ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

 https://youtu.be/TAYvF7Zv8bE

Περί του αββά Αγάθωνος

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ὅσιος Ἀγάθων, ὁ ἐν τῇ Σκήτει τῆς Αἰγύπτου ἀσκήσας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (5ος αιων.)

 ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΑΓΑΘΩΝΟΣ

Εισήλθε κάποτε ο  Αββάς Αγάθων στην πόλη, για να πουλήση μικρά αντικείμενα. Και βρίσκει, στην άκρη του δρόμου, έναν άνθρωπο λωβιασμένο. 

Του λέγει ο λωβιασμένος : «Πού πηγαίνεις ;» Του αποκρίνεται ο Αββάς Αγάθων : « Στην πόλη, για να πουλήσω αυτά».

 Του λέγει: «Κάμε μου τη χάρη, σήκωσέ με και πήγαινέ με εκεί». Τον σήκωσε λοιπόν και τον πήγε στην πόλη. Του λέγει ο άρρωστος: « Όπου πουλάς τα αντικείμενα, εκεί βάλε με». 

Και έκαμε όπως του είπε. Και όταν πούλησε ένα αντικείμενο, του έλεγε ο λωβιασμένος: 

«Πόσο το πούλησες ;». Και του απαντούσε: «Τόσο». Και του ξανάλεγε : « Άγορασέ μου μια μικρή πίττα ». Και την αγόραζε. 

Και πάλι πουλούσε άλλο αντικείμενο. Και του έλεγε ο άρρωστος : «Και αυτό, πόσο;». Και του απαντούσε : «Τόσο». 

Και του ξανάλεγε: «Αγόρασέ μου αυτό εδώ». Και το αγόραζε. 

Αφού λοιπόν πούλησε όλα τα αντικείμενα και σκόπευε να φύγη, του λέγει ο λωβιασμένος: «Φεύγεις;». 

Του απαντά: «Ναι». Και λέγει: «Κάμε μου πάλι τη χάρη και πήγαινέ με εκεί όπου με βρήκες». 

Τον σήκωσε λοιπόν και τον πήγε στον τόπο του. Και του λέγει: «Ευλογημένος είσαι, Αγάθων, από τον Κύριο στον ουρανό και στη γη». 

Και σηκώνει τα μάτια του ο γέρων και δεν βλέπει πια κανέναν. 

Γιατί ήταν Άγγελος Κυρίου, όπου ήλθε να τον δοκιμάση.

https://iconandlight.wordpress.com/

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: Μυηθείτε εις την φωταγωγίαν, παίρνοντες φως καθαρώτερον και δυνατότερον από την Τριάδα, δια να γίνετε φωτεινά αστέρια δια τον κόσμον και δύναμις ζωτική δια τους άλλους ανθρώπους.

« Λούσασθε καὶ καθαροὶ γίνεσθε, ἀφέλετε τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν,»( Ησ. 1,16 )
« καὶ ῥανῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καθαριῶ ὑμᾶς. καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν καὶ ἀφελῶ τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆς σαρκὸς ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν σαρκίνην.καὶ τὸ πνεῦμά μου δώσω ἐν ὑμῖν.»(Ιεζ. 36,25-26)

                            Στίχοι

Τοὺς οὐρανοὺς Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ σχίσαν,

Τοὺς αὐτὸ μὴ χραίνοντας ἔνδον εἰσάγει.

Βάπτισεν ἐν ποταμῷ Χριστὸν Πρόδρομος κατὰ ἕκτην.

«Εις τα Άγια Φώτα»
Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

Η αγία ημέρα των Φώτων, εις την οποίαν έχομεν φτάσει και την οποίαν έχομεν αξιωθή να εορτάσωμεν σήμερα, έχει μεν ως αρχήν το βάπτισμα του Χριστού μου, του αληθινού φωτός το οποίον φωτίζει κάθε άνθρωπο ο οποίος έρχεται εις τον κόσμον, πραγματοποιεί δε τον καθαρισμόν μου και βοηθεί το φως το οποίον έχομεν λάβει από τον Θεόν κατά την δημιουργίαν και το οποίον έχομεν κάνει να σκοτεινιάση και να αδυνατίση. Ακούσατε λοιπόν την φωνήν του Θεού, η οποία εις εμένα μεν, τον οπαδό και τον εξηγητήν των τοιούτων πραγμάτων, ακούγεται πολύ δυνατά, μακάρι δε να ακουσθή και σε σας: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου» και δια τον λόγον αυτόν• «πλησιάσετέ τον και πάρετε φως, και τα πρόσωπά σας δεν θα σκιασθούν από εντροπήν», επειδή έχουν την σφραγίδα του αληθινού φωτός. Να, ευκαιρία αναγεννήσεως, ας γίνωμεν ουράνιοι.

