Όσιος Κάλλιστος Αγγελικούδης
Η μετοχή του Αγίου Πνεύματος
31. Άραγε γνωρίζεις τί είναι εκείνο που χύνεται μέσα στις καρδιές των πιστών και ποιό είναι το σημάδι αυτής της εγχύσεως;
Είναι βέβαια το Άγιο Πνεύμα που έρχεται από τον Πατέρα διά μέσου του Υιού, το οποίο και γεμίζει την οικουμένη. Είναι παντού ολόκληρο και χύνεται ολόκληρο σε κάθε πιστό. Μερίζεται χωρίς να παθαίνει τίποτε και μετέχεται χωρίς να εμποδίζεται.
Σημάδια της μετοχής Του ή της εγχύσεώς Του μέσα μας είναι:
- η επιθυμία της φτώχειας με ταπείνωση,
- τα εύκολα και ασταμάτητα δάκρυα,
- η προς το Θεό και τον πλησίον τέλεια και άδολη αγάπη,
- η καρδιακή χαρά,
- η αγαλλίαση από τη συνάντηση του Θεού,
- η μακροθυμία στα συμβαίνοντα,
- η χρηστότητα προς όλους και γενικά η καλωσύνη,
- η ένωση και η θεωρία και το φως του νου,
- η αεικίνητη θερμή δύναμη της προσευχής
- και μ’ ένα λόγο, η αμεριμνία για τα πρόσκαιρα
- με τη μνήμη των αιωνίων.
Πόσο θαυμαστά είναι τα έργα Σου, Κύριε (Ψαλμ. 103, 24)! Αληθινά, ένδοξα κηρύχθηκαν για σένα, ω πόλη του Θεού (Ψαλμ. 86, 3), πιστή δηλαδή καρδιά.
Από πού γεννιέται ο θείος έρωτας μέσα στην ψυχή
43. Ο θείος έρωτας γεννιέται μέσα στην ψυχή με την υπακοή στις εντολές και στα θεία δόγματα και με την πνευματική αναζωπύρωση που προξενεί το ζωοποιό Πνεύμα μέσα στην καρδιά, και φουντώνει σαν φλόγα.
Αυτός είναι σαν κάποια ψυχή της καθαρής και αιώνιας και αέναης θείας προσευχής και η κίνηση, η ενέργεια, η ενότητα και η σύνοψή της, η έκσταση και η δράση και η ιερή πραγματικά απόλαυση από την έλλαμψη· ο απλανής δρόμος της τέλειας και υπερφυσικής ενώσεως με τον Θεό και το αναμφισβήτητο υπερφυσικό ξεκίνημα του ενυπόστατου νοερού φωτισμού, κατά τους Πατέρες, που είναι το δώρο της θεώσεως, ο αρραβώνας της μέλλουσας κληρονομιάς των Αγίων, το ενέχυρο της δόξας του Χριστού, το υπερουράνιο ένδυμα της υπερκόσμιας αγαλλιάσεως, η ιερή σφραγίδα της υιοθεσίας και, με λίγα λόγια, η λαμπρότητα εκείνη που αναδεικνύει τους μετόχους της σύμμορφους με τον Χριστό (Ρωμ. 8, 29) και συμμέτοχους της άρρητης θεότητάς Του, ώστε και αδελφούς Του να τους ονομάσει και κληρονόμους Θεού και συγκληρονόμους δικούς Του, όπως και είναι, πράγμα υπερβολικά θαυμαστό.
Γι’ αυτό λοιπόν είναι μακάριος εκείνος που με την κατάλληλη επιμέλεια όσων αναφέραμε, απέκτησε τον ανέκφραστο έρωτα του Θεού κι είναι προσηλωμένος με την αγία προσευχή και την ησυχαστική ζωή στο Θεό.
Αυτός πράγματι θα είναι ενωμένος με τον Θεό και θα υποστεί την υπέρνοη θεοποιό αλλοίωση, θεωρώντας πλέον χαρά τα υπέρ Χριστού παθήματα και επιθυμώντας με όλη του την ψυχή να εκτελεί τις εντολές Του (Ψαλμ. 111, 1).
Σε Αυτόν ανήκει η δόξα στους αιώνες.
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμά σας: