Ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ χίλιες ημέρες και χίλιες νύκτες προσευχόταν επάνω σε μία πέτρα, κι έκραζε προς τον Θεό: «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ!».

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Εορτάζει στις 19 Ιουλίου (ανακομιδή του αγίου λειψάνου του) και στις 2 Ιανουαρίου (κοιμηση)

Σε ικετεύω, χαρά μου, απόκτησε το πνεύμα της ειρήνης.

Να προσεύχεσθε αδιάκοπα. Να ευχαριστείτε τον Θεό για τα πάντα. Νάστε πάντα χαρούμενες. Μην αφήσετε να κυριευθήτε από πνεύμα απογοητεύσεως.

Από τον βίο του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Βλέποντας την ταπεινοφροσύνη του οσίου ο διάβολος κατάφερε εναντίον του ισχυρό πόλεμο… Τότε ο όσιος Σεραφείμ, στην δυσβάστακτη αυτή ψυχική δοκιμασία, απευθύνθηκε με καρδιακή προσευχή στον αγωνοθέτη της σωτηρίας μας Κύριο Ιησού Χριστό και την Άχραντη Θεοτόκο. Και ταυτοχρόνως, για να απομακρύνει και να εξολοθρεύση τις παγίδες των δαιμόνων, αποφάσισε ν’ αναλάβει νέο, μεγαλύτερο αγώνα προσευχής, μιμούμενος τους αρχαίους στυλίτες του Χριστιανισμού. Στο βάθος του αδιαπέραστου δάσους, την νύκτα, εντελώς αθέατος, ανέβαινε σε υψηλό γρανιτένιο βράχο για να εντείνει την προσευχή, και όρθιος ή γονατιστός προσευχόταν επί πολύ, κράζοντας από τα βάθη της ψυχής του την προσευχή του τελώνου: Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.

Ο νέος αυτός στυλίτης τοποθέτησε και στο κελλί του πέτρα μετρίου μεγέθους όπου προσευχόταν από το πρωί μέχρι τη νύκτα. Από την πέτρα αυτή κατέβαινε μόνο για ν’ αναπαυθεί από την άκρα εξάντληση ή για να τονωθεί λίγο με πενιχρή τροφή. Σ’ αυτή την μεγάλη άσκηση πέρασε χίλιες ημέρες και χίλιες νύκτες. 

Όσο ζούσε ο όσιος, κανένας δεν γνώριζε την ασυνήθιστη αυτή άθληση• είχε κατορθώσει να την απόκρυψη από το περίεργο ανθρώπινο βλέμμα. …Μόνο την παραμονή του θανάτου του έστειλε ένα δόκιμο στο δάσος για να αναζητήση αυτή την πέτρα. Χρειάστηκε να πάη δυο φορές, γιατί τα ξερά φύλλα την είχαν εντελώς σκεπάσει. 

Άλλο ασκητικό έργο του ήταν η βύθιση στην σιωπή. Μετά την κοίμηση του π. Ησαΐα, πρόσθεσε τον αγώνα της σιωπής.

Ιδιαίτερα ο καινούργιος ηγούμενος, ο Νήφων, ήταν άνθρωπος ζηλωτής του τυπικού αλλά   πνευματικά ένας ξένος. Υπήρχε στο Σαρωφ μια υπόκωφη εχθρότητα εναντίον σ’ αυτόν τον εξαιρετικό μοναχό, τον π. Σεραφείμ. Η μετριότητα είναι ζηλότυπη. ‘’Όλοι είμαστε Σεραφείμ’’, έλεγαν περιφρονητικά μερικοί αδελφοί. Πολλοί μοναχοί σκανδαλίζονταν. Όμως οι επισκέπτες δεν είχαν την ίδια γνώμη. Θα ήταν παράτολμο να πούμε, πως η άσκηση της σιωπής, στην οποία παραδόθηκε στο εξής ο πατήρ Σεραφείμ προερχόταν, έστω και εν μέρει, από την κατάσταση αυτή των πραγμάτων… Η σιωπή των τελείων είναι προσευχή, λέει ο Ισαάκ ο Σύρος. Με την άσκηση της σιωπής ο όσιος Σεραφείμ αφόπλισε παντελώς τον πολέμιό του. Ζούσε στην έρημό του έγκλειστος, ωσάν σε φυλακή.

Όσες φορές συναντούσε απροσδόκητα κάποιον μέσα στο δάσος, συνήθως δεν μιλούσε μαζί του αλλά του έβαζε ταπεινά μετάνοια και απομακρύνονταν. Διότι, όπως έλεγε αργότερα στις διδαχές του, ποτέ δεν μεταμελήθηκε για την σιωπή του.

Η απόλυτη σιωπή είναι ένας σταυρός, πάνω στον οποίο σταυρώνεται ο άνθρωπος με όλα του τα πάθη και τις κακές επιθυμίες. Σκέψου ότι και ο Δεσπότης Χριστός ανέβηκε στον Σταυρό, αφού προηγουμένως υπέφερε συκοφαντίες και θλίψεις…

Η σιωπή γεννά στην ψυχή του αγωνιστή τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.  Όταν μένουμε μεσ’ την σιωπή -την εσωτερική, απόλυτη σιωπή- δίδασκε, ο εχθρός, ο διάβολος δεν μπορεί να βλάψει την ”βαθείαν καρδίαν” του ανθρώπου. Η σιωπή και η μοναξιά (μόνωσις) γεννούν την τρυφερότητα και την γλυκύτητα, αυτή δὲ η τελευταία και η επίδραση της στην καρδιά του ανθρώπου, μπορεί να συγκριθή με το «ύδωρ του Σιλωάμ του πορευομένου ησυχή» (Ἡσ. 8,6). (από τον βίο του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, Ειρήνης Γκοραϊνωφ, μετ. Π. Σκουτέρη, εκδ. «Τήνος», Αθήνα και Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ βίος, μετ. Β. Νικολακάκη, εκδ. «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη)

***

Όσιος Σεραφείμ Σάρωφ

Αυτός πού θέλει να σωθή πρέπει να έχη την καρδιά του πάντοτε συντετριμμένη και έτοιμη γιά μετάνοια. «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει» ( Ψαλμ. ν’ 19 ) .

Με τέτοια συντριβή καρδίας μπορεί ο άνθρωπος εύκολα να περάση χωρίς βλάβη τις δόλιες παγίδες του διαβόλου.

Όταν όμως ο άνθρωπος προσπαθή να έχη καρδιά ταπεινή και να διατηρή τη σκέψι του ειρηνική, τότε όλες οι παγίδες του εχθρού μένουν ανενέργητες.

Όλοι οι άγιοι και οι μοναχοί που απαρνήθηκαν τον κόσμο πέρασαν όλη τη ζωή τους σε μετάνοια, με την ελπίδα των αιωνίων αγαθών, σύμφωνα με τη βεβαίωση του Σωτήρος «μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθησονται» (Ματθ. ε’,4). 

Πρέπει να πενθούμε για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας. Τα λόγια του προφητάνακτα πρέπει να μας πείσουν γι’ αυτό, «πορευόμενοι επορεύοντο και έκλαιον βάλλοντες τα σπέρματα αυτών ερχόμενοι δε ήξουσιν εν αγαλλιάσει αίροντες τα δράγματα αυτών» (ψαλμ., ρκε’ 6), όπως επίσης και τα λόγια του αγίου Ισαάκ του Σύρου «Να υγραίνεις τα μάγουλά σου με τα δάκρυα των ματιών σου, ώστε το Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει μέσα σου και να καθαρίσει τον ρύπο της κακίας σου. Συγκίνησε τον Κύριο με τα δάκρυά σου για να σε βοηθήσει»… Η καρδιά εκείνου που χύνει δάκρυα αγάπης φωτίζεται με τις αχτίνες του ηλίου της δικαιοσύνης, του Χριστού και Θεού μας. (Από το βιβλίο: ‘Οσιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Φιλοκαλία Ρώσσων Νηπτικών Α’)

***

Γιά να δεχθούμε και να δούμε μέσα στην καρδιά μας το φως του Χριστού, πρέπει ν’ αποσυρθούμε όσο είναι δυνατό από τα ορατά πράγματα. Αφού καθαρίσουμε την ψυχή μας με τη μετάνοια, τα καλά έργα και την πίστη σ’ Εκείνον, ο Οποίος σταυρώθηκε για μας, πρέπει να κλείνουμε τα υλικά μας μάτια και να βυθίζουμε το νου μας μέσα στην καρδιά μας, κι εκεί μέσα να κλαίμε και να επικαλούμαστε το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Τότε, ανάλογα με το μέτρο του ζήλου του και της πνευματικής του ζέσης για τον Ηγαπημένο, ο άνθρωπος βρίσκει ευφροσύνη στο όνομα που προφέρει, στο όνομα που ξυπνά τον πόθο για την αναζήτηση πιο υψηλού φωτισμού. Όταν με την άσκηση τούτη ο νους μένει μέσα στην καρδιά, τότε εκεί στο εσωτερικό της καρδιάς γλυκοχαράζει το φως του Χριστού, που αγιάζει το ναό της ψυχής με τη θεία του ακτινοβολία, καθώς λέει ο προφήτης Μαλαχίας: ‘Σε σας που φοβάστε τ’ όνομά Μου θ’ ανατείλει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης’ (Μαλαχ. 4, 2). Το φως τούτο είναι ταυτόχρονα ζωή, σύμφωνα με το λόγο του Ευαγγελίου: ‘Εν αυτώ ζωή ην και η ζωή ην το φως των ανθρώπων’ (Ιωάν. 1, 4)”.

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

το παράδειγμα του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Ο Σιλουανός, πού ήταν προικισμένος ως ποιητής, έλεγε ότι, όταν ο Αδάμ θρηνούσε, όλη η έρημος του κόσμου τον άκουε με μεγάλη σιωπή. Και ο Σεραφείμ του Σάρωφ, «έκραζε» προς τον Θεό για τον εαυτό του μόνο, «ίλεως γενού μοι τω αμαρτωλώ», και βαθμηδόν έγινε πραγματικά Αδάμ. Έτσι, η προσευχή του Σεραφείμ του Σάρωφ από προσωπική έγινε παγκόσμια και ενεργεί μέχρι σήμερα. Μπόρεσε λοιπόν να προφητεύσει ότι το «Πάσχα» στη Ρωσία θα γίνει εκείνο τον χρόνο κατά τον οποίο θα βρεθούν τα λείψανά του. Κάθε φορά πού κάποιος θέλει να φέρει το όνομα Σεραφείμ, το γεγονός αυτό ενεργεί μέσα στα όρια της ψυχής του. Συνδέεται ωστόσο με το ότι η προσευχή του Σεραφείμ του Σάρωφ έγινε παγκόσμια κατά τον χαρακτήρα της. (Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας – τόμος Γ’)

***

Η οδός του χριστιανού είναι μία προαγγελία της τελικής κρίσεως. Οι θλίψεις είναι το μόνιμο περιεχόμενο της ζωής μας. Αρχ. Σωφρονίου του Έσσεξ

Αν ένας μοναχός δεν ξεχνά τον τελικό σκοπό της ασκήσεως, δεν θα γνωρίσει τι είναι ακηδία. Όπως σας εξήγησα πολλές φορές, η λέξη ακηδία σημαίνει ετυμολογικά έλλειψη φροντίδος για τη σωτηρία, συζητήσεις αργές που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στη ζωή μας, διαφωνίες κλπ. Η ακηδία δεν πρέπει να βρίσκει θέση στη ζωή μας. Αντίθετα, ο πόνος είναι το συνεχές περιεχόμενο της ζωής μας.

Η ζωή που ακολουθούμε ονομάζεται μοναχισμός, που βγαίνει από την ελληνική λέξη μόνος. Ακολουθώντας τον Χριστό, καθένας από μας βρίσκεται τον περισσότερο καιρό μακριά από όλους και όλα. .. Ο Γέροντας Σιλουανός έλεγε ότι την οδό προς την αγιότητα, δηλαδή προς τη σωτηρία, την διατρέχουμε κλαίοντας.

Όσο φλογερότερη είναι η επιθυμία μας να ακολουθήσουμε τον Χριστό -παρόλο που βλέπουμε ότι δεν είμαστε ικανοί-, τόσο ο νους και η καρδιά μας είναι γεμάτα από έναν άλλο πόνο, όχι αυτόν για τη σωτηρία του κόσμου, αλλά για τη δική μας σωτηρία. Μη έχοντας το δικαίωμα να θίξω τη δική σας ζωή, θα μιλήσω για μένα. Βλέποντας τον εαυτό μου ανίκανο να αγαπήσει όπως μας εντέλλεται ο Χριστός, αισθανόμουν σαν τον ελεεινότερο άνθρωπο του κόσμου, σαν να ήμουν κάτω από την απειλή μιάς τρομερής κατάρας, και έκλαιγα επί δεκαετίες για να ελευθερωθώ από αυτή την αρρώστια. Καταλαβαίνω ότι, όταν και εσείς βλέπετε αυτή την ανημπορία, την αδυναμία να ακολουθήσετε τον Χριστό, οι καρδιές σας είναι πραγματικά γεμάτες από πόνο.

Ο πόνος μας είναι ανάλογος με την αγάπη μας προς τον Χριστό.

Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό χωρίς παθήματα. Γι` αυτό είπε ο Χριστός: «Ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ούκ έστι μου άξιος». Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον χαρακτήρα αυτής της οδού. Να γνωρίζετε καλά πως αν άνθρωποι του αναστήματος του οσίου Σεραφείμ, του οσίου Σιλουανού και άλλων οσίων ασκητών, έκλαψαν μέχρις εξαντλήσεως, αυτό ήταν αποτέλεσμα της αγάπης, η οποία πάσχει μέσα στον κόσμο αυτό.

Ζήτησα να έρθετε μόνο εσείς σήμερα. Σας παρακαλώ λοιπόν να φυλάξετε αυτό πού σας εμπιστεύθηκα από τη ζωή μου. Μην το φανερώνετε εύκολα στον οποιονδήποτε.

Εγώ ο ίδιος θρηνούσα σαν να ήμουν καταραμένος, λόγω της ανικανότητός μου να ζήσω ως χριστιανός.

Όσο για μας, διαλέξαμε αυτή την οδό, την ποτισμένη με δάκρυα.Πρέπει όμως να κρατήσουμε τη στάση των «καλλιεργημένων» πνευματικά μοναχών: Οφείλουμε να μη δείχνουμε τον πόνο μας επί παρουσία άλλων. Δεν πρέπει, στις περισσότερες περιπτώσεις, ούτε καν να μιλούμε γι’ αυτόν. Γι’αυτό, όσοι μας επισκέπτονται θαυμάζουν: «Να ένας χώρος ειρήνης, ένας χώρος προσευχής, όπου κανείς αισθάνεται την παρουσία του Θεού». Αλλά εμείς οι ίδιοι υποφέρουμε! Είμαστε συντετριμμένοι από την εργασία, από την αδυναμία να ζήσουμε σύμφωνα με τις εντολές Του.

Εγώ ο ίδιος βίωσα κάποτε στιγμές, όπου μου φαινόταν πως το να ακολουθήσω τον Χριστό ήταν πολύ δύσκολο δεν μπορούσα να Τον ακολουθήσω πλέον: «Όχι… αν είναι με τέτοιο τίμημα, δεν θέλω!».

Ζω με τον πόνο ότι είμαι ανάξιος της σωτηρίας.

Αν ζω με τέτοιον τρόπο, όλη μου η ζωή δεν είναι παρά μια κρίση. Καταλαβαίνετε γιατί δεν θα έρθουμε σε Κρίση; Διότι την βιώνουμε συνεχώς από εδώ κάτω.

Ας δούμε τώρα, για παράδειγμα, τον όσιο Σεραφείμ. Γνωρίζετε ότι αυτός ήταν ένας «επαναστάτης» μοναχός. Δεν ήθελε να λάβει το μεγάλο Σχήμα, διότι στη Ρωσία έπρεπε να το φοράς συνεχώς. Δεν τελούσε τη Θεία Λειτουργία και ντυνόταν σαν χωρικός. Αλλά ο όσιος Σεραφείμ είναι ζωντανός, δεν πέθανε, πέρασε από τον θάνατο στην αιώνια ζωή. Ο καθένας από μας θα έπρεπε να πεθάνει σαν και αυτόν, χωρίς να καταλάβει ότι εγκατέλειψε τη γη, δηλαδή να πεθάνει σε κατάσταση προσευχής.Όταν όλο το «είναι» μας είναι συγκεντρωμένο στον Θεό, η προσευχή μας μπορεί να λάβει χαρακτήρα αιώνιο και να μην αντιληφτούμε τη στιγμή του θανάτου. Όταν είμαστε βυθισμένοι σε μια τέτοια προσευχή, δεν είμαστε πλέον σίγουροι αν θα επιστρέψουμε στη γη ή όχι. Αν περάσουμε στην άλλη όχθη σε κατάσταση προσευχής, δεν θα ζήσουμε τον θάνατό μας, αλλά θα αισθανόμαστε ότι ζούμε. Όταν βρισκόμαστε συνεχώς στην τελευταία Κρίση, περνάμε από τον θάνατο στην αιώνια ζωή, χωρίς να καταλάβουμε ότι έχουμε πεθάνει….

Όταν αδελφοί ή αδελφές έρχονται εδώ σε σας και ζητάνε να τους πείτε έναν λόγο, μην τους λέτε τέτοια πράγματα όπως αυτά που μόλις σας είπα.

Αυτά δεν είναι για όλους. Εμπνεύστε τους, πείτε τους ότι ο σκοπός είναι να αγαπάμε τον Χριστό, να μη μισούμε. Αλλά η αγάπη Του είναι κάποτε «πολύ» οδυνηρή- ο Θεός να με συγχωρήσει γι’αυτή μου την έκφραση, «πολύ».

Προσεύχεσθε για όλους τους αδελφούς, για όλες τις αδελφές, κάθε ημέρα, κυρίως από τη στιγμή που ένας αρνητικός λογισμός κρίσης ή κατάκρισης πλησιάσει: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε εν ο γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ο μέτρω μετρείται μετρηθήσεται ύμίν».

Θα κριθούμε από τη δική μας στάση, από τις κρίσεις που κάνουμε για τους άλλους. Έτσι λοιπόν, προσπαθήστε να μην κρίνετε ο ένας τον άλλο, αλλά προσεύχεσθε να ανοίξει ο Θεός την οδό της σωτηρίας Του.

Εκφωνήθηκε στα γαλλικά, στις 10 Ιουνίου 1991. [Ρ68]

Απάνθισμα της ομιλίας -Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ. Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας, τόμος Β’, Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Essex.

***

Οι λογισμοί μας έχουν μεγάλη δύναμη! Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Πριν από ενάμιση αιώνα ο Όσιος προσευχόταν στην έρημο επάνω σε μία πέτρα, και μέχρι σήμερα ενεργεί η προσευχή του. Έτσι γεννιέται με φυσικό τρόπο το ερώτημα: Πού πηγαίνει η κάθε σκέψη μας; Ποιά όρια εγγίζει;

Ο Κύριος λέει στο Ευαγγέλιο: «ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν». Βλέπετε το παράδειγμα του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ.

Έκραζε προς τον Θεό μόνο για τον εαυτό του: «ο Θεός, ίλεως γενού μοι τω αμαρτωλώ!», αλλά από τις συνέπειες βλέπουμε ότι η προσευχή του έχει κοσμικές επιδράσεις σε όλη την ιστορία του ανθρωπίνου είναι. Επί εκατόν πενήντα χρόνια και περισσότερο συνεχίζει να ενεργεί και να διεγείρει σε εκατομμύρια ψυχές τη χαρά της Αναστάσεως.

Πού πηγαίνουν όμως οι λογισμοί μας; Για παράδειγμα, στον Γκόγκολ υπάρχει η διήγηση για τους γαιοκτήμονες παλαιού τύπου, των οποίων η σκέψη δεν μπορούσε να προχωρήσει πέρα από τα όρια του κτήματός τους.

Η δική μας άραγε σκέψη περνά τα όρια της Μονής μας; Ή μήπως προχωρεί πέρα από τα όρια αυτά και ακόμη ως το άπειρο; Αν συνειδητοποιήσουμε τη σπουδαιότητα που έχει η ενέργεια της σκέψεώς μας, θα περάσουμε τη μοναχική μας ζωή ασφαλώς με περισσότερη προσοχή.

Η προσευχή του οσίου Σεραφείμ: “Ο Θεός, ίλεως γενού μοι τω αμαρτωλώ!”, συγκλονίζει τον κόσμο ενάμιση αιώνα ήδη. Πόσοι άνθρωποι θέλουν να φέρουν το ονομά του! (Σωφρονίου Σαχάρωφ,Οικοδομώντας το ναό του Θεού, τόμος Β, σελ. 314)

***

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

… Πώς να λησμονήσομε τον Κύριο, εφόσον Αυτός είναι μέσα μας; Και οι Απόστολοι εκήρυτταν στους λαούς: «Μορφωθήτω ο Χριστός εν υμίν»….

… Ο Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ ήταν είκοσι επτά ετών όταν είδε τον Κύριο και Τον αγάπησε τόσο η ψυχή του, ώστε από τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος άλλαξε ολόκληρος. Μετά όμως, καταλαβαίνοντας ότι δεν είχε πια εκείνη τη χάρη, βγήκε στην έρημο και καθόταν επί τρία έτη σε μια πέτρα προσευχόμενος: «Ο Θεός ίλεως γενού μοι τω αμαρτωλώ»….

… Οι άνθρωποι εκτιμούν υπερβολικά τις γήινες επιστήμες ή τη γνωριμία με κάποιον επίγειο βασιλιά και χαίρονται όταν κάνουν παρέα μαζί του – αλλά αληθινά μεγάλο είναι μόνο το να γνωρίζομε με το Άγιο Πνεύμα τον Κύριο και το θέλημά Του….

Απολυτίκιον Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Ήχος α΄.Της ερήμου πολίτης. π. Ιωσήφ

Αρετών συ δοχείον ανεδείχθης, θεόληπτε, και του Παρακλήτου η Χάρις, τη ψυχή σου ενώκησε· απλότητι τρόπων και στοργή, τα πλήθη προσήγες τω Θεώ, και της Χάριτος τους τρόπους, τοις αγνοούσι πάτερ Σεραφείμδιεσάφησας. Δόξα τω σε δοξάσαντι Θεώ, δόξα τω σε χαριτώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, θείον διδάσκαλον.

Μεγαλυνάριoν.

Χαίροις της Ρωσίας γόνος λαμπρός, τέκνον της ερήμου, μοναζόντων υπογραμμός, Πνεύματος την κτήσιν, σκοπόν ζωής κηρύττων, ω Σεραφείμ του Σάρωφ, άνθος μυρίπνοον.

Στα ίχνη των βημάτων της Μητέρας του Θεού στο Ντιβέγεβο
https://iconandlight.wordpress.com/2015/01/02/5431/

Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από την μοναχική ζωή! Τίποτε καλύτερο! Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2017/02/03/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%AF%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BC%CE%BF/

Κάθε ηγούμενος, ας μοιάσει με μια σοφή μητέρα. Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2017/01/01/%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%AE-%CE%BC/

Ο ελαφρύς κανόνας του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ για τους χριστιανούς των εσχάτων χρόνων
https://iconandlight.wordpress.com/2017/06/20/%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%86%CF%81%CF%8D%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC/

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, Το φως της ψυχής του οδηγούσε τους ανθρώπους να δοξάζουν τον Πατέρα τον εν ουρανοίς.
https://iconandlight.wordpress.com/2016/01/02/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%86%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%88%CF%85%CF%87/

Πώς μπορούμε να ανυψώσουμε τους ανθρώπους με λόγο στοργικό και ευχάριστο, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/03/07/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%85%CF%88%CF%8E%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E/

Ο άγιος Σεραφείμ μιλούσε σαν τέλειος Χριστιανός. Όπως το σίδερο στον σιδηρουργό έτσι και εγώ έχω παραδώσει το θέλημά μου και ολόκληρο τον εαυτό μου στον Κύριο.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/01/01/26834/

Μιχαήλ Μαντούρωφ, ο «Μισένκα» του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, ο πιο αγαπημένος κι έμπιστος μαθητής του.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/01/03/%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CF%89%CF%86-%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%AD%CE%BD%CE%BA%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CF%83%CE%AF/

Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, ο Χαρούμενος Άγιος των παιδιών.
https://iconandlight.wordpress.com/2016/01/01/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B1%CF%81%CF%8E%CF%86-%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%82-2/

Ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ μελετούσε το Ευαγγέλιο προσευχόμενος και αξιώθηκε ασύλληπτων αρπαγών στις ουράνιες μονές
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/18/%CE%BF-%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%86-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5-%CF%84/

Ανάβω πολλές κανδήλες και αγνά κεριά ενώπιον των εικόνων. Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2017/07/18/%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CF%89-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%AC-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AC-%CE%B5/

Η ελπίδα δίνει χαρά και ειρήνη στην καρδιά. Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2014/03/18/%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b1-%ce%b4%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%81/

Οι ταπεινοί μοιάζουν με τα Αηδόνια, που κρύβονται στις λαγκαδιές και σκορπάνε αγαλλίαση στις ψυχές των ανθρώπων με τα γλυκοκελαηδήματα τους. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/12/%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%af-%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%b7%ce%b4%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85/