[…] Επειδή η ουσία της εορτής είναι το να ενθυμούμεθα τον Θεόν, ας σκεφτούμε τον Θεόν. …Δεν ημπορώ να συγκρατήσω την χαράν μου. Νιώθω να γεμίζω από Θεόν. Λίγο ακόμη και θα αρχίσω να κηρύσσω την ευχάριστον αγγελίαν, όπως ο Ιωάννης, έστω και αν δεν είμαι πρόδρομος, πάντως θα το κάμω από την ερημίαν. Ο Χριστός φωτίζεται, ας φωτισθώμεν μαζί του. Ο Χριστός βαπτίζεται, ας κατέβωμεν μαζί του εις τον ποταμόν δια να ανεβώμεν και μαζί του.

[…] Εμείς ας τιμήσωμεν σήμερα το βάπτισμα του Χριστού και ας το εορτάσωμεν σωστά με το να ευφραινόμεθα πνευματικά και όχι να περιποιούμεθα την κοιλίαν μας. Θα ευφρανθούμεν δε με ποίον τρόπον; Λουσθήτε δια να καθαρισθήτε. Αν μεν είστε κόκκινοι από την αμαρτίαν και ολιγώτερον κόκκινοι από το αίμα, τότε να γίνετε λευκοί όπως το χιόνι. Αν είσθε κόκκινοι και άνθρωποι γεμάτοι από αίματα, τότε ας φθάσετε έστω και την λευκότητα του μαλλιού. Πάντως καθαρισθήτε και φροντίζετε να καθαρίζεστε, επειδή με τίποτε άλλο δεν χαίρεται τόσον πολύ ο Θεός, όσο με την διόρθωσιν και την σωτηρίαν του ανθρώπου, χάριν του οποίου έχουν λεχθή τα πάντα και έχουν δοθή όλα τα μυστήρια, δια να γίνετε φωτεινά αστέρια δια τον κόσμον και δύναμις ζωτική δια τους άλλους ανθρώπους. Δια να παρουσιασθήτε ωσάν τέλεια φώτα εις το μεγάλο φως, και να μυηθείτε εις την φωταγωγίαν η οποία πηγάζει από εκεί, παίρνοντες φως καθαρώτερον και δυνατότερον από την Τριάδα, της οποίας σήμερα έχετε υποδεχθή την μια αυγήν από την μία Θεότητα, εις το πρόσωπο του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας, εις τον οποίον ανήκει η δόξα και η εξουσία εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
(επιλεγμένα αποσπάσματα από τον λόγο «Εις τα Άγια Φώτα»,Έργα αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ΕΠΕ 5).

***

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς : Η χάρις και η δύναμις του Αγίου Πνεύματος ενσταλάζει, μεταφυτεύει τον Θεάνθρωπο Χριστό σε κάθε πιστή ψυχή. Όλη η ζωή των χριστιανών είναι μια διαρκής χριστοκεντρική Θεοφάνεια, διότι το Άγιο Πνεύμα δια των μυστηρίων και των αρετών παραδίδει τον Χριστό ως Σωτήρα σε κάθε έναν πιστό κάνοντας έτσι να γίνει ο Χριστός ‘’η ζωή μας’’ 

( Κολ. 3,4).

***

Ομιλία
πως ο Θεός καθαρίζει τους μετανοημένους αμαρτωλούς.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

« και δεύτε διαλεχθώμεν, λέγει Κύριος – και εάν ώσιν αι αμαρτίαι υμών ως φοινικούν, ως χιόνα λευκανώ, εάν δε ώσιν ως κόκκινον, ως έριον λευκανώ·» 

(Ησαΐας 1,18)

’Ώ, το άπειρο έλεος του Θεού! Στο αποκορύφωμα τις οργής Του επί των απίστων και αχαρίστων ανθρώπων – επί του λαού, ο οποίος είναι πλήρης αμαρτιών, σπέρμα πονηρόν, υιοί άνομοι (Ησαΐας 1,4)• ως άρχοντες Σοδόμων (Ησαΐας 1,10)• και ως λαός Γομόρρας (ό.π.) – ο Κύριος, παροργισθείς, εν τούτοις δεν αποσύρει το έλεος Του, αλλά καλεί σε μετάνοια τον λαό Του, όπως μετά από μία φοβερή αστραπή πέφτει μιά απαλή βροχή.

Έτσι είναι ο πανοικτίρμων Κύριος – μακρόθυμος και πλήρης ελέους, ουκ εις τέλος οργισθήσεται, ουδέ εις τον αιώνα μηνιεί (Ψαλμοι 102,9). Μόνον αν οι αμαρτωλοί παύσουν να πράττουν το πονηρό και μάθουν να αγαθοποιούν και στραφούν με ταπείνωση και μετάνοια στον Θεό, τότε θα γίνουν λευκοί σαν το χιόνι. 
Ο Κύριος είναι κραταιός στη βούλησή Του. Ουδείς άλλος παρά μόνον Εκείνος δύναται να καθαρίσει την αμαρτωλή ψυχή του ανθρώπου από την αμαρτία και διά της καθάρσεως να τη λευκάνει ως χιόνα. Το ασπρόρουχο, όσο συχνά και αν πλένεται με νερό, αλυσίβα και σαπούνι, όσες φορές κι αν πλυθεί δεν μπορεί να πετύχει τη λεύκανσή του παρά μόνον όταν απλωθεί κάτω από το φως του ήλιου. ’Έτσι και η ψυχή μας: όσο συχνά κι αν την καθαρίζουμε με δική μας προσπάθεια και κόπο, ακόμη και αν μετέλθουμε όλα τα μέσα του Νόμου, δεν μπορεί να γίνει λευκή – παρά μόνον όταν, επι τέλους, την επιρρίψουμε στα πόδια του Θεού διάπλατα ανοιγμένη, ώστε το άπλετο φώς Του να μπορεί να τη φωτίσει και να τη λευκάνει!

Ο Κύριος συγκαταβαίνει, αποδέχεται, ακόμη και επιδοκιμάζει όλες τις προσπάθειες και τον κόπο μας. Επιθυμεί να λούσουμε την ψυχή μας με τα δάκρυά μας, να τη στύψουμε με τη μετάνοιά μας, να τη λειάνουμε με τις τύψεις της συνειδήσεως και να την ενδύσουμε με αγαθά έργα. Μετά άπ’ όλα αυτά, Εκείνος μας καλεί προς Εαυτόν: δεύτε διαλεχθώμεν λέγει Κύριος (Ησαΐας 1,18). Σαν να μας λέει: «Θα σας κοιτάξω και θα δω αν είμαι Εγώ εντός σας• κι εσείς θα στραφείτε προς Εμένα, όπως κοιτάζεστε στον καθρέπτη και θα δείτε τί είδους άνθρωποι είσαστε».

Ω Κύριε, Σύ ο βραδύς εις οργήν, κατοικτείρισον ημάς προ της τελικής οργής κατά τη Φοβερά Ημέρα της Κρίσεως!

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Αύγουστος), Εκδ. Αθως
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-august-5-august-18.html

πηγή

Το γεροντικό του Σινά. Αββάς Ησύχιος ο Χωρηβίτης.

 

Μπορείτε να διαβάσετε και το υπόλοιπο βιβλίο εδώ: Το Γεροντικό του Σινά.

---

"Δεν θα παραλείψω να σου διηγηθώ και την ιστορία του Ησύχιου του Χωρηβίτη. Αυτός ζούσε πάντα με αμέλεια, μη φροντίζοντας καθόλου για τη σωτηρία της ψυχής του.

Κάποτε λοιπόν αρρώστησε πολύ βαριά, ώστε επί μία ώρα να δίνει πράγματι την εντύπωση ότι πέθανε.

Όταν συνήλθε πάλι, μας παρακαλεί όλους μας να φύγουμε αμέσως. Έχτισε την πόρτα του κελλιού του και έμεινε μέσα δώδεκα χρόνια, χωρίς να μιλάει καθόλου με κανέναν και χωρίς να τρώει τίποτε άλλο παρά μόνο ψωμί και νερό. Καθόταν μόνο και έμενε σαστισμένος για όσα είδε στην έκστασή του. Έμεινε έτσι συγκεντρωμένος στον εαυτό του, ώστε να μη μεταβληθεί ποτέ ή συμπεριφορά του κι έτσι μόνιμα εκστατικός έχυνε αθόρυβα και συνεχή θερμά δάκρυα.

2. Όταν έφθασε η ώρα του θανάτου του, ξεφράξαμε την πόρτα και μπήκαμε μέσα, Κι αφού πολύ τον παρακαλέσαμε, τούτο μόνο ακούσαμε:

«Συγχωρέστε με. Όποιος γνώρισε τι είναι μνήμη θανάτου, δεν θα μπορέσει ποτέ πια να αμαρτήσει».

Κι εμείς θαυμάζαμε βλέποντας αυτόν που προηγουμένως ήταν τόσο αμελής, τώρα να έχει τόσο ριζικά μεταμορφωθεί με τέτοια μεταβολή και μεταμόρφωση.

Αφού τον θάψαμε ευλαβικά στο κοιμητήριο που είναι κοντά στο Κάστρο*, δηλαδή το Μοναστήρι, μετά από μερικές μέρες αναζητήσαμε το άγιο λείψανο του, αλλά δεν το βρήκαμε. Με τον τρόπο αυτό, ο Κύριος έδειξε πόσο αξιέπαινη είναι η επιμελής μετάνοια σ’ όλους αυτούς που θέλουν να διορθώσουν τον εαυτό τους ύστερα από πολλή αμέλεια.

* Εννοεί την Μονή του Σινά".

---

Απόσπασμα από το βιβλίο: Το Γεροντικό του Σινά. (Δημητρίου Γ. Τσάμη). Έκδοση 3η, επαυξημένη. Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Λυδία», Θεσσαλονίκη 2000.

πηγή