Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Στην Αθήνα τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Ραφαήλ από την Μυτιλήνη



Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2016

Βρίσκονται από χθες το απόγευμα στην Αθήνα τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Ραφαήλ από την Μυτιλήνη , στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Βύρωνα όπου και θα παραμείνουν προς προσκύνηση και ευλογία των πιστών έως της 11 Οκτωβρίου .

Ο Ιερός Ναός παραμένει ανοιχτός από της 7:00 το πρωί έως της 9:00 το βραδύ όπου τελούνται Ιερές Ακολουθίες .

Υποδοχή Ιερού Λειψάνου της Αγίας Αικατερίνης από το Όρος Σινά


Τεμάχιο Ιερού Λειψάνου της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της Πανσόφου από την Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά θα τεθεί προς προσκύνηση στον Ι.Ν. Αγ. Βαρβάρας Ιλίου από 30/9-5/10/2016.

Με την προτροπή του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθούς κ. Δαμιανού και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου κ. Αθηναγόρου το ιερό λείψανο της Αγίας Αικατερίνης, προερχόμενο από την Ιερά Μονή της στο Όρος Σινά, θα τεθεί προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών της Μητροπόλεως Ιλίου και όχι μόνο.

Μετά από το προσκύνημα που πραγματοποιήθηκε στο Ιερό Μετόχιο της Μονής, το λείψανο θα φτάσει στον Ιερό Ναό Αγ. Βαρβάρας Ιλίου, την Παρασκευή 30/9 στις 6 το απόγευμα, όπου θα το υποδεχθεί ο κ. Αθηναγόρας. Θα ακολουθήσει Μέγας Εσπερινός, ενώ θα υπάρχουν καθημερινές ακολουθίες, όσο το ιερό λείψανο θα βρίσκεται στον Ίλιον.

 Ι.Ν. Αγ. Βαρβάρας Ιλίου (Αγ. Βαρβάρας 54 και Φιλοκτήτου, Ίλιον) - Πλησιέστερος σταθμός Μετρό «Ανθούπολη» (2 χλμ). Γραμμές συγκοινωνίας: Α11, Β11, 25, 701, 703, 705, 719, 747, 892 (Στάση «Πολυτέκνων» προς Αθήνα, Στάση «Όαση» από Αθήνα) Τρόλεϊ: 25

Πρόγραμμα ακολουθιών

Παρασκευή 30/9
18:00 Υποδοχή του τιμίου λειψάνου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα και Μέγας Εσπερινός
21:00 Ιερά Παράκληση στην Αγία


Σάββατο 1/10
07:30 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
16:30 Εσπερινός
22:00 Όρθρος και Νυχτερινή Θεία Λειτουργία
Κυριακή 2/10
07:00 Όρθρος και Θεία Λειτουργία, όπου θα ψάλλει ο προσκεκλημένος Άρχων Πρωτοψάλτης Γεώργιος Ρεμούνδος.
16:30 Εσπερινός

Δευτέρα 3/10
07:30 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
18:00 Εσπερινός και Ιερά Παράκληση στην Αγία
Τρίτη 4/10
07:30 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
18:00 Μικρός Εσπερινός και Ιερά Παράκληση στην Αγία
20:30 Ιερά Αγρυπνία μέχρι τη 1 τα ξημερώματα

Τετάρτη 5/10
07:30 Όρθρος και Θεία Λειτουργία
10:00 Αναχώρηση του Ιερού Λειψάνου

Ο ναός θα είναι ανοιχτός κάθε ημέρα από τις 07:00-21:00. Η αναχώρηση του τιμίου λειψάνου θα γίνει την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου στις 10:00.

