"Δεν έχουν ανάγκη από ιατρό οι υγιείς αλλά οι ασθενείς"

“Διότι δὲν ἦλθα νὰ καλέσω δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς σε μετάνοια"..¹

Σε κάθε Θεία Λειτουργία, ανάμεσα στις άλλες δωρεές, χαρίζεται κυριολεκτικά στους πιστούς κι ένα ανεκτίμητο πνευματικό δώρο: Η ευαγγελική περικοπή.
Άγια λόγια, με αλήθεια, δύναμη και θεία χάρη, από το στόμα του Κυρίου μας, που γράφουν στην καρδιά μας. Εφόσον μάλιστα τα εφαρμόζουμε, αγιάζουν τη ζωή μας και πριμοδοτούν τη σωτηρία μας.

Ειδικότερα η περικοπή της εορτής του Ευαγγελιστού και Αποστόλου Ματθαίου στις 16 Νοεμβρίου από το ομώνυνο ευαγγέλιο καταλήγει σε ένα πασίγνωστο μεν αλλά άκρως ρηξικέλευθο μήνυμα του Κυρίου:

«Δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ ἰατρὸ οἱ ὑγιεῖς ἀλλὰ οἱ ἀσθενεῖς...Διότι δὲν ἦλθα νὰ καλέσω δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς σε μετάνοια".

Οι ψυχές των ανθρώπων, επιρρεπείς στην αμαρτία, μετά την έκπτωση από τον Παράδεισο, ταλανίζονται από αθεράπευτα πάθη.

Κάθε βαπτισμένη ψυχή νοσεί, εφόσον συνεχίζει να αμαρτάνει. Ακόμη και οι εν ζωή άγιοι δεν είναι αναμάρτητοι. Γι΄αυτό και εξομολογούνται μέχρι την τελευταία τους ώρα.

Το Μυστήριο του Βαπτίσματος που αποτελεί "όχημα προς ουρανόν" κατά τον 'Αγιο Κύριλλο Ιεροσολύμων (στις Κατηχήσεις του) δεν το αξιοποιούμε σωστά για τον αγιασμό μας.Το εγκαταλείπουμε ανενεργό μέσα μας, σε λήθαργο, σε λανθάνουσα ή υπνώττουσα κατάσταση.

Ενώ το βάπτισμα μας ανοίγει ουράνιες πύλες εμείς με τις αμαρτίες μας, σύμφωνα με τον Άγιο Παΐσιο, "ξαναμπαζώνουμε" την πύλη της σωτηρίας, που μας άνοιξε το Άγιο Πνεύμα.

Άρα δεν επαναπαυόμαστε πως θα σωθούμε, επειδή είμαστε βαφτισμένοι, εφόσον διάγουμε ζωή υποκριτική, φιλόδοξη, χωρίς φόβο Θεού, μετάνοια, ταπείνωση, άσκηση, προσευχή και αγάπη.

Το νοηματικό βάθος αυτού του μηνύματος παραμένει ανεξάντλητο μέσα στους αιώνες. Είναι δε σήμερα αναγκαίο περισσότερο από ποτέ.

Ο Κύριος ως ιατρός ψυχών και σωμάτων, ευθαρσώς και ευθέως ξεκαθαρίζει τον ρόλο του και καθορίζει το σωτηριολογικό τρίπτυχο του πιστού με τους τρεις όρους:

"δίκαιοι-αμαρτωλοί-μετάνοια".

Όλοι είμαστε αμαρτωλοί.

Όλοι σωζόμαστε με τη μετάνοια.

Ανάγκη μετανοίας δεν έχουν οι δίκαιοι αλλά οι αμαρτωλοί.

Αυτό το σάλπισμα του Κυρίου:

Αποτελεί κάλεσμα παρηγοριάς και ελπίδας προς τους αδυνάμους.

Στέλνει το φως Του στα ναυάγια της ζωής.

Δίνει στον αμαρτωλό έρεισμα για να εμπιστευτεί τον Σωτήρα Χριστό.

Δίνει στον ανήμπορο κίνητρο για να πλησιάσει την Εκκλησία.

Ανοίγει μια ζεστή αγκαλιά στον μετανοούντα φτωχό, ασθενή, άνεργο, άστεγο, κακοποιημένο, πονεμένο, καταχρεωμένο, θυμωμένο, απελπισμένο άνθρωπο.

Παράλληλα η επιταγή αυτή του Χριστού χτυπά τον άρρωστο ευσεβισμό μας και την εγωιστική μας αντίληψη ότι εμείς που ανήκουμε στην Εκκλησία και συμμετέχουμε ένεργά είμαστε δήθεν και οι εκλεκτοί του Θεού.

Το ερώτημα είναι: Αισθανόμαστε πνευματικά ασθενείς;

Αναζητάμε την θεραπεία στην Εκκλησία;

Ή θεωρούμε πώς δεν έχουμε χρεία ιατρού;

Με ποιο τρόπο άραγε μπορούμε να το διαπιστώσουμε αυτό;

Ένας τρόπος αυτοδιάγνωσης υπάρχει για να βρει ο άνθρωπος την πραγματική του εσωτερική κατάσταση. Χρειάζεται να σκύψει στην καρδιά του την ώρα της καθαρής προσευχής. Να φυλακίσει εκεί τον νου του προσευχόμενος αδιάλειπτα και απερίσπαστα μέχρι να τον πληροφορήσει ο Κύριος για τις ασθένειες της ψυχής του. Μέχρι να του φανερώσει κάποτε, όποτε Εκείνος κρίνει, την αληθινή του εικόνα, σαν να κοιτάζεται σε καθρέφτη.

Η προσευχή υπάρχει μέσα σε κάθε ψυχή.

Λειτουργεί μυστικά, αθόρυβα και θεϊκά.

Χρειάζονται επίμονες "ανασκαφές" για να βρούμε κατά θεία παραχώρηση την αληθινή προσευχή στον χώρο της καρδιάς μας.

Για να μας φανερώσει τότε τα χαρίσματά της, αφού καθαριστούμε από τα πάθη μας, πράγμα ασφαλώς ιδαίτερα επίπονο και χρονοβόρο.

Έτσι παρακαλούμε τον Θεό να μας δώσει προσευχή.

Έχει τον τρόπο της η μυστική προσευχή του Ιησού (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) να δουλεύει μέσα στην κάθε ψυχή.

Ανάλογα με την πνευματική κατάσταση του καθενός δίνει τους γλυκύτατους καρπούς της. Αλλοίωση, κατάνυξη, ευλογία, φωτισμό και στους τέλειους θείες θεωρίες και θέα του ακτίστου φωτός, σύμφωνα με τους άγιους πατέρες. Σε άλλους πιο φτασμένους δίνει περισσότερη χάρη και στους αρχάριους λιγότερη.

Εξυπακούεται πως εργαζόμαστε πνευματικά με ταπείνωση πάντα και εμπιστοσύνη στον πνευματικό μας οδηγό και γέροντα χωρίς την καθοδήγηση του οποίου καραδοκεί η ολέθρια πλάνη που έχει οδηγήσει στην απώλεια πολλές ψυχές.

Ο Κύριος ήλθε για να καλέσει σε μετάνοια τους αμαρτωλούς. Άρα όλους εμάς. Ακόμα κι αν είμαστε σε κάποια πράγματα δίκαιοι, η αμαρτωλή πλευρά μας χρειάζεται τη θεραπεία της Εκκλησίας μας. Δίκαιοι και αμαρτωλοί συγχρόνως δεν θα δούμε αλλιώς τις πληγές μας να επουλώνονται και τα τραύματά μας να θεραπεύονται παρά μόνο με την ιαματική δράση της ειλικρινούς μετανοίας που προσελκύει τη θεία συγχώρεση και τη θεία χάρη.

---

Ευαγγελική περικοπή

Κατά Ματθαίον (θ΄ 9-13)

Τῷ καιρῷ εκείνω, παράγων ὁ Ἰησοῦς, εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. Καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 

Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. Καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν;

Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες. Πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν. Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.

Ἀπόδοση στη νεοελληνική

Τον καιρό εκείνο, ἐνῷ προχωροῦσε ὁ Ἰησοῦς, εἶδε ἕναν ἄνθρωπον νὰ κάθεται εἰς τὸ τελωνεῖον, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Ματθαῖος, καὶ τοῦ λέγει, «Ἀκολούθησέ με». Καὶ ἐκεῖνος ἐσηκώθηκε καὶ τὸν ἀκολούθησε.

Καὶ ἐνῷ αὐτὸς ἐκαθότανε εἰς τὸ τραπέζι εἰς τὸ σπίτι, ἦλθαν πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἔτρωγαν μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ τοὺς μαθητάς του. Καὶ ὅταν εἶδαν αὐτὸ οἱ Φαρισαῖοι, ἔλεγαν εἰς τοὺς μαθητάς του, «Γιατὶ ὁ διδάσκαλός σας τρώγει μαζί μὲ τοὺς τελώνας καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς;».

Ὅταν τὸ ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς, εἶπε: 

«Δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ ἰατρὸ οἱ ὑγιεῖς ἀλλὰ οἱ ἀσθενεῖς. Πηγαίνετε νὰ μάθετε τὶ σημαίνει, Ἀγάπην θέλω καὶ ὄχι θυσίαν. Διότι δὲν ἦλθα νὰ καλέσω εἰς μετάνοιαν δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς».

------------------------------------------------------------------

1. “οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες. Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν”.

--------------------------------------------------------------------------------

Σύνταξη, μορφοποίηση και επιμέλεια ανάρτησης: Ιστολόγιο Αγιοπνευματικά

Πηγή ευαγγελικής περικοπής: http://www.imkythiron.gr/index.php/kyriakodromio/evaggelika-anagnosmata/467-ek-tou-kata-matthaion/1592-kata-matthaion-th-9-13