Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Σέ ποιούς πειρασμούς πρέπει νά χαιρόμαστε. Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου




"Μεγάλη χαρά να το θεωρείτε αδελφοί μου, 
όταν περιπέσετε  σε διάφορους πειρασμούς 
για τον Θεό.

"…Είναι χαράς και επαίνου  άξιοι οι πειρασμοί και οι θλίψεις, που δοκιμάζουν οι χριστιανοί για τον Θεό και προέρχονται από τον Θεό. Επειδή αυτοί γίνονται δεσμός άλυτος και αυξάνουν την αγάπη προς τον Θεό και την κατάνυξη.
Γι΄αυτό είπε και ο σοφός Σειράχ «τέκνο εάν προσέρχεσαι για να δουλεύεις στον Κύριο και Θεό σου να ετοιμάσεις την ψυχή σου για πειρασμό». Και ο Κύριος είπε στον κόσμο θα έχετε θλίψη αλλά να έχετε θάρρος εγώ νίκησα τον κόσμο». Διότι χωρίς θλίψεις και γυμνάσια δεν μπορεί κανείς να λάβει στεφάνους ούτε θεϊκούς ούτε κοσμικούς.
Βέβαια μπορεί να αναρωτιόταν κανείς «εάν τέτοια καλά φέρνουν οι πειρασμοί γιατί ο Χριστός μας προστάζει να λέμε στην ευχή του |"Πάτερ ημών" « και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν;». Δηλαδή Κύριε μη μας βάλεις σε πειρασμό; 

Και απαντά σ΄ αυτό ο θεοφόρος Μαξιμος ότι δύο ειδών είναι οι πειρασμοί.
   Ο μεν ένας πειρασμός είναι εκούσιος (με τη θέλησή μας) και γίνεται με τη γνώμη της ψυχής μας. Αυτός προξενεί ηδονή μεν στο σώμα αλλά οδύνη και θλίψη στην ψυχή. Είναι δε ταυτόσημος με την πράξη της αμαρτίας.
     Ο άλλος πειρασμός είναι ακούσιος (γίνεται παρά τη θέλησή μας) και είναι ασύμφωνος με τη γνώμη της ψυχής μας. Προξενεί δε θλίψη στην αίσθηση του σώματος αλλά ηδονή στην ψυχή.
    Ο Κύριος λοιπόν μιλά για τον πρώτο πειρασμό τον εκούσιο που προκαλεί την ηδονή και την αμαρτία. Και μας λέει να παρακαλάμε τον Θεό να παραχωρήσει μην πέσουμε σε αυτόν, διότι χάνουμε την χάρη του και κολαζόμαστε.
Ο δε αδελφόθεος Ιάκωβος ομιλεί εδώ για τον πειρασμό που έρχεται με τη βία, παρά τη θέλησή μας που προξενεί οδύνη και πόνο στην αίσθηση του σώματος. Γι΄αυτό ο Κύριος λέει να λέμε στο τέλος του «Πάτερ ημών» «αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού» γιατί ο πειρασμός ο ηδονικός και αμαρτωλός προξενείται από τον πονηρό και ο Ιάκωβος είπε ότι η δοκιμασία της θλίψεως προετοιμάζει την αρετή της υπομονής.
Υπαίτιοι λοιπόν για κάθε χαρά και αγαλλίαση είναι οι έξω από τη θέλησή μας οδυνηροί πειρασμοί στους πρόθυμους και ενάρετους, διότι όσο το σώμα πονεί και φθείρεται με΄αυτούς τόσο η ψυχή χαίρει και ανακαινίζεται, καθώς λέει και ο Απόστολος Παύλος πως εάν ο εξωτερικός άνθρωπος φθείρεται ο εσωτερικός ανανεώνεται μέρα με τη μέρα. Η δοκιμασία πάλι  οδηγεί στην τελειότητα της αρετής.
Προσθέτει δε  ο Θεοφύλακτος με τον Οικουμένιο ότι άλλοι πειρασμοί προέρχονται από μας και άλλους επιτρέπει ο Θεός να μας έρχονται για να γυμναζόμαστε και να στεφανωνόμαστε.

Οι πειρασμοί που προέρχονται από μας είναι δύο ειδών:
1. Αυτοί που έρχονται για την άλογη και υπερήφανη ανδρεία που δείχνουμε πως είμαστε τάχα δυνατοί και γι΄αυτό μπαίνουμε μόνοι μας στους πειρασμούς. Αυτή η άλογη ανδρεία ονομάζεται θρασύτητα και ο Κύριος μας συμβουλεύει να φυλαγόμαστε από αυτήν. «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε για να μην μπείτε σε πειρασμό, γιατί το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο αλλά η σάρκα ασθενική». Γιατί πριν από τον πειρασμό η ψυχή και το πνεύμα είναι πρόθυμα, όταν όμως έρθει ο πειρασμός σβήνεται αυτή η προθυμία και δεν έχει καλό τέλος. 
2. Άλλοι πάλι πειρασμοί μας έρχονται για τις αμαρτίες μας….
Αυτά τα δύο είδη πειρασμών που προέρχονται από δική μας υπαιτιότητα πρέπει να αποφεύγουμε όσο γίνεται από την αρχή ζώντας χωρίς αμαρτίες και μη μπαίνοντας σε πειρασμούς από θρασύτητα και υπερηφάνεια. εάν δε μας ακολουθήσουν πρέπει να τους υπομείνουμε ευχαρίστως ως κανόνα για τις αμαρτίες μας.

Τους πειρασμούς δε εκείνους που έρχονται  ως δοκιμασία μόνο από τον Θεό δεν πρέπει να τους αποφεύγουμε γιατί μας κάνουν άξιους να πάρουμε από τον Θεό στεφάνια και εγκώμια».
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Ἐκ τῆς ἐρμηνείας εἰς τήν ἐπιστολήν Ἰακώβου (Α, 2~3, 12~14)
--------------------------------------------------------------------
Κείμενο ελαφρά διασκευασμένο στην καθομιλουμένη
Επιμέλεια-μορφοποίηση: Ev armi_Aγιοπνευματικά

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Γιατί δεν πρέπει να μασκαρευόμαστε τις Απόκριες!



Ο πρεσβυτέρος Νικόλαος Δαλαγιώργος αναλύει τους λόγους που δεν θα πρέπει οι χριστιανοί να μεταμφιέζονται τις Απόκριες.

