Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας… με τη δύναμη και την ενέργεια της «Ευχής»!


Ανάγνωση σε 1.8 λεπτά


Σε κάποια πόλη της Πελοποννήσου, συναντήθηκα κάποτε με έναν χριστιανό, περίπου 32 ετών, που μοσχομύριζε κάτι σαν δενδρολίβανο.

Και η έκπληξη μου μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, όταν άρχισε να μου μιλάει για την Ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με», διαπιστώνοντας ότι από το στόμα του εξήρχετο η άρρητος ευωδία του Παναγίου Πνεύματος.

Για το κομποσχοίνι και την Ευχή είχε μάθει πριν από χρόνια στο Άγιον Όρος και από τότε την έλεγε ασταμάτητα, μέρα-νύχτα, και πολλές φορές χωρίς διακοπή ακόμα και τις νύχτες. Η Ευχή αναπλήρωνε και τις φυσικές ανάγκες του ύπνου του.

Έτσι, σιγά-σιγά η προσευχή του Ιησού έγινε πνευματική και νοερά μέσα στην καρδιά του και απολάμβανε το μεγαλείο της, χωρίς να μπορεί να ερμηνεύσει το πως λέγεται μέσα του η Ευχή και μάλιστα από το μέρος της καρδιάς του, με πολλή γλυκύτητα και χωρίς αυτός να την λέγει συνειδητά, είτε προφορικά είτε με τον ενδιάθετο λόγο. (Αυτό είναι το μεγαλείο της πνευματικής προσευχής και ειδικότερα της Νοεράς λεγόμενης προσευχής).

Κάποτε, σε μια τέτοια κατάσταση, αλλοιώθηκε τόσο πολύ από την Χάρη του Θεού, ώστε… (όπως χαρακτηριστικά μου είπε):

«Ξέχασα τον εαυτό μου, ήτο σαν να χάθηκα και απροσδόκητα αισθάνθηκα πως η ψύχη μου ήτο μέσα στα ανοιχτά χέρια του Πνευματικού μου, του πατρός Γ.Κ., ο οποίος προσευχόταν μπροστά σ’ έναν ουράνιο ολόλαμπρο θρόνο, που είχε πολύ Φως και Δόξα Θεού. Σε λίγο -δεν ξέρω πότε- αυτό το ουράνιο Φως έλουσε και τον Πνευματικό μου και τον λάμπρυνε τόσο πολύ, που είχα την αίσθηση ότι έκλεισα τα μάτια της ψυχής μου. Πως έβλεπα και πως τα έκλεισα δεν ξέρω.

Σφιχταγκαλιασμένη καθώς ήτο η ψυχή μου με τον Πνευματικό μου, τον άκουσα να προσεύχεται στον Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν για μένα. Δεν τολμούσα να σηκώσω τα μάτια της ψυχής μου, εν τούτοις, ένοιωθα αυτήν την υπέρλαμπρη φωτοχυσία να με πλημμυρίζει, να με λούζει κυριολεκτικά, να με γεμίζει από χαρά, ευτυχία, ειρήνη, θαυμασμό, αγαλλίαση…

Κάποτε συνήλθα. Ένοιωθα να μην πατώ στη γη και η προσευχή του Ονόματος του Ιησού Χριστού να λέγεται από μέσα μου άπειρες φορές: «Ιησού μου… Ιησού μου… Ιησού μου… Ιησού μου…».

Τρεις-τέσσερις μέρες ούτε έφαγα ούτε ήπια σταγόνα νερό ούτε κοιμήθηκα, μόνο απελάμβανα αδιάλειπτα μια ουράνια ευτυχία, που δεν περιγράφεται. Τα δε δάκρυα μου έτρεχαν σαν ποτάμι συνεχώς και ήταν γλυκύτατα».

Εδώ τελείωσε η θεωρία αυτού του χριστιανού, που ζει ανάμεσά μας και αποτελεί εξαίρεση σ’ αυτήν την τρελή εποχή που ζούμε!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: «Η Ευχή μέσα στον κόσμο» του Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Κ. Αναγνωστόπουλου (Πειραιάς 2007) inpantanassis.blogspot.gr , simeiakairwn.wordpress.com


Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ

Ο Προφήτης Ηλίας – Επίγειος άγγελος και επουράνιος άνθρωπος



Ο Προφήτης Ηλίας – Επίγειος άγγελος και επουράνιος άνθρωπος (20 Ιουλίου)- ο βίος του-Ὁ Πύρινος Ἅγιος. Ἠλίας ὁ Θεσβίτης (του Φώτη Κόντογλου)


Καταγωγή του προφήτη Ηλία-θαυμαστή οπτασία στη γέννησή του

Ο Προφήτης Ηλίας ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη της περιοχής Γαλαάδ, και ανήκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία:

Δυό άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

Οι αγιογραφικές πληροφορίες για τον προφήτη Ηλία αναφέρουν ότι φορούσε ρούχο από προβιά και στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη. Ζούσε αυστηρή και ασκητική ζωή, και ήταν ανυποχώρητος σε θέματα γνήσιας λατρείας του Θεού, αφού δεν συμβιβαζόταν με τη τάση της υιοθέτησης από τους Εβραίους ειδωλολατρικών στοιχείων.

Βίος και δράση του

Η προφητική αποστολή του Ηλία αναπτύχτηκε στα χρόνια της βασιλείας του Αχαάβ (873-854 π.Χ.). Ο Αχαάβ έλαβε ως γυναίκα του την Ιεζάβελ. Εκείνη καθιέρωσε επίσημα τη λατρεία του θεού Βάαλ-Melgart. Είχε φτάσει πλέον η στιγμή να δράσει ο προφήτης Ηλίας. Εμφανίζεται στο βασιλιά Αχαάβ και του λέει: Ορκίζομαι στον Κύριο πού υπηρετώ,τον αληθινό Θεό του Ισραήλ, ότι τα επόμενα χρόνια δεν θα πέσει στη γη δροσιά ούτε βροχή, παρά μόνο με προσταγή δική μου.

Η τριετής ανομβρία 

Ο Κύριος είπε στον Ηλία: Φύγε από εδώ και πήγαινε προς τα ανατολικά, να κρυφτείς κοντά στο χείμαρρο Χοράθ (Χερίθ), ανατολικά του Ιορδάνη. Θα πίνεις νερό από το χείμαρρο κι εγώ θα δώσω προσταγή στους κόρακες να φροντίζουν για την τροφή σου εκεί. Ο προφήτης συμμορφώθηκε. Η τριετής ξηρασία άρχισε. Ο προφήτης κρυβόταν στο μέρος πού του είχε υποδειχθεί από τον Θεό. Εκεί, οι κόρακες του έφερναν ψωμί και κρέας πρωί και βράδυ, κι έπινε νερό από το χείμαρρο. Μετά όμως από μερικές μέρες ξεράθηκε ο χείμαρρος, γιατί υπήρχε ανομβρία στη χώρα.

Φιλοξενούμενος στη Σαρεπτά

Τότε παίρνει και πάλι νέα εντολή από τον Κύριο πού του είπε: Σήκω, πήγαινε στη Σαρεπτά, στην περιοχή της Σιδώνας και μείνε εκεί. Εγώ διέταξα μία χήρα να φροντίζει για την τροφή σου. Ξεκίνησε ο Ηλίας και όταν έφτασε στην πύλη της πόλης είδε μία γυναίκα πού μάζευε ξύλα. Της ζήτησε να φτιάξει μια μικρή λαγάνα για εκείνον από το λίγο αλεύρι της και να του τη φέρει, έπειτα να φτιάξει για την ίδια και το γιο της. Γιατί ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, λέει: το πιθάρι με το αλεύρι δεν θα αδειάσει και το λάδι στο δοχείο δεν θα λιγοστέψει, ως τη μέρα πού ο Κύριος θα στείλει βροχή. Η γυναίκα έκανε όπως της είπε ο προφήτης, με αποτέλεσμα ούτε το αλεύρι ούτε το λάδι να τελειώνουν για πολλές ημέρες.

Η ανάσταση του γιου της χήρας 

Ύστερα από τα γεγονότα αυτά αρρώστησε βαριά και πέθανε ο γιος της χήρας που φιλοξενούσε τον προφήτη. Τότε η γυναίκα, είπε στον προφήτη Ηλία: Τί σού χρωστούσα, άνθρωπε του Θεού; Ήρθες στο σπίτι μου για να μου υπενθυμίσεις την αμαρτία μου και να κάνεις να πεθάνει ο γιος μου; Εκείνος όμως το πήρε από την αγκαλιά της και 
προσευχήθηκε στον Κύριο, λέγοντας: Κύριε, Θεέ μου, γιατί έκανες κακό στη χήρα πού με φιλοξενεί, αφήνοντας να πεθάνει ο γιος της; Και συνέχισε, παρακαλώντας να επιστρέψει η ψυχή του παιδιού αυτού μέσα του. Ο Κύριος άκουσε την προσευχή του και ανέστησε το παιδί. 

Η παρρησία του Ηλία ενώπιον του βασιλιά

Ήταν ήδη ο τρίτος χρόνος της φοβερής ξηρασίας, όταν ο Θεός μίλησε στον προφήτη και του είπε: Πήγαινε να παρουσιαστείς στον Αχαάβ, κι εγώ θα στείλω βροχή στη γη. Τον προκάλεσε μάλιστα να δώσει εντολή να συγκεντρωθούν όλοι οι Ισραηλίτες στο όρος Κάρμηλος, μαζί με τους 450 «προφήτες» του Βάαλ και τους 400 «προφήτες» της Αστάρτης, πού ήταν προστατευόμενοι της βασίλισσας Ιεζάβελ.

Λέει ο προφήτης Ηλίας : Εγώ απέμεινα μόνος προφήτης του Κυρίου, ενώ οι προφήτες του Βάαλ είναι 450. Ας μας φέρουν δύο μοσχάρια κι ας διαλέξουν το ένα για τον εαυτό τους ας το κομματιάσουν κι αν το βάλουν πάνω στα ξύλα, φωτιά όμως να μη βάλουν. Εγώ θα πάρω το άλλο μοσχάρι και θα το βάλω πάνω στα ξύλα και δεν θα βάλω φωτιά. 
Αν επικαλεστούν αυτοί το όνομα του θεού τους και θα επικαλεστώ κι εγώ το όνομα του Κυρίου. Όποιος θεός απαντήσει με φωτιά, αυτός θα είναι ο αληθινός Θεός. 

Οι 450 «προφήτες» του Βάαλ προσεύχονταν στο θεό τους από το πρωί ως το μεσημέρι: «Βάαλ, άκουσέ μας», φώναξαν και χοροπηδούσαν γύρω από το θυσιαστήριο πού είχαν ετοιμάσει. Εις μάτην όμως! Καμία φωνή, κανένα σημάδι ότι ο θεός τους είχε ακούσει τις ικεσίες τους.
Νωρίς το απόγευμα ο προφήτης κάλεσε κοντά του το λαό, πού πλησίασε στο θυσιαστήριο του Κυρίου το οποίο είχε καταστραφεί από την Ιεζάβελ και ξαναστήσει ο Ηλίας με 12 πέτρες, όσοι και οι γιοι του Ιακώβ και οι 12 φυλές του Ισραήλ. Έβαλε πάνω στο θυσιαστήριο ξύλα, κομμάτιασε το μοσχάρι και το τοποθέτησε πάνω τους. Έπειτα ζήτησε τέσσερις κάδους νερό κι έδωσε εντολή να το χύσουν πάνω στο ολοκαύτωμα και τα ξύλα. Το ίδιο είπε και έκαναν δεύτερη και τρίτη φορά. Στη συνέχεια πλησίασε το θυσιαστήριο και προσευχήθηκε σε επήκοο όλων: Κύριε, Θεέ του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ας μάθουν όλοι σήμερα ;oti εσύ είσαι Θεός στον Ισραήλ κι εγώ δούλος σου και ότι εγώ έκανα όλα αυτά τα πράγματα σύμφωνα με το λόγο σου. Απάντησε μου, Κύριε, ώστε να μάθει ο λαός σου αυτός ότι εσύ είσαι ο Κύριος, ο Θεός, κι ότι εσύ θα ξαναφέρεις την καρδιά τους κοντά σου.

Τότε λοιπόν έπεσε φωτιά από τον ουρανό και έκαψε εντελώς τα κομμάτια του μοσχαριού, τα ξύλα, ακόμα και τις πέτρες και το χώμα. Έκπληκτοι όλοι έσκυψαν το κεφάλι και είπαν: 
Ο Κύριος! Αυτός είναι ο Θεός! Και ο Ηλίας: Πιάστε τους «προφήτες» του Βάαλ, να μη σας ξεφύγει κανείς. Τούς συνέλαβαν, τους κατέβασαν στο χείμαρρο Κισών κι εκεί τους εξολόθρευσε.

Το τέλος της τριετούς ξηρασίας 

Μετά το γεγονός αυτό τα σύννεφα σκοτείνιασαν τον ουρανό και ξέσπασε θύελλα και δυνατή βροχή. Η Ιεζάβελ οργισμένη έστειλε με αγγελιοφόρο μήνυμα στον Ηλία: Να με τιμωρήσουν οι θεοί, αν αύριο τέτοια ώρα δεν σου κάνω ότι έκανες εσύ στους προφήτες.
Ο Ηλίας κρύβεται στο όρος Χωρήβ. Και ο Κύριος στη συνέχεια εμφανίστηκε στον Ηλία. Και έδωσε εντολή στον προφήτη του να πάει στη Δαμασκό για να χρίσει το νέο βασιλιά των Συρίων, υστέρα το νέο βασιλιά του Ισραήλ και στη συνέχεια να χρίσει διάδοχο του προφήτη τον Ελισαίο. Πράγμα πού έκανε ο Ηλίας.

Η αρπαγή του προφήτη Ηλία στον ουρανό

Αφού ο προφήτης Ηλίας έζησε και έδρασε κατά το θέλημα του Κυρίου, έφτασε ο καιρός να τον πάρει ο Θεός στους ουρανούς μέσα σε ανεμοστρόβιλο. Ο Ηλίας και ο Ελισαίος κατά την εντολή του Κυρίου, βάδισαν προς τον Ιορδάνη ποταμό, ενώ τους ακολουθούσαν 50 προφήτες πού στάθηκαν σε κάποια απόσταση απ’ αυτούς. Ξαφνικά, καθώς προχωρούσαν συζητώντας, φάνηκε ένα άρμα από φωτιά, κι άλογα πύρινα τους χώρισαν τον έναν από τον άλλον. Κι ανέβαινε ο Ηλίας μέσα σε ανεμοστρόβιλο στον ουρανό, ενώ άφησε να πέσει από πάνω του ο μανδύας (μηλωτή) πού τον μάζεψε ο Ελισαίος. Οι προφήτες πού παρακολουθούσαν τα γινόμενα από μακριά, είπαν: Το πνεύμα του Ηλία έμεινε στον Ελισαίο. 

Ο προφήτης Ηλίας έδειξε ένθερμο ζήλο για το νόμο του Θεού και γι αυτό αναλήφθηκε στον ουρανό.

Ο προφήτης Ηλίας, εξαιτίας της βαθιάς του πίστης, της αφοσίωσης στον Θεό και του ένθερμού ζήλου, αναφέρεται πολύ συχνά στα βιβλία της Αγίας Γραφής, η δε επίδραση πού άσκησε η ζωή και το έργο του διά μέσου των αιώνων είναι πολύ σημαντική. Από τα ιερά και άγια πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης είναι ίσως το πλέον αγαπητό και η μνήμη του τιμάται από τους ορθοδόξους χριστιανούς περισσότερο από κάθε άλλο.
Όχι λιγότερο σημαντική είναι η παρουσία του προφήτη Ηλία στα βιβλία της Καινής Διαθήκης. 

Ο προφήτης Ηλίας τιμάται στην κορυφή λόφων, υψωμάτων και βουνών. Ακριβώς γι’ αυτό πολλές κορυφές φέρουν το όνομά του και οι περισσότερες έχουν εκκλησάκια ή εικονοστάσια αφιερωμένα σ’ αυτόν. πηγή

Σχετικά με την ανάληψη του Προφήτη Ηλία

Στις 20 Ιουλίου που εορτάζεται η μνήμη του προφήτου, δεν εορτάζουμε την κοίμηση, -γιατί ο προφήτης δεν πέθανε ποτέ- αλλά την ανάληψή του. Συγκεκριμένα ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη όπως ο Κύριος, εις τον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη και ζει κάτω εις την γη με το φθαρτό του σώμα, χιλιάδες χρόνια τώρα. Έτσι εμφανίστηκε με το υλικό του σώμα ως εκπρόσωπος των ζώντων, στη Μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ και αναμένεται να εμφανιστεί και να ελέγξει τον Αντίχριστο, μαζί με τον Προφήτη Ενώχ, πριν από τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και Θεού Ημών Ιησού Χριστού, όπως αναφέρει ο προφήτης Μαλαχίας και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη.

Ο προφήτης Ηλίας είναι ο προστάτης των γουναράδων , λόγω της μηλωτής (=προβατίσια μάλλινη γούνα – προβιά )(τιμάται στην Καστοριά) αλλά και των μετεωρολόγων.

Ο Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα

Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

9. Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.1, στ.11-13, Πῶς γινόμαστε κληρονόμοι... Ἀρχ. Σάβ...

"Είμαι από πολύ μακριά.. "– Θαύμα Αγ. Νικολάου στη Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους


 Στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής 1940-41 τελείωνε το σιτάρι από τις αποθήκες της Ι. Μονής Γρηγορίου. Εκεί που οι πατέρες καθάριζαν το τελευταίο σιτάρι, για να το στείλουν στον μύλο, πλησίασε ένα γεροντάκι, ως κοσμικός παπάς και χαιρέτισε: 
—Τί κάνετε εκεί αδελφοί; ρώτησε. Αυτό είναι το σιτάρι σας; Δεν έχετε άλλο από αυτό; 
 Οι πατέρες του απάντησαν ότι πράγματι αυτό ήτο το τελευταίο και δεν εύρισκαν πουθενά να αγοράσουν νέο σιτάρι, λόγω της Κατοχής. 
Ας σημειωθεί ότι το μοναστήρι αυτό χρειαζόταν κάθε χρόνο για τους μοναχούς και τους προσκυνητές έως 10.000 οκάδες και στην κατοχή δεν υπήρχε να αγοράσεις ούτε μία οκά. 
Ο άγνωστος εκείνος ιερέας πήρε στα χέρια του λίγους σπόρους από το σιτάρι, τους ευλόγησε και τους έρριψε πάνω στο άλλο σιτάρι. Κατόπιν ευλόγησε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, το μοναστήρι και την θάλασσα, και ετοιμαζόταν να αναχωρήσει. 
—Από πού είσαι παππούλη; τον ρώτησαν οι πατέρες. Κάθισε να σου δώσουμε να φας λίγο ψωμί και λίγες ελιές.
 —Είμαι από πολύ μακριά, από τα Μύρα της Λυκίας, είπε και έφυγε. Ένας αδελφός είχε φέρει εν τω μεταξύ να τον φιλέψει  αλλά ο γέροντας εκείνος, που ήταν ο ίδιος ο προστάτης της Μονής, είχε γίνει άφαντος. 
Το ευλογημένο εκείνο σιτάρι των 150 οκάδων περίπου έφθασε έως ότου τελείωσε ο χρόνος, δηλαδή από τον Δεκέμβριο, που εμφανίσθηκε ο άγιος Νικόλαος, έως τον Ιούλιο, την εποχή της νέας σοδειάς. 
-----------------------
Πηγή: Αρχιμανδρίτου Ιωαννικίου Κοτσώνη, «Αθωνικόν Γεροντικόν», Έκδοσις Δ΄, Ι. Ησυχαστηρίου Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Κουφάλια Θεσσαλονίκης 2004. Μεταφορά Στη Δημοτική: Α.Χ., Θεολόγος

ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

 http://www.diakonima.gr/2017/07/18/%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%AC-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CE%B3-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB/

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/07/

Ἡ προσευχή… Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Αγ. Δημητρίου Ροστόφ: "Για την προσευχή του ανθρώπου που έχει απομονωθεί στο ταμείο της καρδιάς του και διδάσκεται μυστικά".



ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Μεταξύ των ανθρώπων υπάρχουν πολλοί που δεν γνωρίζουν ποιο είναι  το εσωτερικό έργο του θεοσεβούμενου ανθρώπου.

Επίσης δεν γνωρίζουν τι θα πει να σκέπτεται κανείς τον Θεό.

Και τίποτα δεν γνωρίζουν για τη νοερά προσευχή (δηλαδή τη συνεχή επανάληψη -με συγκεντρωμένο τον νου- της ευχής: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με).

Αλλά νομίζουν ότι αρκεί να προσεύχεται κανείς μόνο με τις προσευχές εκείνες που βρίσκει στα εκκλησιαστικά βιβλία.
Σχετικά όμως με τη μυστική συνομιλία με τον Θεό μέσα στην καρδιά τους και την ωφέλεια που προέρχεται από αυτή δεν γνωρίζουν απολύτως τίποτα γι΄αυτήν και ποτέ δεν γεύτηκαν τη γλυκύτητά της. 
Όπως ακριβώς ένας  εκ γενετής τυφλός ακούει  μόνον περί ηλιακού φωτός χωρίς να γνωρίζει τι είναι αυτό έτσι και αυτοί έχουν μόνο ακούσει  περί νοεράς προσευχής και θεοσεβείας χωρίς να καταλαβαίνουν την ουσία τους. 

Οι άνθρωποι αυτοί από άγνοια δική τους στερούνται πολλά πνευματικά αγαθά. Στερούνται επίσης και την αγαθή πρόοδο που οδηγεί στο να είμαστε τελείως ευάρεστοι μπροστά στον Θεό. 

Γι΄αυτό, για τη νουθεσία των ταπεινών προτείνεται εδώ κάτι σχετικό για την εσωτερική μαθητεία και τη νοερή προσευχή, ώστε όποιος θέλει με τη βοήθεια του Θεού να ασχοληθεί με την πνευματική αυτή εργασία, να φωτιστεί και να να προοδεύσει στην κατά Χριστόν ζωή.

Η πνευματική μαθητεία του εσωτερικού ανθρώπου βασίζεται περισσότερο στα λόγια του Χριστού: 
"Εσύ, όταν προσεύχεσαι, είσελθε στο ταμείο σου και αφού κλείσεις την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου που βρίσκεται εκεί στα κρυφά".
 Από το βιβλίο:


  • Η νοερά άθλησις – Συλλογή διδασκαλιών των Αγίων Πατέρων και πεπειραμένων ασκητών περί της προσευχής του Ιησού Χριστού.
  • Μετάφρασις εκ του Ρωσικού. Έκδοσις Τετάρτη. Υπό γέροντος Βλασίου μοναχού και της συνοδείας αυτού. Γέννεσις Χριστού, Κατουνάκια Αγίου Όρους. Αθήναι 2007.
Προοίμιον.
  • Περί προσευχής ανθρώπου που έχει απομονωθεί είς το ταμείον της καρδίας του όπου προσεύχεται και διδάσκεται μυστικώς.

***************

ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ


--------------------------------------------------------------------

Ηλεκτρονική πηγή:

****************************************

http://agiamarina.radiostream321.com/


Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017

Χιλιαδες πιστοί αγρύπνησαν στη Σουρουτή στον τάφο του Αγίου Γέροντα Παϊσίου.

Χιλιαδες πιστοί αγρύπνησαν και φέτος μέχρι το πρωί στην Σουρουτή στον τάφο του Αγίου Γέροντα Παϊσίου.

Πολύς κόσμος. Από την Ελλάδα και το εξωτερικό,

Αιώνια η μνήμη του γέροντα Παϊσίου.

Τις ευλογίες του να έχουμε όλοι μας.



Φωτογραφία


Φωτογραφία



Φωτογραφία

Φωτογραφία


Φωτογραφία


Φωτογραφία

Φωτογραφία

Ομιλια Αγίου Παισίου για την ταπείνωση


ELDER PAISIOS SPEECH -OMΙΛΙΑ Π. ΠΑΙΣΙΟΥ

Ο Άγιος Παϊσιος ομιλεί για τη Νοερά Προσευχή και την Ευχή του Ιησού




Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

Αγ. Ιωάννης Κροστάνδης: Ο διάβολος βγαίνει από μέσα μας με θερμή προσευχή και με το σημείο του Σταυρού, που με πίστη κάνουμε πάνω στο στήθος.


Πώς εκδηλώνεται η παρουσία του 
πονηρού πνεύματος μέσα στον άνθρωπο

"Η παρουσία του σκοτεινού πνεύματος μέσα στον άνθρωπο εκδηλώνεται με το σκοτάδι του νου, την ταραχή, τη θλίψη και τη βεβαρημένη καρδία.

Πιο πολύ όμως η παρουσία του γίνεται φανερή στην καρδιά, την οποία αυτός πιέζει και σφίγγει με τη δύναμη της κολάσεως. Από την καρδιά αρχίζει τις επιβουλές του, από εκεί τις απλώνει στον νου, στη φαντασία και στη μνήμη. Προκαλεί σύγχυση και έτσι περιορίζει πολύ τις δυνάμεις αυτές τη ψυχής.

Ο άνθρωπος που εκείνος επηρεάζει γίνεται σαν τυφλός και, ενώ είναι με ανοικτά μάτια, δε βλέπει τίποτε εκτός από το αντικείμενο του πόθου του, σαν να μην υπάρχει γι΄ αυτόν τίποτα άλλο.

Για τον σκοτισμό των λογισμών και την αναστάτωση της ψυχής που προκαλεί ο διάβολος μιλάει η προσευχή του αγιασμού του ύδατος στο Μυστήριο του Βαπτίσματος.

Περί «ταραχής και δειλίας εκ του διαβόλου ημίν προσγενομένης» μιλάει η προσευχή του Μεγάλου Βασιλείου στο Μέγα Απόδειπνο.

Ο διάβολος βγαίνει από μέσα μας με θερμή προσευχή και με το σημείο του Σταυρού, που με πίστη κάνουμε πάνω στο στήθος. 
Και μπορείς εύκολα να καταλάβεις τη στιγμή, που ακριβώς σε αφήνει.

Ο άνθρωπος που επιτρέπει να κατοικούν μέσα στην καρδιά του τα πάθη, τα γεννήματα του διαβόλου, σταδιακά μολύνεται με δαιμονική υπερηφάνεια, που κάνει δύσκολη την επιστροφή του στην αρετή, και αυτό, γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος δύσκολα δέχεται ότι είναι αμαρτωλός, και νομίζει ότι δεν κάνει κάτι για το οποίο αξίζει να κατακρίνεται και ότι έχει δίκαιο, ακόμη και τότε που ακολουθεί τα πάθη και αμαρτάνει".
....................................................................


 ΠΗΓΗ : ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ,
 εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2004, 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θεοτόκε Παρθένε π. Παύλος Ιωσηφίδης Ήχος Βαρύς

Σκοπός τῆς ζωῆς: ἡ Θέωση. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 3-7-2017

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

Βάλτο καλά στο μυαλό σου....

Φωτογραφία της Σοφία Ορφανίδου.

Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ

«Είδα και την Β. αυτές τίς ημέρες και τής λέω "αν δεν προσπαθείς στην αγάπη τού Χριστού, αν δεν προσπαθήσεις να ερωτευθείς όντως με σφοδρό έρωτα τον Χριστό, να γίνεις αγία, δεν θα απαλλαγείς από αυτό πού έχεις αλλά έτσι θα παιδεύεις τούς αδελφούς γύρω σου και εσύ θα μελαγχολείς και θα αγριεύεις και θα στενοχωριέσαι.

Ενώ, άμα δοθείς στην αγάπη τού Χριστού, όλα αυτά τα βάσανα πού έχεις και τίς αντιδράσεις, θα γίνουνε όλα αγάπη και θείος έρωτας και δοξολογία και ευχαριστία στον καλό μας Χριστό. 

Βάλτο καλά στο μυαλό σου, αν δεν κατορθώσεις να γίνεις έτσι, θα παιδεύεις και τούς Πνευματικούς σου και τούς άλλους"».

------------------------------------------------------

Από το Βιβλίο Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ (ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ – ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ – ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ). 
Έκδοση Ενωμένης Ρωμηοσύνης. 
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ. ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ www.eptalofos.gr
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10155608778587216&id=737342215&notif_t=notify_me&notif_id=1499173935503322

Κεφ. 47. Ἡ ἀλήθεια, τό ψέμμα καί ἡ δολιότητα. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγι...