– Γέροντα, πῶς γίνεται νὰ ἀγαπάη κανεὶς τὸ ἴδιο ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ τοὺς ἀγαπάη μὲ διάκριση;
– Ἀγαπάει ὅλους τὸ ἴδιο, ἀλλὰ δὲν ἐκδηλώνει τὴν ἀγάπη του σὲ ὅλους τὸ ἴδιο.
Ἄλλον τὸν ἀγαπάει ἀπὸ μακριά, γιατὶ χρειάζεται νὰ τὸν κρατήση σὲ ἀπόσταση,ἄλλον ἀπὸ κοντά, ἀνάλογα μὲ τὸ τί ὠφελεῖ τὸν καθένα.
Σὲ ἕναν δὲν πρέπει καθόλου νὰ μιλήση, σὲ ἄλλον πρέπει νὰ πῆ δυὸ λόγια, σὲ ἄλλον λίγα παραπάνω.
– Μπορεῖ, Γέροντα, ἡ ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης μου νὰ βλάψη τὸν ἄλλον;
– Ἂν ὁ ἄλλος ἔχη φιλότιμο καὶ ἐσὺ τοῦ δείξης πολλὴ ἀγάπη, τότε ἀλλοιώνεται μὲ τὴν καλὴ ἔννοια καὶ προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπο νὰ σὲ εὐχαριστήση, νὰ μὴ σὲ λυπήση.
Ὁ ἀναιδὴς ὅμως, ἂν τοῦ δείξης πολλὴ ἀγάπη, γίνεται ἀκόμη πιὸ ἀναιδής,γιατὶ ἡ πολλὴ ἀγάπη τοὺς μὲν φιλότιμους τοὺς κάνει πιὸ φιλότιμους, τοὺς δὲ ἀναιδεῖς τοὺς κάνει πιὸ ἀναιδεῖς.
Ὁπότε, ὅταν δῆς πὼς δὲν βοηθᾶς μὲ τὴν ἀγάπη σου, τὴν λιγοστεύεις μὲ διάκριση· ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ἀπὸ ἀγάπη τὸ κάνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου