Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Τέσσερις τρόποι για αληθινή ταπείνωση, Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου


ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β.

Δν πρπει ν μπιστευμαστε, οτε ν δνουμε θρρος ποτ στν αυτ μας.

Τ ν μν μπιστεεσαι τν αυτν σου, γαπητ μου δελφ, εναι τσο ναγκαο σε ατν τν πλεμο, πο χωρς ατ, ν εσαι ββαιος, τι, χι μνον δν θ μπορσεις ν πετχεις τ νκη πο πιθυμες, λλ᾿ οτε κν ν ντισταθες στ παραμικρ κα ατ, ς τυπωθε καλ στ νο σου.

Γιατ, μες πργματι, ντας φυσικ διεφθαρμνοι π τ φσι μας π τν καιρ τς παραβσεως το δμ, χουμε σ μεγλη πληψι τν αυτ μας, ποα ν κα δν εναι λθεια, παρ να ψμα κα τποτα λλο, μες μως, νομζουμε μ μα πατηλ ντπωση, πς εμαστε κποιοι.

Ατ εναι να λττωμα, πο πολ δσκολα ναγνωρζεται, κα πο δν ρσει στν Θε, ποος γαπ ν χουμε μες μα γνσι χωρς δλο γι᾿ ατ τν βεβαιτατη λθεια. Δηλαδ, ν ξρουμε, τι κθε χρι κα ρετ πο χουμε, προρχεται π ατν μνο, πο εναι πηγ κθε γαθο κα τι, π μς, δν μπορε ν προλθη καννα καλ, οτε καννας καλς λογισμς, πο ν το ρσ.

 ν κα ατ ναγκαιτατη λθεια (δηλαδ, τ ν μ πιστεουμε στν αυτν μας) εναι
ργο το θεϊκο του χεριο, πο συνηθζει ν τ δνη στος γαπημνους του φλους, πτε μ μπνεσεις κα φωτισμος, πτε μ σκληρ μαστιγματα κα θλψεις, πτε μ βαιους κα σχεδν νκητους πειρασμος, κα πτε μ λλα μσα, πο μες δν καταλαβανουμε· μ λα ατ, θλει ν γνεται κα π μρους μας κενο, πο νκει, κα εναι δυνατν σ μς.

 Γι᾿ ατ λοιπν, δελφ μου, σο σημεινω δ τσσερεις τρπους, μ τος ποους μπορες, μ τ βοθεια το Θεο, ν πετχης ατ τν μφιβολα το αυτο σου, δηλαδ, τ ν μν μπιστεεσαι ποτ τν αυτ σου.

  • α εναι τ ν γνωρσς τν μηδαμιντητ σου  κα ν σκεφθς, τι π μνος σου δν μπορες ν κνς καννα καλ, γι τ ποο ν γνς ξιος της βασιλεας τν ορανν. 
  • β τ ν ζητς γι᾿ ατ πολλς φορς βοθεια π τν Θε μ θερμς κα ταπεινς δεσεις, πειδ ατ εναι χρισμα δικ Του· κα ν θλς ν τ πρης, πρπει πρτα ν σκεφθς τν αυτ σου, χι μνο γυμν π ατ τ γνσι το αυτο σου, λλ κα κατ τ πντα δνατο ν τν πκτησεις· πειτα, ν μιλς μ οκειτητα πολλς φορς μπροστ στ μεγαλειτητα το Θεο, κα πιστεω σταθερ, ξ ατας το πελγους τς εσπλαγχνας του, θ σο τν δσ, ταν ατς γνωρσ, μν μφιβλλς καθλου, τι θ τν πολασεις.
  • γ τρπος, εναι τ ν συνηθσς ν φοβσαι πντα τν αυτ σου· ν φοβσαι τος ναρθμητους χθρος, στος ποους, δν εσαι δυνατς ν κνς οτε τν παραμικρ ντστασι, ν φοβσαι τ πολ δυνατ τους συνθεια στ ν πολεμον τς πανουργες, τ στρατηγματ τους, τς μεταμορφσεις τους σ γγλους φωτς· τ ναρθμητα τεχνσματα κα παγδες, πο σο στνουν κρυφ στν διο τ δρμο τς ρετς.
  • δ τρπος εναι, ταν πσς σ καννα λττωμα ν σκεφθς καθαρ τν πλυτη δυναμα σου· πειδ, γι᾿ ατ τ σκοπ παραχρησε Θες ν πσς, γι ν μθης καλτερα τν σθνεια σου  κα τσι ν μθης, χι μνο ν περιφρονς σ διος τν αυτ σου σν να τποτα, λλ κα ν θλς ν σ καταφρονον κα ο λλοι σν ττοιου εδους σθεν. Γιατ χωρς ατ τν θλησι, δν εναι δυνατ ν γν ατ νρετη δυσπιστα το αυτο σου, ποα χει τ θεμλι της στν ληθιν ταπενωσι κα στν προλεγμενη μπρακτη γνσι τς δοκιμς.


πτε, καθ᾿ νας βλπει πσο παρατητο εναι σ᾿ κενον πο θλει ν νωθ μ τ ορνιο φς, τ ν γνωρσ τν αυτ του, τν ποα γνσι συνηθζει ν τν δνη εσπλαγχνα το Θεο στος περφανους κα προληπτικος, μσα π τς πτσεις, φνοντς τους δηλαδ μ δκαιο τρπο ν πφτουν σ καννα λττωμα (π τ ποο νομζουν πς μπορον ν φυλαχτον) γι ν γνωρσουν τν δυναμα τους, κα ν μ πιστεωνται πλον στν αυτν τους καθλου.


λλ ατ τ μσο, τ τσο θλιο κα ναγκαστικ, δν συνηθζει ν τ μεταχειρζεται πντοτε Θες, παρ, ταν τ λλα μσα, τ πι λεθερα, πως επαμε, δν προξενον στν νθρωπο ατ τν πγνωσι το αυτο του· γιατ ττε παραχωρε ν πσ νθρωπος σ σφλματα τσο μεγαλτερα μικρτερα, σο εναι μεγαλτερη μικρτερη κα περηφνεια κα πληψις, πο χει γι τν αυτ του· στε, που δν πρχει καμα πολτως πληψις, καθς συνβη στν Παρθνο Μαρα, κε δν πρχει παρομοως οτε κα καμα πτσις·

λοιπν, ταν σ πσεις, τρξε μσως μ τν λογισμ στ ταπειν γνσι το αυτο σου, κα μ πμονη προσευχ ζτησε π τ Θε ν σο δσ τ ληθιν φς, γι ν γνωρσς τν μηδαμιντητ σου κα ν μν δεχνς μπιστοσνη καθλου στν αυτν σου, ἐὰν θλς ν μ πσς πλι κα μλιστα σ μεγαλτερη βλβη κα φθορ.


ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ἀπόδοση στὴ νέα Ἑλληνική: Ἱερομόναχος Βενέδικτος
Ἔκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὄρος

Δεν υπάρχουν σχόλια :