Εκ της Ι.Μ.

http://perivolipanagias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_751.htmlhttp://perivolipanagias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_751.html

ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΥΠΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

                                             

Ανακοίνωση εκ της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

 Ως είναι γνωστό, με πρωτοβουλία πιστών της τοπικής μας Εκκλησίας έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια προσευχητικού και λατρευτικού περιεχομένου με σκοπό την έντονη προσευχή προς την ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ για τη σωτηρία της πατρίδος μας. Σύνθημα αυτής της προσπάθειας είναι:
 ΄΄ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ' ' .    
  Αυτή τη πρωτοβουλία αγκάλιασε και υιοθέτησε η Ιερά Μητρόπολή μας. 
    Ετσι κάθε πρώτο Σάββατο εκάστου μηνός - με αρχή την 1/8/2015- τελείται εις το ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΥΠΗΤΗΣ στο ΑΙΓΙΟ, Θεία Λειτουργία και ειδική ακολουθία υπέρ της δεινώς βασανιζομένης πατρίδος μας.    
  Το Σάββατο 1/10/2016, όπου η Εκκλησία μας εορτάζει την Αγία Σκέπη της Παναγίας μας, και είναι το πρώτο Σάββατο του μηνός και έχουμε ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ της εορτής με τη προσπάθεια, θα τελεσθεί ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ στο ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΥΠΗΤΗΣ.    
  Η ιερά αγρυπνία θα αρχίσει την 9η βραδυνή της ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ και θα συμμετάσχουν αρκετοί ιερείς μας.      Λόγω της ευλογημένης αυτής συμπτώσεως της εορτής της Αγίας Σκέπης και την καθιερωμένης μηνιαίας ικεσίας προς τηΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ καλούμεθα όλως ιδιαιτέρως, να αξιοποιήσουμε τη προσευχητική αυτή ευκαιρία.
ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ λοιπόν παρακαλούμε τους Χριστιανούς μας να προσέλθουν και ' ' εν ενί στόματι και μία καρδία' ' να αναπέμψουμε θερμή ικεσία προς τη Παναγία μας για τη ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Άγ. Νικόδημος Αγιορείτης: "Από τις συχνές γονυκλισίες της Παναγίας μας εβαθούλωσαν οι πλάκες πάνω στις οποίες έκλινε τα γόνατα"!


Πώς ήταν τα φυσικά χαρακτηριστικά της Παναγίας; 
            Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Η Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα και ήθος του σώματος ήτο σεμνή και σεβάσμια κατά πάντα, ολίγα και απαραίτητα λαλούσα, ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν και ευπροσήγορος, ετίμα όλους και επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τόν γέλωτα και έξω από κάθε ταραχήν και θυμόν.
Το χρώμα του θεοδόχου Της σώματος ήτο όμοιο με το χρώμα του σιταριού.
Είχε ξανθάς τάς τρίχας της κεφαλής, είχεν οφθαλμούς πολλά ωραίους, χρωματισμένους με θείαν σεμνότητα, ωραϊσμένους με κόρας οξείς και όμοιας με τήν ελαίαν και καλλυνομένας με βλεφαρίδας φαιδροπρεπείς. 
Είχε τα οφρύδια μαύρα, κυκλικώς σχηματισμένα. Είχε τήν μύτην ομαλήν και ευθείαν.
Τα πανάμωμα χείλη Της ήτον ανθηρά, λάμποντα κοσμίως με ερυθρόν χρώμα και γέμοντα από την των λόγων γλυκύτητα. Είχε το ιεροπρεπές πρόσωπον ολίγον μακρύ, είχε τάς θεοδόχους χείρας Της μακράς και τούς δακτύλους των χειρών μακρούς με λεπτότητα.
Ήτο ανυπερήφανος και είχε ταπείνωσιν υπερβάλλουσαν, εφόρει ρούχα φυσικώς χρωματισμένα, καθώς δηλούται από το άγιον μαφόριον, αυτόχροον υπάρχον.
Και δια να ειπούμεν καθολικώς, η Κυρία Θεοτόκος ήτο κατά τα εξωτερικά μέλη του σώματος γεμάτη τόση θείαν χάριν και σεβασμιότητα, ώστε όπου όστις έβλεπεν Αυτήν, ελάμβανε εις την ψυχήν του κάποιον φόβον και ευλάβειαν και χωρίς να Τήν ηξεύρη προτύτερα, εγνώριζεν από μόνον τόν εξωτερικόν χαρακτήρα Της ότι Αύτη αληθώς εστί Μήτηρ Θεού.
Και ο Αρεοπαγίτης θείος Διονύσιος, από την πολλήν αγάπην που είχε πρός τόν Χριστόν, ακούσας ότι έζη σωματικώς η πανάμωμος Μήτηρ Αυτού, επήγε να Την ιδεί, και λοιπόν βλέπων τήν θείαν θεωρίαν και τήν θαυμάσιαν και βασιλικήν ωραιότητά Της, ίδών δε και τούς Αγγέλους ισταμένους τριγύρω Αυτής και Τήν εδορυφόρουν ως βασίλισσαν, ακούσας δε και τα ουράνια λόγια εκ του αγίου στόματός Της, εξέστη ομολογήσας ότι και μόνος ο σωματικός Αυτής χαρακτήρ και το είδος Της Τήν εμαρτύρουν ως εστί Μήτηρ Θεού κατ' άλήθειαν.
Μεγαλείον και εξαίρετον ήτο εις μόνην τήν Θεοτόκον, διότι θεόθεν ήτο δεδωρημένον, ίνα γεννηθή εν τη Παλαιά Διαθήκη Παιδίον θήλυ κατ' επαγγελίαν, και μάλιστα εκ της στείρας, της θεοπρομήτορος Άννης.
Γνωστόν όμως έστω ότι η Κυρία Θεοτόκος, δια τα μεγαλεία ως Της έδωκεν ό Θεός, εσυνερίζετο τρόπον τινά και εφιλοτιμείτο να αγωνίζεται και Αυτή μετά τήν Ανάληψιν του Υιού Της με προσευχάς, με γονυκλισίας και με κάθε είδος ασκήσεως.
Όθεν λέγεται λόγος ότι, από τάς συχνάς γονυκλισίας, όπου η Θεοτόκος εποίει, εβαθούλωσαν αι πλάκαι, επάνω εις τας οποίας τα γόνατα έκλινεν.
 ------------------------------------------------------------------------------------------
Από το βιβλίο 
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Κήπος χαρίτων,
Θεσσαλονίκη 1979 σελ. 203-204, σημ. 1

Η θαυμαστή εμφάνιση της Παναγίας στον Όσιο Σέργιο του Ραντονέζ, 1388


Μια μέρα ο όσιος Σέργιος του Ραντονέζ προσευχόταν, κατά τη συνήθειά του, μπροστά στην εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αφού προσευχήθηκε θερμά και έψαλλε τον Ακάθιστο Ύμνο, κάθισε για λίγο να αναπαυτεί, οπότε λέει ξαφνικά στο μαθητή του Μιχαία:

- Παιδί μου, μείνε άγρυπνος και νηφάλιος, γιατί πρόκειται να δεχτούμε μια θαυμάσια και φοβερή επίσκεψη.

Κι ενώ ακόμη μιλούσε, ακούστηκε μια φωνή:
- Η Υπεραγία Θεοτόκος έρχεται!
Μόλις το άκουσε αυτό ο Όσιος, έσπευσε προς την είσοδο του κελλιού του και ξαφνικά τον κάλυψε μια εκτυφλωτική ακτινοβολία, λαμπρότερη κι από τον ήλιο και είδε την Υπεραγία Θεοτόκο μαζί με δύο Αποστόλους, τον Πέτρο και τον Ιωάννη, να ακτινοβολούν με ένα ανέκφραστο φως. Μη μπορώντας να αντέξει σε ένα τόσο καταπληκτικό όραμα, ο Όσιος έπεσε στο έδαφος. Η Υπεραγία Θεοτόκος τότε τον έπιασε από το χέρι και είπε:
- Μη φοβάσαι, εκλεκτέ μου! Ήρθα να σε επισκεφτώ. Οι προσευχές σου για τους μαθητές και το μοναστήρι σου εισακούστηκαν. Μη στενοχωρείσαι, από τώρα και εμπρός θα ανθίσει! Και όχι μόνο όσο καιρό ζεις εσύ, αλλά και μετά την εκδημία σου στον Κύριο, εγώ θα είμαι κοντά στο μοναστήρι σου, θα καλύπτω πλούσια τις ανάγκες του, θα παρέχω τα απαραίτητα και θα το προστατεύω.
Και λέγοντας αυτά έγινε άφαντη. Εκστατικός ο Όσιος απ’ το φοβερό όραμα, παράμεινε για λίγο έμφοβος και έτρεμε. Αφού συνήλθε, σήκωσε τον τρομοκρατημένο μαθητή του, αυτός όμως έπεσε συγκλονισμένος στα πόδια του Οσίου λέγοντας:
- Για χάρη του Θεού, πατέρα μου, πες μου, τι θαυμάσιο όραμα ήταν αυτό;
Ο Όσιος που ήταν τόσο πλημμυρισμένος από χαρά ώστε το πρόσωπό του έλαμπε ολόκληρο, δεν μπορούσε να πει περισσότερα απ’ αυτά τα λόγια:
- Περίμενε λίγο παιδί μου· και η δική μου ψυχή δονείται απ’ το θαυμάσιο αυτό όραμα.
Στάθηκε για λίγο συνεπαρμένος ακόμη απ’ το όραμα και τελικά είπε:
- Παιδί μου, φώναξέ μου τον Ισαάκιο και τον Σίμωνα.
Κι όταν ο Ισαάκιος και ο Σίμων ήρθαν, τους διηγήθηκε καταλεπτώς όλα όσα συνέβησαν, πώς είδε την Υπεραγία Θεοτόκο μαζί με τους Αποστόλους και τις θαυμάσιες υποσχέσεις που τους έδωσε. Εκείνοι μόλις άκουσαν όλα αυτά πλημμύρισαν από χαρά και όλοι μαζί έψαλλαν μια Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο και δόξασαν το Θεό. Ο Όσιος παρέμεινε όλη νύχτα άγρυπνος, αναπολώντας το εξαίσιο όραμα. 
(Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα το 1388, τέσσερα χρόνια πριν την κοίμηση του Οσίου).
------------------------------------------------------
Από το βιβλίο
Η Θηβαΐδα του Βορρά, 
Πέτρου Μπότση, εκδ. 1985 σελ. 56-58
Ηλεκτρονική πηγή: www.sostis.gr

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: Τα τέσσερα αναγκαία (όπλα) σε αυτόν τον πόλεμο για να αποκτήσει ο πιστός τη χριστιανική τελειότητα.


Σὲ τί βρίσκεται ἡ χριστιανικὴ τελειότητα. Γιὰ νὰ τὴν ἀποκτήσῃ κάποιος, πρέπει νὰ πολεμᾷ. Τὰ τέσσερα ἀναγκαῖα σ᾿ αὐτὸν τὸν πόλεμο.
***********************
Τὸ μεγαλύτερο καὶ τελειότερο κατόρθωμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πῇ ἢ νὰ συλλογισθῇ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι τὸ νὰ πλησιάση κάπως στὸν Θεὸ καὶ νὰ ἑνωθεῖ μὲ αὐτόν. 

Λοιπόν, ἐὰν ἐσύ, ἀγαπητέ μου ἐν Χριστῷ ἀναγνώστη, ἐπιθυμεῖς νὰ φθάσης σὲ αὐτὴν τὴν κορυφή, πρῶτα πρέπει νὰ γνωρίσῃς, ἀπὸ τί ἀποτελεῖται ἡ πνευματικὴ ζωὴ καὶ ἡ χριστιανικὴ τελειότητα.

Γιατὶ, εἶναι πολλοί, ποὺ λένε, πὼς αὐτὴ ἡ ζωὴ καὶ ἡ τελειότητα βρίσκεται στὶς νηστεῖες, στὶς ἀγρυπνίες, στὶς γονυκλισίες, στὶς χαμαικοιτίες καὶ σὲ ἄλλες παρόμοιες σκληραγωγίες τοῦ σώματος. Ἄλλοι πάλι λένε πὼς βρίσκεται στὶς πολλὲς προσευχὲς καὶ στὶς μεγάλες ἀκολουθίες. Καὶ ἄλλοι πολλοὶ νομίζουν, ὅτι ἡ τελειότητα βρίσκεται ὁλόκληρη στὴ νοερὰ προσευχή (2), στὴ μοναξιὰ καὶ στὴν ἀναχώρησι, στὴ σιωπὴ καὶ στὴν ἐκπαίδευσι μὲ τὸν κανόνα· δηλαδή, τὸ νὰ βαδίζουν μὲ τὸν κανόνα καὶ τὸ μέτρο, καὶ οὔτε νὰ φτάνουν σὲ ὑπερβολές, οὔτε σὲ ἐλλείψεις. 

Οἱ ἀρετὲς ὅμως αὐτές, μόνες τους, δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ ζητᾶμε ὡς χριστιανικὴ τελειότητα, ἀλλὰ εἶναι ἄλλοτε μέσα καὶ ὄργανα, γιὰ νὰ ἀπολαύσῃ κάποιος τὴν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄλλοτε πάλι εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Καὶ ὅτι μὲν εἶναι πολὺ δυνατὰ ὄργανα, γιὰ τὴν ἀπόλαυσι τῆς χάρης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία, γιατὶ βλέπουμε πολλοὺς ἐνάρετους ποὺ τὰ μεταχειρίζονται ὅπως πρέπει, μὲ αὐτὸ τὸν σκοπόν, γιὰ νὰ ἀποκτήσουν δηλαδὴ ἰσχὺ καὶ δύναμι κατὰ τῆς κακίας καὶ τῆς χαλαρότητας, γιὰ νὰ δυναμώνουν ἐναντίον τῶν πειρασμῶν καὶ τῆς πλάνης τῶν τριῶν κοινῶν ἐχθρῶν, δηλαδὴ τῆς σάρκας, τοῦ κόσμου καὶ τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ παίρνουν ἀπὸ ἐκεῖνες τὴν πνευματικὴ βοήθεια, ποὺ εἶναι ἀναγκαῖες σὲ ὅλους τοὺς δούλους τοῦ Θεοῦ, καὶ μάλιστα στοὺς ἀρχαρίους, καὶ ἁπλά, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦν νὰ πάρουν τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· δηλαδή, «Πνεῦμα γνώσεως καὶ εὐσεβείας· Πνεῦμα βουλῆς καὶ ἰσχύος· Πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως· Πνεῦμα φόβου Θεοῦ», καθὼς τὰ ἀπαριθμεῖ ὁ Ἡσαΐας (11,2).

Ὅτι αὐτὲς οἱ πράξεις εἶναι καὶ καρπὸς τοῦ Πνεύματος καὶ ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα τὴν «ἀγάπη, χαρά, πίστι, ἐγκράτεια» (Γάλ. 5,22), ὅπως εἶπε ὁ Παῦλος, καὶ αὐτὸ εἶναι χωρὶς ἀμφιβολία. 

Γιατὶ οἱ πνευματικοὶ ἄνδρες παιδεύουν τὸ σῶμα μὲ αὐτὲς τὶς σκληραγωγίες;

_ Γιατὶ λύπησε τὸν Ποιητή του καὶ γιὰ νὰ τὸ κρατᾶνε πάντα ταπεινωμένο καὶ ὑποτεταγμένο στὸ νὰ ἐργάζεται τὰ τοῦ Θεοῦ. 

_ Σιωποῦν καὶ μονάζουν, γιὰ νὰ ἀποφεύγουν καὶ τὴν παραμικρὴ λύπη πρὸς τὸν Θεό. 

_ Προσεύχονται καὶ προσέχουν στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ καὶ στὰ ἔργα τῆς εὐσέβειας, γιὰ νὰ ἔχουν τὸ πολίτευμά τους στοὺς οὐρανούς· 

_ Μελετᾶνε τὴ ζωὴ καὶ τὸ πάθος τοῦ Κυρίου μας, ὄχι γιὰ τίποτα ἄλλο, παρὰ νὰ γνωρίσουν περισσότερο τὴν δική τους κακία, καὶ τὴν ἀγαθότητα καὶ εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ.

_ Ακολουθοῦν τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ μὲ τὸ νὰ ἀπαρνοῦνται τὸν ἑαυτό τους καὶ μὲ τὸν σταυρὸ στοὺς ὤμους, γιὰ νὰ θερμαίνονται περισσότερο στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ στὸ μῖσος τοῦ ἑαυτοῦ των.

Οἱ ἀρετὲς ὅμως ποὺ ἀναφέρθηκαν, μποροῦν νὰ προξενήσουν σὲ ἐκείνους, ποὺ θέτουν ὅλο τους τὸ βάρος σὲ αὐτές, περισσοτέρη βλάβη ἀπὸ τὶς φανερὲς ἁμαρτίες· 

Όχι ἐξαιτίας αὐτῶν (γιατί, αὐτὲς εἶναι ὅλες ἁγιώτατες), ἀλλ᾿ ἐξ αἰτίας ἐκείνων ποὺ τὶς μεταχειρίζονται, ἐπειδή, αὐτοὶ προσέχοντας σ᾿ αὐτὲς μόνο, ἀφήνουν τὴν καρδιά τους νὰ τρέχῃ στὰ δικά τους θελήματα καὶ τὰ θελήματα τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος βλέποντάς τους πὼς πηγαίνουν ἀπὸ τὸν εὐθὺ δρόμο, τοὺς ἀφήνει ὄχι μόνον νὰ ἀγωνίζονται μὲ χαρὰ σὲ αὐτοὺς τοὺς σωματικοὺς ἀγῶνες, ἀλλὰ ἀκόμη νὰ ἐπεκτείνωνται, μὲ τὸν μάταιο λογισμό τους, καὶ ὡς στὰ μεγαλεῖα του Παραδείσου. Ὅθεν καὶ νομίζουν οἱ τοιοῦτοι πὼς ὑψώθησαν μέχρι τὰ τάγματα τῶν Ἀγγέλων καὶ πὼς αἰσθάνονται τὸν Θεὸ μέσα τους· καὶ κάποτε, βυθισμένοι μέσα σὲ κάποιες σκέψεις καὶ λογισμοὺς περιέργους καὶ ὑψηλούς, νομίζουν πὼς ἄφησαν σχεδὸν τὸν κόσμο αὐτὸν καὶ ἁρπάγησαν μέχρι τὸν τρίτο οὐρανό.

Ἀλλά, σὲ πόσα σφάλματα εἶναι μπλεγμένοι αὐτοὶ καὶ πόσο εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ τελειότητα, μπορεῖ νὰ τὸ καταλάβη ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ τὰ ἤθη τους. Γιατὶ, αὐτοὶ θέλουν νὰ προτιμοῦνται ἀπὸ τοὺς ἄλλους σὲ κάθε τί ποὺ ὑπάρχει· εἶναι ἰδιόρρυθμοι καὶ ἰσχυρογνώμονες στὸ θέλημά τους, εἶναι τυφλοὶ σε ὅλα τὰ δικά τους, μὲ ἐπιμέλεια ὅμως ἐξετάζουν τοὺς λόγους καὶ τὶς πράξεις τῶν ἄλλων, ἂν τοὺς ἀγγίξη κάποιος λίγο στὴ μάταιη ὑπόληψι τῆς τιμῆς τους, ποὺ αὐτοὶ νομίζουν πὼς ἔχουν καὶ ποὺ (σὲ ὑπόληψι) θέλουν νὰ τοὺς ἔχουν καὶ οἱ ἄλλοι· 

Ή ἐὰν τοὺς ἐμποδίση κάποιος ἀπὸ κεῖνες τὶς εὐλάβειες καὶ τὶς ἀρετές, μὲ τὶς ὁποῖες καταπιάνονται (ὁ Θεὸς νὰ φυλάει!) ἀμέσως συγχύζονται, ἀμέσως ἀνάβουν ὅλοι ἀπὸ θυμὸ καὶ γίνονται ἔξαλλοι.

Καί, ἂν ὁ Θεὸς θέλοντας νὰ τοὺς φέρῃ σὲ ἀκριβὴ γνῶσι τοῦ ἑαυτοῦ τους καὶ στὸν ἀληθινὸ δρόμο τῆς τελειότητας, τοὺς στείλη θλίψεις καὶ ἀρρώστειες ἢ παραχωρήσῃ νὰ τοὺς ἔρθουν διωγμοὶ (οἱ ὁποῖοι εἶναι τὸ δοκιμαστήριο ποὺ δοκιμάζει τοὺς γνήσιους καὶ ἀληθινοὺς δούλους του), τότε φανερώνουν τὰ κρυφὰ τῆς καρδιᾶς τους, πὼς εἶναι διεφθαρμένοι ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. 

Γιατὶ, σὲ κάθε λυπηρὸ γεγονὸς ποὺ συμβαίνει, δὲν θέλουν νὰ ἀκολουθήσουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, μένουν ἀναπαυμένοι στὶς δίκαιες, ἂν καὶ κρυφὲς κρίσεις τοῦ Θεοῦ, οὔτε θέλουν κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ ταπεινωθέντα καὶ παθόντα Υἱοῦ αὐτοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ ταπεινωθοῦν κάτω ἀπὸ ὅλα τὰ κτίσματα, ἔχοντας γιὰ ἀγαπητοὺς φίλους τους τοὺς διῶκτες, σὰν ὄργανα τῆς θείας ἀγαθότητας καὶ συνεργοὺς τῆς σωτηρίας τους.

Ὁπότε εἶναι φανερὸ πὼς βρίσκονται σὲ μεγάλο κίνδυνο. Γιατὶ, ἔχοντας τὸ ἐσωτερικὸ μάτι, δηλαδὴ τὸν νοῦ τους, σκοτεινό, βλέπουν μὲ ἐκεῖνο τὸν ἑαυτόν τους· καὶ σκεπτόμενοι νὰ πετύχουν τὶς ἐξωτερικὲς πράξεις ποὺ κάνουν, πὼς εἶναι καλές, νομίζουν πὼς ἔφτασαν στὴν τελειότητα· καὶ κατὰ αὐτὸν τὸν τρόπο ὑπερηφανευόμενοι, κατακρίνουν τοὺς ἄλλους. 

Γι᾿ αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἀλλάξη ἄλλος κάποιους ἀπὸ αὐτούς, πάρα μόνο μία ξεχωριστὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ εὐκολώτερα μετατρέπεται στὸ καλὸ ὁ φανερὸς ἁμαρτωλός, παρὰ ὁ ἀπόκρυφος καὶ σκεπασμένος μὲ τὸ κάλυμμα τῶν φαινομενικῶν ἀρετῶν.

Τώρα λοιπὸν ποὺ γνώρισες πολὺ καλὰ ὅτι ἡ πνευματικὴ ζωὴ καὶ ἡ τελειότητα δὲν στέκεται σὲ αὐτὲς τὶς ἀρετές, ποὺ εἴπαμε, γνώριζε ὅτι δὲν ἀποτελεῖται ἀπὸ ἄλλα παρὰ ἀπὸ:  

Α/ τὴν γνῶσι τῆς ἀγαθότητας καὶ τῆς μεγαλειότητας τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς δικῆς μας μηδαμηνότητας καὶ κλίσεως σὲ κάθε κακὸν, 
Β/τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ μῖσος τοῦ ἑαυτοῦ μας· 
Γ/τὴν ὑποταγή, ὄχι μόνο του Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν κτισμάτων, γιὰ
τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, 
Δ/τὴν ἀποστροφὴ κάθε δικοῦ μας θελήματος, τέλειας ὑπακοῆς στὸ Θεῖο θέλημα· 
Ε/ καὶ ἀκόμη, νὰ τὰ θέλουμε ὅλα αὐτὰ καὶ νὰ τὰ κάνουμε ξεκάθαρα γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀρέσουμε σὲ Αὐτόν, καὶ γιατὶ ἔτσι θέλει καὶ αὐτὸς καὶ ἔτσι πρέπει νὰ τὸν ἀγαπᾶμε καὶ νὰ τὸν ὑπηρετοῦμε.

Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τῆς ἀγάπης, αὐτὸς ποὺ ἔχει γραφτεῖ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ στὶς καρδιές τῶν πιστῶν δούλων του».
---------------------------------------------------------------
Από το βιβλίο
"ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ"
Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου
Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α´.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://agiamarina.radiostream321.com/



Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Άγιος Πορφύριος: "Όταν ο άνθρωπος κάνει αγώνα κατά της λαιμαργίας, δεν προλαβαίνει να σηκώσει τα χέρια του στον ουρανό κι αμέσως η Χάρις κατεβαίνει και κάθεται επάνω του".

AgiosPorfyrios
Γέρων Πορφύριος συνέδεε τ θέμα τν πνευματικν γώνων μ τ γαστριμαργία κα τ λαιμαργία.
λεγε δ πώς, ν νθρωπος καταφέρει ν τρώει μ πρόγραμμα κα μ λογική, τότε Θες ναλαμβάνει ν το συμπληρώσει λες τς λλες τέλειες.
ξαιτίας τς λαιμαργίας το νθρώπου, λεγε, διάβολος το πρε τν ξουσία κα τν βγαλε π τν παράδεισο. Κι Θες καλε τν νθρωπο ν κάνει γώνα, γι ν πάρει πίσω ατ τ χαμένη ξουσία.
νθρωπος ταν ρχοντας το κόσμου τούτου καί, μετ τν πτώση το νθρώπου, ρχοντας το κόσμου τούτου γινε διάβολος. «Κάνε του, λοιπόν, νθρωπε, πόλεμο ν πάρεις πίσω τν ξουσία, πού σο πρε», μς λεγε.
Τν ρώτησα τότε:
Τόσο σπουδαος, λοιπόν, εναι γώνας κατ τς λαιμαργίας;
Κα μο πάντησε ς ξς:
Εναι τόσο σημαντικς γώνας ατς γι τν πνευματικ ζω το νθρώπου, πο ο Πατέρες τς κκλησίας συνήθιζαν, τν ρα πο φτιαχναν τ φαγητό τους, ν ρίχνουν μέσα κι να ποτήρι πικράδι, στε ν μ νιώθουν τν παραμικρ δον τν ρα πο τρωγαν.
Κα τί βγαίνει μ’ ατό, Γέροντα;
Τί βγαίνει; κουσε ν σο ξηγήσω:
ταν νθρωπος κάνει τέτοιο γώνα, δν προλαμβάνει ν σηκώσει τ χέρια του στν προσευχ κι μέσως κατεβαίνει χάρις κα κάθεται πάνω του"