διωκτῶν. Καί ἄς διαφυλάξουμε τά παιδιά μας, τά εὐλογημένα νιάτα τῆς πατρίδας μας ἀπό τίς διδασκαλίες τῶν πολεμίων τοῦ Χριστοῦ.

          Τά Χριστούγεννα εἶναι ἐπέτειος ζωῆς, χαρᾶς, ἐλπίδας διηνεκοῦς. Ἡ ἁγία Γέννηση ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη εἶναι δῶρα Θεοῦ Πατρός στόν κόσμο, προσφερόμενα ἀπό τον Σαρκωθέντα Υἱό Του, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μέ κάθαρση καρδίας να δεχτοῦμε τά δῶρα τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως. Και να τά κρατήσουμε σε κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. Στὰ εὔκολα καὶ στὰ χαρούμενα, κυρίως ὅμως στὰ θλιβερά και τά δύσκολα. Ἡ εὐγνωμοσύνη στον τεχθέντα Χριστό, ἄς ζεστάνει τήν ψυχρότητα καί τή σκληροκαρδία μέσα μας. Δοξάζοντας τήν προσκύνησή Του ἀπό ὅλη τήν κτίση, ἐκδηλώνουμε την ἀγάπη μας σέ Ἐκεῖνον, στον Ὁποῖον πρέπει ἡ δόξα στους αἰῶνες.

          Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εὔχομαι πατρικά ὁ Λυτρωτής Κύριος νά φωτίζει τά ὄμματα τῆς ψυχῆς μας και να μᾶς χαρίζει την εἰρήνη Του, ὥστε νὰ ζήσουμε «Ἀληθινὰ, Ἁγιασμένα καί Σωτήρια Χριστούγεννα». Καθὼς μάλιστα ἀνατέλλει τὸ 2021 εὔχομαι να ἔχουμε μιὰ «Εὐλογημένη καί Δημιουργική νέα χρονιά» ἀπαλλαγμένη ἀπό κάθε λοιμική νόσο, ἀλλά και ἀπό τη νοσηρότητα τῆς ἁμαρτίας για τή σωστική ἀνακαίνιση τῶν ψυχῶν μας.

          Δι­ά­πυ­ρος πρός­ Χρι­στον ­τε­χθέν­τα ­εὐ­χέ­της πάν­των ὑ­μῶν,

Ὁ Μητροπολίτης

+ Ὁ Κα­λα­βρύ­των καί­ Αἰ­γι­α­λεί­α­ς Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος