Ὅσιος Βασιλίσκος τῆς Σιβηρίας. Ἡ χάρη και τά δῶρα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς.

 Ἐπιλογή ἀπό τίς σημειώσεις πού κρατοῦσε ὁ μαθητής του Ὅσιος Ζωσιμᾶς

                                        

Ο  μοναχός της Σιβηρίας  και  άγιος γέροντας, γεννήθηκε περίπου το 1740. Πέθανε στην πόλη Τουρινσκ στις 29 Δεκεμβρίου 1824 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Τορίνο.

Μερικές φορές πού ήταν καθισμένος και προσευχόταν, τον έπαιρνε ο ύπνος κι η προσευχή κρυβόταν. Μόλις ξυπνούσε όμως διαπίστωνε πώς η προσευχή δούλευε πάλι με τη συνηθισμένη της ηδονή.

Άλλοτε πάλι ένιωθε πώς η προσευχή ξαφνικά σταματούσε να ενεργεί κι η καρδιά του ησύχαζε. Ήταν τόσο ήρεμος τότε, ώστε ένιωθε σα να μην υπήρχε η καρδιά του, δεν άκουγε ούτε τούς χτύπους της. Βλέποντας έτσι με το νου του τήν καρδιά ήθελε να ξεκινήσει το έργο της προσευχής, μα η προσευχή δε δούλευε. Δεν εμφανιζόταν, δεν τήν ένιωθε, μα τον κατέκλυζε η ηδονή.

Μετά από κάποιο διάστημα δήλωσε πάλι σε μένα τον αμαρτωλό: «Τώρα η προσευχή μου έχει αλλάξει, είναι διαφορετική μέσα μου. Στήν αρχή, πριν απ’ αυτόν τον καιρό, εργαζόταν μέσα μου με περισσότερη γλυκύτητα. Τώρα, με το πού αυξάνεται η γλυκύτητα, αρχίζει το ρίγος». Τον ρώτησα ποιο ένιωθε πώς είναι ανώτερο και μου απάντησε: «Εκείνο πού είναι ασύγκριτα πιο ευδιάκριτο και πιο κινητικό, είναι το ρίγος, αν και χωρίς δάκρυα. Ή άφατη ηδονή όμως συνεχίζεται ακόμα και μετά την παύση του ρίγους. Κι η καρδιά είναι σα να λιπαίνεται από την ηδονή, σαν με κάποιο είδος λαδιού ή μύρου. Και τότε κατακλύζομαι ολόκληρος από άρωμα και νιώθω μια ανέκφραστη αίσθηση μεγάλης αγάπης γιά τον Κύριό μας Ιησού Χριστό».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ.

ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/07/3_28.html

http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/08/blog-post_116.html