" Όταν λέμε το όνομα του Χριστού έρχεται στην καρδιά μας η ευχή, ενώ εκπέμπονται νοητά φωτιστικές ακτίνες που φωτίζουν την ψυχή"

Κάποιου Ανωνύμου και Απελπισμένου Αγιορείτου

Λόγος Πρώτος περί νοεράς και καρδιακής προσευχής και περί του πώς αυτή εξολοθρεύει κατά κράτος τους δαίμονες και τους φλογίζει αμέσως.

Ευλόγησον πάτερ

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός λέγει εις το θείο και ιερό Του Ευαγγέλιον: «ο πιστεύων εις εμέ, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσι ύδατος ζώντος». Όποιος θέλει λοιπόν να αναβρύζει απ΄την καρδιά του σαν από καμιά πηγή τούτο το ζων ύδωρ του Αγίου Πνεύματος ας αγωνιστεί να αποκτήσει στην καρδιά του τη νοερά και καρδιακή ευχή δηλ. το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με» την οποία ευχή να τη λέει σε κάθε αναπνοή μία φορά. 

Αλλά εκείνος που θέλει να αποκτήσει αυτή την ευχή παντοτινά στην καρδιά του πρώτα μεν ας ακούσει την ετοιμασία που πρέπει να ετοιμαστεί έπειτα ας ακούσει και τον τρόπο κατά τον οποίο πρέπει να τη λέγει.

Επειδή ο ουράνιος βασιλεύς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ως καθαρός που είναι και πέρα από κάθε καθαρότητα δεν μπαίνει απλά και τυχαία σε ασύνετη και ακάθαρτη και βρωμισμένη καρδιά, διότι λέει «εις ασυνέτου καρδία ο Θεός ουκ εισελεύσεται, ει δε και εισελεύσεται ταχέως εξελεύσεται» δηλ. "σε καρδιά ασύνετου ανθρώπου ο Θεός δεν έρχεται και αν έρθει γρήγορα εξέρχεται». Αλλά μπαίνει σε καρδιά συνετή, προετοιμασμένη και καθαρή. Άκου δε και τον προφήτη Δανιήλ που λέει γι΄αυτή την ετοιμασία της καρδιάς τα εξής: «ετοίμη η καρδία μου ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου άσομαι και ψαλλώ εν τη δόξη μου».

Και πρώτα λέει «ετοίμη η καρδία μου» και ύστερα «άσομαι και ψαλλώ εν τη δόξη μου», το οποίο σημαίνει ότι πρώτα πρέπει να ετοιμάσει κάποιος την καρδιά του καθαρή για την υποδοχή του Χριστού και ύστερα, αφού δεχτεί στην καρδιά του τον Χριστό μπορεί να λέει την ευχή και να την μελετά αδιάκοπα μέσα στην καρδιά του με χαρά και αγαλλίαση καθώς λέει και ο απόστολος « ‘Αδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία ημών τω Κυρίω». (Υμνώντας και ψάλλοντας στην καρδιά μας  για τον Κύριο).

Η δε προετοιμασία της καρδιάς χρειάζεται τα εξής: 

παντοτινή νηστεία, 

άμετρη κακοπάθεια και ταλαιπωρία του σώματος, 

υπερβολική ταπείνωση. 

Διότι η μεν παντοτινή νηστεία καθαρίζει το σώμα του νηστευτή από την ενέργεια και την ύλη της κακής επιθυμίας η δε ταλαιπωρία του σώματος νεκρώνει και θανατώνει τα όποια αμαρτήματα της σάρκας και η υπερβολική ταπείνωση φέρνει την ευχή και του γίνεται τρόπον τινα σαν προμήνυμα. 

Και όπως ο αυγερινός αστέρας δείχνει, προμηνύει και φανερώνει πως σε λίγο θα ανατείλει ο ήλιος που θα φωτίσει με τις ακτίνες του όλο τον κόσμο έτσι και η ταπείνωση ευαγγελίζεται στον προετοιμασμένο τα καλά ευαγγέλια της παρηγοριάς και τον πληροφορεί ότι τώρα τώρα θα έρθει στην καρδιά του η ευχή η οποία ελθούσα θα φωτίσει την ψυχή και την καρδιά και τον νου με τις φωτιστικές και λαμπρές ακτίνες που εκπέμπονται νοητά από το όνομα του Χριστού.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