ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ - ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ- ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...
«Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις…
Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα΄ναι»
Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα΄ναι»
Δέος και ανατριχίλα από το άκουσμα του «Χερουβικού Ύμνου» όπως αυτός ακουγόταν στην Αγιά Σοφιά μέχρι το 1453 μ.Χ, όπως αναπαραστάθηκε με ειδική επεξεργασία και χρήση εξειδικευμένων προγραμμάτων από το Πανεπιστήμιο Stanford…
«Οι τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες και τη ζωοποιώ Τριάδι τον τρισάγιον ύμνον προσάδοντες, πάσαν την βιωτικήν αποθώμεθα μέριμναν ως τον βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Αλληλούια».
Ερμηνεία:«Εμείς, που εικονίζουμε μυστικά τα χερουβείμ και ψάλλουμε στη ζωοποιό Τριάδα τον τρισάγιο ύμνο, ας αφήσουμε κάθε βιοτική φροντίδα για να υποδεχθούμε τον Βασιλέα των όλων, που αόρατα συνοδεύεται από τις αγγελικές τάξεις. Αλληλούια.».
…………………………………………………
Μόλις πέρυσι, στα 55 μου χρόνια, αξιώθηκα να επισκεφτώ την Κωνσταντινούπολη…
Ατενίζοντας την απαράμιλλη γοητεία της Πόλης των Πόλεων, την εξαίρετη αμφιθεατρική δόμηση και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ που παρατίθεται σε μοναδικά ιστορικά μνημεία και παραστάσεις, μόνο ΘΛΙΨΗ αποκομίζει η ψυχή σου…
Τι ΠΟΛΗ χάθηκε – την αποφράδα ημέρα τις 29 Μαΐου 1453 – για την ρωμιοσύνη ΘΕΕ μου !!!
Όταν μπήκα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ από την κεντρική είσοδο των αυτοκρατόρων και ΑΝΤΙΚΡΙΣΑ αυτόν τον ανυπέρβλητο ναό της χριστιανοσύνης, «μου κόπηκαν τα πόδια» !!!!
Ανατριχίλα και ρίγος πλημμύρισαν όλη μου την ύπαρξη από την αξεπέραστη μεγαλοπρέπεια που αντίκρισα, παρόμοια ως μία απίστευτη οπτασία…
Απομακρύνθηκα από την οικογένειά μου και τους φίλους μου, βρήκα μία γωνιά και έκλαψα σαν μικρό παιδί…
Ουδέποτε στην ζωή μου αισθάνθηκα τέτοιο μαράζι και απελπισία για κάτι τόσο ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΙΜΟ που «χάθηκε» για μένα, την Ρωμιοσύνη, την πατρίδα…
Θεώρησα ελάχιστο χρέος να φτιάξω αυτό το βιντεογράφημα….
Που προκαλεί και εξάπτει , μυστηριωδώς, την φαντασία….
«Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις…
Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα΄ναι»
Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα΄ναι»
Δημήτρης Πασίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμά σας: