Ο έξω κόσμος και η μέσα καρδία στο Πάθος και την Ανάσταση

Οι Πασχαλιές που δεν γυρίζουν πίσω....

Και φέτος με τη χάρη του Θεού  ένα βήμα πριν το Άγιο Πάθος.

Βαθιά μέσα μας αναπολούμε  τις παιδιάστικες λαμπρές Πασχαλιές!

Σαν ξαμολιόμασταν στην ύπαιθρο, στα ξωκλήσια και τις εξοχές!

Όταν η Εκκλησιά ήταν για μας το κέντρο της Γης. 

Φεύγαμε από τις Ακολουθίες για να ξαναπάμε στις επόμενες. 

Βιώναμε το Πάθος με συγκινησιακή φόρτιση κι άδολο ζήλο. 

Ταυτίζαμε τη ζωή μας με τα εκκλησιαστικά δρώμενα. 

Κι εμείς, οι μικροί τότε κι όλοι. 

Νηστεύαμε οικογενειακώς. 

Συμμετείχαμε στα ψαλτήρια. 

Αγρυπνούσαμε στον Εσταυρωμένο. 

Στολίζαμε τον Επιτάφιο. 

Ψέλναμε τα εγκώμια της Μ. Παρασκευής, 

Πανηγυρίζαμε στο Χριστός Ανέστη!

Στη γειτονιά, στη φαμελιά, στην καρδιά!

Ξεθωριάζουν οι μνήμες.

Γιατί ξεθώριασε κι ο κόσμος μας.

Οι Πασχαλιές δεν είναι ίδιες πια....

Χάσανε το χρώμα, τη ζωντάνια, τη νοστιμιά.

Αντί να κατακλύζουμε τους ναούς, ξεχυνόμαστε στα καταστήματα.

Αντί για πορεία στον έσω Γολγοθά πορευόμαστε στα ξενοδοχεία.

Αντί να ψάχνουμε τον Χριστό στην προσευχή μας  χανόμαστε στην εξωστρέφεια και στις δελεαστικές παγίδες του έξω κόσμου.

Αντί να κάνουμε τους ναούς σπίτια μας ή τα σπίτια μας εκκλησιές, τέτοιες μέρες, οι νοικοκυρές τα κάνουμε μαγειριά κι εργαστήρια ζαχαροπλαστικής αποκλειστικά για την ύλη, τις ορέξεις και τη σάρκα.
 "Αντί του μάννα χολή, αντί του ύδατος όξος"! 

Στο βάθος η ψυχή μας ποθεί να γιορτάσει σε καμιά ειδυλλιακή γωνιά,  σε κανένα αγιασμένο μοναστήρι μες στη φύση, όπου οι κατανυκτικές ακολουθίες δίνουν τροφή στην καρδιά μας. Λίγοι όμως τα καταφέρνουν!

Οι γυναίκες  τις μέρες αυτές ζούμε έναν αιώνιο διχασμό. Κι αυτές οι λίγες που λαχταρούν την Εκκλησία σπαταλούν τις δυνάμεις τους στη διακονία και τις πολλές ετοιμασίες. Του σπιτιού, των παιδιών, των εγγονιών, αν υπάρχουν, των γονιών, των φίλων, των συγγενιών. Και οι εργαζόμενες χειρότερα. 

Είναι εξοντωτικό. Και θέλει διπλάσιο αγώνα, αντοχές και κουράγια για να γεφυρώσουν τα αγεφύρωτα...για να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα. "Ενός δε εστί χρεία". Ανάγκη δηλαδή υπάρχει μόνο για ένα πράγμα κι αυτό είναι η διαρκής  επικοινωνία με τον Θεό, η αγαπητική συνομιλία με τον Κύριο στην καρδιά μας. 

Χρειάζεται δε διάκριση, οικονομία δυνάμεων και πρόγραμμα για να μην παραμελήσουμε τα πνευματικά τις μέρες τούτες και να μην κλονίσουμε την υγεία μας από υπερκόπωση.

Τις μέρες του Πάσχα λένε πολλοί πατέρες πρέπει να ξέρουμε μόνο τον ναό και το σπίτι μας. Δεν πρέπει να χάνουμε τις Ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας. Είναι το άλας της ζωής μας και η ευκαιρία μας για να γευτούμε τη χαρά της Ανάστασης, όπως ο Χριστός το εννοεί κι όχι όπως εμείς υλιστικά το τοποθετούμε.

Το αληθινό βίωμα του Πάθους και της Ανάστασης έρχεται όταν ο νους αποσυρθεί από τα υλικά και τα πρόσκαιρα και κάνει την καρδιά εργαστήρι προσευχής,  ταπείνωσης, σιωπής, κατάνυξης και συντριβής. 

Όσο περισσότερο θυμόμαστε τον Θεό με όλους τους τρόπους που η Εκκλησία υποδεικνύει τόσο περισσότερες και οι θείες δωρεές που θα απολαύσουμε στην Ανάστασή Του κι εφέτος.
Όσο πιο κοντά του ερχόμαστε την Αγία Εβδομάδα, τόσο πιο κοντά μας θα φανερωθεί ο Αναστημένος. 
Ο Θεός θέλει την προαίρεσή μας και ανταποδίδει θαυμαστά πράγματα που είναι ακατανόητα για μας τους αρχάριους. 
Ζούμε ένα διαρκές θαύμα στην Ορθοδοξία. Μένει να το αναζητήσουμε και να το ανακαλύψουμε. Είναι οι πιο τυχεροί άνθρωποι του κόσμου οι βαφτισμένοι Ορθόδοξοι.

Έτσι οι ατέλειωτες δουλειές ας παραμεριστούν, ας συρρικνωθούν, ας απλουστευτούν και εν τέλει ας περιμένουν. Προέχει ο Νυμφίος, που "έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος ον ευρήσει γρηγορούντα"! 

Η ευτυχία και η μακαριότητα ανήκουν σε εκείνον που θα βρίσκεται σε αδιάκοπη επικοινωνία με το όνομα το Άγιο Αυτού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού! Αυτός θα έχει κερδίσει την ευλογία της Ανάστασης και τη γεύση του Παράδεισου απ΄αυτή τη ζωή.

Μακάρι να προσκολληθούμε στην Αγάπη Του, αποτάσσοντας στα μέτρα του δυνατού τον έξω περιττό κόσμο για να φέρει η φετινή Πασχαλιά τον Ουρανό στην έσω καρδία μας!

«Εμοί δε το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν εστι» (Δαυίδ Ψαλμ. οβ, 28).

@Κείμενα - Επιμέλεια: Εύα Αρβανίτη~Ιστολόγιο Αγιοπνευματικά