Εάν σε ρωτήσει κάποιος , τι είναι ή τι γιορτάζουμε με το καρναβάλι και τις Απόκριες τι θα πεις; Ότι γιορτάζουμε τον Ζορό, τον καουμπόι ή τον σούπερμαν; Μήπως το ξεκίνημα της ;
Παίρνω και εγώ το θάρρος και σε ρωτώ , εσύ ξέρεις τι γιορτάζεις; Γιορτάζεις επειδή το γιορτάζουν και οι άλλοι; Θα προσπαθήσω να σου δώσω να καταλάβεις τι είναι αυτό το οποίο θα έπρεπε εδώ και καιρό να είχαμε αποφύγει. Η λέξη αυτή προέρχεται από το στερητικό «από» και «κρέας», που σημαίνει την «αποχή από το κρέας», και τις σχετικές εορταστικές εκδηλώσεις. Στην Ρώμη χρησιμοποιούσαν την λατινική λέξη «CARNEVALE» που σημαίνει «ΑΝΤΙΟ ΚΡΕΑΣ». Εξ ου και το δικό μας «ΑΠΟΚΡΕΩ» με το οποίο ονόμαζαν οι Βυζαντινοί. Είναι όμως τόσο αθώα; Φυσικά και όχι διότι είναι συνέχεια της αρχαίας ειδωλολατρικής παράδοσης των Ελλήνων, οι οποίοι γιόρταζαν την έναρξη του νέου έτους και την άνοιξη, την αναγέννηση της φύσης. Βασικό στοιχείο ήταν οι έξαλλες εκδηλώσεις των ανθρώπων οι προκλητικές μεταμφιέσεις, τα γλέντια, οι παρελάσεις, τα αστεία, τα πειράγματα, οι βωμολοχίες, τα αισχρά υπονοούμενα, τα κομφετί, οι χοροί κι οι διασκεδάσεις, όλο αυτό το γενικό «ξεφάντωμα» το οποίο έχουμε και σήμερα.
Από την αρχή η Χριστιανική Εκκλησία στάθηκε αντίθετη και επικριτική σε όλες αυτές τις γιορτές της αχαλίνωτης ακολασίας και κραιπάλης. Μάλιστα, ο , μαθητής του  και επίσκοπος Εφέσου, κατά την παράδοση, υπέστη στην Έφεσο, επί αυτοκράτορα Δομετιανού, μαρτυρικό θάνατο, από τους εξαγριωμένους όχλους των ειδωλολατρών, επειδή σε κάποια γιορτή της «Αρτέμιδος της Εφεσίας», κατέκρινε τα όργια των εορταστών.
Ο Απόστολος Πέτρος στην Α΄του Επιστολή (62μ.Χ) γράφει χαρακτηριστικά «και διά τούτο παραξενεύονται ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν»· (Πέτρου Α’ 4:4), ενώ ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή τους προς Γαλάτας (58 μ.Χ.) αναφέρει ως έργα της σαρκός τις «μέθαι» και τις «κώμαι», όπου «κώμη» είναι «η θορυβώδης πορεία διασκεδαστών επί τη εορτή θεού τινός». «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία. ΜΕΘΑΙ, ΚΩΜΟΙ, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει». (Γαλάτες 5:19-21)
Κατά το 2ο αιώνα ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς μιλάει για τους συγχρόνους του, τους "γελοίως κατά τας πομπάς σχηματιζομένους» και τον 4ο αιώνα ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος επιτίθεται κατά των χριστιανών για την «ακαταγέλαστον κωμωδίαν» να καταστρέφουν το πρόσωπό τους σύμφωνα με ειδωλολατρική συνήθεια, ενδύοντας γυναίκες με ανδρικά ρούχα.
Ότι και τον επόμενο αιώνα συνεχίζονταν οι μεταμφιέσεις μαρτυρεί ο 62ος κανόνας της εν Τρούλλω Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ο οποίος καταδικάζει τις μεταμφιέσεις και τις μάσκες, όπως και τους χορούς και τους αστεϊσμούς, που ελάμβαναν χώρα σε παρόμοιες καρναβαλικές εορτές του παρελθόντος, και επιβάλλει στους κληρικούς, που μετέχουν την ποινή της καθαιρέσεως, στους δε λαϊκούς την ποινή του αφορισμού. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (349-407μ.Χ.) αναφερόμενος στο επιχείρημα ότι με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις διασκεδάζουν και ευφραίνονται οι άνθρωποι, ξεφεύγουν από την καθημερινότητα, απαντά ότι αυτό είναι τελείως παράλογο, διότι η χαρά και ευφροσύνη πρέπει να συμβαδίζουν με την ηθική και την ευπρέπεια. «Το να χαιρόμαστε με όλα δεν είναι καλό. Επειδή και ο μοιχός χαίρεται όταν καταστρέψει τον γάμο του πλησίον του. Ας μην κοιτάμε λοιπόν αν κάποιος χαίρεται, αλλά εάν για καλό πράγμα χαίρεται». Όταν μεταβάλλεται ένα σπίτι σε πορνείο, είναι ντροπή να ισχυρίζεται κανείς ότι πρόκειται για ηδονή και ευχαρίστηση.«Πορνείον γέγονέ σου η οικία, μανία και οίστρος, και ουκ αισχύνη ταύτα ηδονήν καλών;».
Αδελφοί μου Έλληνες Χριστιανοί, θυμηθείτε τις υποσχέσεις κατά την ώρα του Μεγάλου Μυστηρίου της Βαπτίσεως: «Συντάσσομαι τον  και αποτάσσομαι τον σατανά και πάση την πομπή αυτού». Είναι καιρός ομολογίας πίστεως! Εφόσον οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε ΟΧΙ να μάθουμε να κάνουμε ΥΠΑΚΟΗ και μόνον τότε θα έχουμε την Ευλογία του Θεού στο σπιτικό μας. «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».

http://www.vimaorthodoxias.gr/eipan/giati-den-prepi-na-ntitho-tis-apokries/

Αμαρτωλών σωτηρία: «Θεραπείες και γιατρικά πολύ ωφέλιμα για κάθε αμαρτία».


"....Γράφουμε εδώ μερικές ερμηνείες και θεραπείες πνευματικές και ωφέλιμα βότανα εναντίον κάθε αμαρτίας, τις οποίες πρέπει να έχει ο καθένας στα χέρια του σαν άρματα και όπλα πνευματικά για να πολεμά τους εχθρούς του. Γιατί δεν είναι η πάλη μας προς σάρκα και αίμα αλλά εναντίον αοράτων και πονηρών δαιμόνων. Και χρωστάμε να προσέχουμε, ευρισκόμενοι πάντοτε σε εγρήγορση για να μην νικηθούμε και χάσουμε τα ουράνια αγαθά και καταδικαστούμε αθλίως σε ατελείωτη κόλαση.

Το πρώτο γιατρικό είναι να ερευνήσεις επιμελώς όλες τις ζημιές εκείνες που μας προξενεί η αμαρτία. Γιατί όποιος λογικός άνθρωπος συλλογιστεί όλες τις συμφορές δεν πιστεύω να έχει καρδιά τόσο σκληρή και αναίσθητη ψυχή, ώστε να μην φοβηθεί και να μην μισήσει την αμαρτία ως αιτία τόσης ζημιάς και τέτοιων τιμωριών και κολάσεων.

Κατανόησε την ευγένεια της ψυχής σου, η οποία πλάστηκε από τον Θεό κατ΄εικόνα και ομοίωση Αυτού.  Και όσο είναι αναμάρτητη, είναι τόσο ωραία και στολισμένη με τόσα χαρίσματα και προικιά πνευματικά, που ο Δημιουργός και Πλάστης αγάλλεται και ευφραίνεται να κατοικεί σε αυτήν και όλοι οι άγιοι άγγελοι την ορέγονται.

Αλλά μόλις πέσεις σε αμαρτία αναχωρεί ο Κύριος από αυτήν και εισέρχεται ο διάβολος και την μολύνει και την κάνει τόσο βρώμικη και άσχημη, που αν ήταν δυνατόν να την έβλεπες αμαρτωλέ θα έφριττες και θα τρόμαζες του λόγου σου.

Απόφευγε τις αιτίες και τους τόπους της αμαρτίας, δηλαδή τα παιχνίδια, τις κακές συναναστροφές, τον περιττό πλούτο,  τις αγάπες και φιλίες με άσεμνα πρόσωπα, τις συναντήσεις και συνομιλίες των γυναικών  τις ταραχές και συγχύσεις των ανθρώπων.

Δηλαδή να μην πας εκεί όπου είναι όχλος πολύς, έστω κι αν γίνεται εορτή και πανηγύρι, διότι ο νους σου αιχμαλωτίζεται θεωρώντας και ακούγοντας τόση σύγχυση. Με απλά λόγια να απομακρύνεσαι από όλους τους επικίνδυνους καί βλαβερούς τόπους για να μην ακούς ή λαλείς λόγια άπρεπα.

Και να μην τρως ούτε να πίνεις περισσότερο από όσο έχεις ανάγκη. Γιατί όποιος δεν φυλάγεται από αυτά μπορεί να βρεθεί γκρεμισμένος και να πενθεί σαν αποθαμένος.  Γιατί ποιο θάρρος και ποια ασφάλεια μπορεί να έχει ως ασθενής και αδύναμος άνθρωπος να μην πέσει, όταν τον σπρώχνει κάποιος άλλος στον λάκκο, όπου και από μόνος του πέφτει συχνά χωρίς τη συνέργια κάποιου τρίτου;

Όταν ο άνθρωπος εξαιτίας του προπατορικού αμαρτήματος βρέθηκε σε τόση αποχαύνωση και ταλαιπωρία ώστε πολλές φορές πέφτει από μόνος του στην αμαρτία από την πολλή του ασθένεια πόσο μάλλον όταν έχει και κάποια αιτία; Επειδή σύμφωνα με την παροιμία ο τόπος κάνει τον κλέφτη.

Σύχναζε τακτικά στα μυστήρια της Εξομολογήσεως και της Ιεράς Κοινωνίας, διότι αυτά είναι θεραπείες και γιατρικά από τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν κατασκευασμένα για να θεραπεύουμε τις αμαρτίες μας και να φυλασσόμαστε στο μέλλον να μην αμαρτήσουμε πλέον και είναι η μεγαλύτερη ευεργεσία που λάβαμε στο νόμο της χάριτος.

Και ωφελείσαι κάθε φορά με αυτά και ιδιαίτερα στον καιρό του σκανδάλου είναι μόνιμο φάρμακο και βοτάνι ωφελιμότατο να τρέξεις στην Εξομολόγηση διότι τότε έχεις περισσότερη ανάγκη από χάρη και δύναμη για να πολεμήσεις ανδρειωμένα και τότε σου δίδεται πλούσια με αυτά τα μυστήρια. Ακόμα δε λαβαίνεις και συμβουλή από τον πνευματικό, όταν ακούσει το λογισμό σου στην εξομολόγηση.

Απόφευγε την αμέλεια και την ακηδία που γεννά όλα τα πάθη, διότι ο οκνηρός είναι σαν χωράφι αγεώργητο που γεννά αγκάθια και τριβόλους. Γι΄αυτό λέει η Σοφία ότι πολλά κακά προκάλεσε η οκνηρία του ανθρώπου.

Να καλλιεργείς τη νοητή γη της ψυχής σου με αγαθούς λογισμούς και καλές εργασίες για να καρποφορεί καλό σιτάρι και να μη γεννά πονηρά ζιζάνια. Εργάζου λέγω πάντοτε ψυχική ή σωματική εργασία για να μη βρίσκει τόπο ο δαίμων να σε πειράζει. Διότι ο νους μας είναι σχεδόν αεικίνητος και γυρίζει πάντοτε όπως ο τροχός του μύλου. Κι αν δεν του βάλουμε εμείς καλό σιτάρι του βάζει ο εχθρός λιθάρια και τον φθείρει, διότι τον πυρώνει και τον εξάπτει μάλιστα με τη φλόγα της πορνείας την αταπείνωτη.

Λοιπόν απόφευγε την οκνηρία όσο μπορείς και ιδιαιτέρως το πρωί μόλις ξυπνήσεις  να σηκωθείς αμέσως από το κρεβάτι και να γίνει  πρώτη σου εργασία η άμωμος Προσευχή η οποία είναι η πιο γλυκιά παρηγοριά του πνεύματος και δι΄αυτής καταφρονείς με ευκολία τα πρόσκαιρα πράγματα και αποκτάς πνευματική ευλάβεια και αποκτάς δύναμη εναντίον της αμαρτίας.

Μετά την προσευχή διάβαζε κάποιο βιβλίο ωφέλιμο, διότι με την ανάγνωση της θείας Γραφής φωτίζεται ο νους πολύ και καταλαβαίνει την αλήθεια και η θέληση ανάβει σε ευλάβεια και γίνεται ισχυρότερη κατά της αμαρτίας και στην αρετή προθυμότερη.

Εξέταζε κάθε βράδυ τον εαυτό σου, όταν πας να κοιμηθείς πώς πέρασε η μέρα σου. Εάν έπεσες σε αμαρτία κλάψε ενώπιον του Θεού για την υπερηφάνεια σου για την έχθρα, τον φθόνο, την κατάκριση, τη μάταιη λύπη ή αγαλλίαση των βιοτικών πραγμάτων, για τα ψέματα και τα παράκαιρα λόγια, για τους εμπαιγμούς και τους υβρισμούς κατά του πλησίον, για τους άχρηστους όρκους, για την οκνηρία και αμέλεια στην αρετή και αγάπη του Δεσπότη και Κτίστη σου και για την προς Αυτόν αγνωμοσύνη σου στις ευεργεσίες που σου έκαμε, για τη ραθυμία και ακηδία στην προσευχή και ασπλαχνία στους φτωχούς και πένητες. 

Για όλα αυτά και για άλλα όμοια λέγω όπου γνωρίζεις ότι έφταιξες μετανόησε και ζήτησε συγχώρηση παρά του Δεσπότη με γνώμη σταθερά για αληθινή διόρθωση. Κι όταν λούσεις τη στρωμνή σου με δάκρυα όπως ο προφήτης Δαυίδ να κοιμηθείς αναπαυτικότερα τότε θα απολαύσεις γαλήνη στην ψυχή σου και πνευματική αγαλλίαση όπως μερικοί ενάρετοι ομολόγησαν ότι εμπράκτως εγνώρισαν.

Το έβδομο και τελευταίο γιατρικό είναι να μισήσεις την αγάπη του κόσμου εντελώς και κάθε ματαιότητα και να μη βάζεις καθόλου στο νου σου τα λόγια των ανθρώπων, διότι αυτό είναι το αρχαιότερο όπου πρέπει να φυλάξει όποιος θέλει να γίνει φίλος του Θεού δηλαδή να γίνει εχθρός του κόσμου θανάσιμος. Ειδεμή είναι αδύνατο να δουλεύει κανείς σε δύο αφεντικά, επειδή ο Θεός είναι η ακρόπολη όλων των αγαθών, ο δε κόσμος εν των πονηρώ κείται.

Γι΄αυτό αν δεν μισήσεις τελείως τον κόσμον  δεν μπορείς να προκόψεις στην αρετή. Διότι είναι αδύνατο να είσαι και τα δύο, φιλόκοσμος και φιλόθεος ή φιλοχρήματος και συγχρόνως φιλόχριστος".

---------------------------------------
Από το βιβλίο: Αμαρτωλών σωτηρία Κεφ. Ε΄
Απόδοση κειμένου  στη νεοελληνική


Τά καρναβάλια. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 11-2-2017

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Τοῦ καθενός τὰ κρυφὰ τὰ γνωρίζει ὁ Θεὸς καὶ ἡ συνείδησή του. Κάνε ό,τι σου λέει και θα δεις μεγάλη ωφέλεια.

 ΜΕΛΕΤΗΜΑ 30ον





























  Την ψυχ μας ξαγνζουν τ παρακτω:

Α)  συχν νγνωση τν Θεων Γραφν κα τν κατανυκτικν λγων τν γων Πατρων,

Β) συνεχς νθμηση τς φοβερς κρσεως το Θεο. Πρπει ν θυμμαστε τι μετ τν χωρισμ τς ψυχς π τ σμα θ συναντσουμε τς τρομερς δυνμεις, πο θ μς λγξουν γι σα κακ πρξαμε σ᾿ ατ τ ζω

Γ) Μ βγζεις ποτ π τ νο σου τν πφαση πο μλλει ν λβει φοβερς κα δκαιος Κριτς γι κενους πο θ βλει ριστερ Του κα

Δ) Καλ εναι ν θυμσαι κα τ μεγλα βσανα τν νθρπων γρω μας κα ν τος συμπονες, γιατ τσι μαλακνει σκληρ ψυχ κα γνωρζει τν κακ της κατσταση.

Πολ μεγλο γαθ μας δρισε  Θες δνοντς μας τ συνεδηση, γιατ συνεδηση βοηθε πολ στ καλὸ, κενον πο τν κοει.
ββς γθων επεν τι πρπει χριστιανός ν μ δσει τ δικαωμα στ συνεδησ του ν τν κατηγορσει γι τιδποτε.
Ο παλαιο λεγαν τι ψυχ εναι σν τν πηγ, ποταν τν νογεις καθαρζεται, ν, ταν τν σκεπζεις μ χματα, χνεται. Νομζω τι λγοντας ψυχ ννοοσαν τ συνεδηση, πο ποιος τν κοει τν κνει καθαρ σν τ κρσταλλο, ν ποιος δν τς δνει σημασα τν κνει μαρη κα σκοτειν!

Μν τιμσεις ποτ τ συνεδησ σου! Σ συμβουλεει ριστα πντα κα γι κθε τ σο δνει γνμη θεϊκ κα γγελικ! Ατ λευθερνει τν καρδι π᾿ λα τ μολσματα κα μς κνει κανος με θρρος ν παρουσιαστομε στ φοβερ κριτριο
ν θλεις τ σωτηρα σου, φρντισε ν᾿ κος τ συνεδησ σου. Κνε πντα σα σο λγει κα θ δες μεγλη φλεια. Το καθενς μας τ κρυφ τ γνωρζει Θες κα συνεδησ του. κενος πο δν κοει τ φων τς συνεδησς του, οτε προσπθεια καταβλλει ν γνει νρετος…
συνεδηση εναι τ φυσικ βιβλο χαρισμνο π τν Θε κι ποιος τ διαβζει, κτελντας τ σα γρφει, μαθανει μνος του πσο Θες νδιαφρεται γι τ σωτηρα μας. 
συνεδηση γνεται γαθ μ τν προσευχ. 
Κα προσευχ γνεται καθαρ μ τ συνεδηση
Κα τ δυ ξαρτνται τ να π τ λλο, γιατ τσι εναι φτιαγμνα π τν Θε.

ταν Θες κανε τν νθρωπο, φτευσε μσα του κι να θεϊκ λογισμ, φωτειν σν σπινθρα, γι ν το φωτζει τ νο κα ν τν κνει ν ξεχωρζει τ καλ π τ κακ. Ατ εναι συνεδηση, πο πρχει σ᾿ λους μας. συνεδηση δθηκε πρν κμη δοθε γραπτς Νμος, γι ν διαπιστνουν οἱ Πατριρχες σν τν σακ κα λοι ο δκαιοι τι πρχει Θες, πο πρπει ν τν εχαριστον.

Κα ταν ατ καταχωνιστηκε π τος νθρπους μ τς μαρτες κα τς παραβσεις, Θες δωσε τν γραπτ Νμο μ τν Μωϋσ. Μς στειλε τος προφτες κι στερα τν Σωτρα Χριστ, γι ν τν ξεσκεπσει κα τν ναστσει ξαναδνοντας τν παραχωμνο σπινθρα μ τ διδασκαλα Του γι τ φλαξη τν θεϊκν ντολν.

Φλαξε πντα τ συνεδησ σου καθαρ σν καθρπτη. Φρντιζε πντα γι τ σωτηρα τς ψυχς σου κβοντας τς μαρτωλς πιθυμες σου. Δεξε ποταγ κα πακο τλεια στ συνεδησ σου μχρι τ τλος τς ζως σου. Ατ ρκε γι τ σωτηρα σου!
-------------------------------------------
Πνευματικά Μελετήματα: Αδιαλείπτως Προσεύχεσθε
Κείμενο Αγιορείτου Μοναχού της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου


Επιμέλεια-μορφοποίηση ανάρτησης Εv armi_Aγιοπνευματικά

-------------------------------------------