Στην Σκέπη του Κόσμου, στην Βασίλισσα των Ουρανών και Κυρία των Αγγέλων αφιερωμένη αυτή η εγγραφή, δανεισμένη από τον βίο του οσίου Σεραφείμ , ο οποίος αξιώθηκε να δεί την Παναγία δώδεκα φορές στη ζωή του, κάποιες από αυτές παρουσία και άλλων ανθρώπων.
Το 1780 ο Πρόχορος (π.Σεραφείμ τού Σάρωφ) ασθένησε βαριά.Όλο του το σώμα πρήσθηκε, ώστε υπέφερε φρικτούς πόνους και έμεινε ακίνητος πάνω στο σκληρό του κρεβάτι.Ιατρός δεν υπήρχε και κανέναν φάρμακο δεν τον βοήθησε.Κατά τα φαιnόμενα έπασχε από υδρωπικία που κράτησε τρία χρόνια , από τα οποία το ενάμιση το πέρασε κατάκοιτος.Όλο αυτό το διάστημα δεν βγήκε από το στόμα του ούτε λέξη γογγυσμού όλόκληρος με την ψυχή και το σώμα του είχε παραδοθεί στον Κύριο και προσευχόταν αδιάλειπτα, ποτίζοντας την κοίτη του με τα δάκρυα του.
Τελικά, φοβούμενος για την ίδια τη ζωή του αρρώστου, ο ηγούμενος π. Παχώμιος πρότεινε αποφασιστικά στον ασθενή να καλέσουν ιατρό, αλλά ο μακάριος ακόμη αποφασιστικότερα αρνήθηκε την ιατρική βοήθεια.
"Πάτερ, άγιε, του είπε εγώ αφιερώθηκα στον Κύριο και την Άχραντη Μητέρα Του και αν η αγάπη σας ευαρεστείται εφοδιάστε με με το ουράνιο φάρμακο, τη Θεία Κοινωνία». Ο ιερομόναχος π. Ιωσήφ ύστερα από την παράκληση του αρρώστου και επΕιδή και ο ίδιος πολύ το επιθυμούσε, έκανε ολονύκτια αγρυπνία και Λειτουργία, όπου συγκεντρώθηκαν οι αδελφοί και προσευχήθηκαν για τον πάσχοντα.
Μετά τη Θεία Λειτουργία, ο Πρόχορος, όπως ήταν κατάκοιτος, εξομολογήθηκε και κοινώνησε των Αχράντων τού Χριστού Μυστηρίων. Και να που μετά την Θεία Μετάληψη τού εμφανίστηκε η Υπεραγία Θεοτόκος μέσα σε άρρητο φως, συνοδευόμενη από τους αποστόλους, Ιωάννη τον Θεολόγο και Πέτρο. Στρέφοντας το θείο πρόσωπο Της προς τον Ιωάννη έδειξε τον Πρόχορο και είπε : «Αυτός είναι από το γένος μας!».
Κατόπιν ακούμπησε το δεξί Της χέρι στο κεφάλι του Προχόρου και αυτοστιγμεί το υγρό, το οποίο είχε γεμίσει το σώμα του, άρχισε να ρέη ποταμηδόν από ένα άνοιγμα που δημιουργήθηκε στον δεξιό του μηρό. Ο Πρόχορος σύντομα θεραπεύτηκε και μόνο το σημάδι της πληγής, από την οποία έτρεξε το υγρό, έμεινε στο σώμα του για πάντα.
(Αρχιμ.Ιουστίνου Πόποβιτς , Οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ βίος σ.14-15) ενι
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου